เริ่มกระทู้สำหรับปลายวีคที่ 21 และใกล้สิ้นเดือน พ.ค. แล้ว เดือนหน้าก็จะเป็นเดือนสุดท้ายของไตรมาสที่สองแล้ว เวลาผ่านไปเร็วมากนะครับ

สถานการณ์ตอนนี้ ทั้งเรื่องสั้นและบทกวี เริ่มมีท่านนักเขียนนักกวีส่งมาบ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่มาก มีสองสามงาน ฉะนั้นท่านใดที่ว่างก็ส่งมาได้เรื่อยๆนะครับ

เริ่มถุงมือนักเขียน (เรื่องสั้น) ก่อนครับ...เรื่องนี้เหมือนจะเกี่ยวข้องกับ "สิงห์อมควัน" อย่างกรรมการด้วยสิครับ! แหะๆ

เรื่องราวจะเป็นอย่างไร มาอ่านกันครับ จบแล้วแจกเกรดแล้วค่อยหาตัวคนเขียนกันน่อ...








          ผมมักจะชอบนั่งคิดคร่ำครวญสิ่งต่าง ๆ คนเดียว บ่อยครั้ง ความคิดของผมที่ถูกทบทวนนั้นกินเวลาเนิ่นนาน ผมมักจะนั่งอยู่ ณ ซอกมุมที่ลึกลับ ภายใต้แสงสลัว ๆ ของบาร์แจ็ส กรุ่นกลิ่นบรั่นดีและแอ็ปโซลูทวอดก้าฤทธิ์รุนแรง หวนคิดคำนึงสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

          (เสียงเพลงดังขึ้น)

          โอ้...เพลงอาเธอร์ ธีม ของคริสโตเฟอร์ ครอส ช่างเป็นเพลงที่เหมาะเจาะกับสถานที่แห่งนี้นัก ห้วงทำนองเลื่อนไหลชวนให้ผมเข้าถึงความเพ้อฝัน ผมหยิบบุหรี่มาร์โบโร่จุดขึ้นสุด ควันลอยล่อง ผมไม่คิดว่าบุหรี่ที่ผมสูบนั้นเป็นอันตรายต่อสุขภาพช่องปอด ไม่ใช่ว่าปอดหรือถุงลมของผมนั้นแข็งแรงพร้อมรับคราบนิโคตินและน้ำมันทาร์ มันไม่ใช่หรอก

          ผมแค่คิดว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นถือว่าเป็นการย้อนมองตัวตน ทุกครั้งที่ผมคีบบุหรี่มาร์โบโร่หรือริชมอนด์มันไว้ตรงปาก ผมมักผ่อนคลายกับกลิ่นอันหอมหวน มันไม่ใช่แค่เพียงยาสูบธรรมดา แต่เป็นสิ่งที่โน้มวิญญาณของผมให้นำพาไป ควันบุหรี่ก็เปรียบเสมือนวิญญาณที่ล่องลอยไปของผม หลาย ๆ คนคงจะรุมด่าผมก็เป็นแน่ ผมคงเป็นผู้ชายที่บั่นทอนสุภาพของตนเอง ว่ากันว่ามุมมองชีวิตของคนเราก็มีหลากหลายกันไป ผมเลือกที่จะบั่นทอนสุขภาพของตนเองเพื่อแลกกับสิ่งที่เรียกว่า ”ความสุขเล็ก ๆ น้อย” ดีกว่า

          ผมพร้อมที่จะตายโดยให้ร่างกายเน่าสลาย แทบไม่เหลือชิ้นดี ผมคงไม่ยินยอมแน่ ๆ ที่จะต้องทำให้ชีวิตของตัวเองมีอายุยืนนาน บางคนอาจจะมีชีวิตถึงร้อยปี หรือเก้าสิบปี สำหรับผมแล้ว ผมยอมตายดีกว่าที่จะมีชีวิตอยู่อย่างไร้ความหมาย
          
           ผมใช้เวลาเกือบทุกคืนกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา มีความสุขกับการปรนเปรอ ผมมักจะถือแก้วและไปนั่งข้าง ๆ พวกเธอ สุภาพสตรี ที่พร้อมพูดคุยกับผม หน้าตาดี รูปร่างพอใช้ได้ คุยกันไปเรื่อย ๆ พูดถึงสิ่งรอบตัว หาจุดที่เธอสนใจ ผมมักให้พวกเธอได้ออกความคิดเห็น จดจ้องที่คราบลิปสติกที่ติดขอบแก้วของพวกเธอ คุยกันออกรสชาติ พอครบเวลา ผมออกเงินเลี้ยง ไปต่อที่ห้องพัก
          
           แล้วก็เปลือยเปล่า สภาพเราทั้งคู่ในคืนนี้ ทั้งผมและเธอ หลังผ่านเพศสัมพันธ์สิ้น ผมลุกขึ้นจากเตียง จ้องมองไปที่กระจกบานใหญ่ของโรงแรม ร่างกายของผมเริ่มหย่อนยาน ผิวหนังของผมหยาบกร้านเหลือเกิน เห็นรอยยับย่นบนหน้าผากและร่องแก้ม ผมเหลือบมองไปยังคู่นอน เธอนอนหลับใหลอย่างสนิทราวกับเจ้าหญิงนิทรา

          ผมคิดถึงแสงอาทิตย์ที่เลียยอดหญ้าเขียวขจี ผมร้างชีวิตกลางวันมานานแรมปี ไม่เคยเห็นแสงตะวัน ผมหวาดกลัวแสงและความร้อน จึงต้องใช้ชีวิตยามค่ำคืนอย่างเปล่าเปลี่ยว มิเชล หากคุณยังได้ยินผมอยู่ ผมอยากให้คุณรับรู้ถึงความบกพร่องของผม มันเว้าแหว่งเสียจนผมนึกว่าคุณได้กัดกินมันไปแล้ว

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
            
          ขวดเหล้าวางไว้ตรงหน้าพร้อมกับจานรองก้นบุหรี่ ขวดแก้วและจานรองก้นบุหรี่นี้คงถูกหลอมละลายมาอย่างดีจากแบบพิมพ์ บริษัทที่ผลิตแก้วพวกนี้จะรู้หรือเปล่าว่าผมกำลังจ้องมองสิ่งที่เขาสร้างสรรค์เอาไว้

          “ไม่รู้สิ ฉันเองก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ ฉันว่ามันไม่เหมาะกับบุคลิกของฉันเลย”
          
           “ผมแค่อยากรู้ว่าเวลาที่คุณกระดกมันแล้วจะเป็นอย่างไร เอาน่า ลองแค่แก้วครึ่งแก้วนิดเดียวจะเป็นอะไรไป รอยัล ซาลูทน่ะไม่เคยทำให้ใครผิดหวัง”
            
          “ก็” เธอลังเล “ฉันแค่กลัวนิดหน่อย แก้มของฉันจะแดง เหมือนหนังหมูที่ถูกลอก” ผมหัวเราะกับสิ่งที่เธอพูด แต่ก็ยังหยิบแก้ววิสกี้นั่นให้เธอ  
          
           “ผมนับถึงสาม แล้วคุณกระดกเลยนะ”
          
           “หนึ่ง สอง ฮึ่บ” เธอกระดกไปครึ่งแก้ว สีหน้าของเธอเหมือนเด็กหญิงที่กินบ๊วยรสเปรี้ยว ผมหัวเราะพรืด
            
          “ไม่หวาย ไม่หวาย คุณอย่าให้ฉันเล่นพิเรนทร์อย่างนี้อีกนะ”
            
          “นั่นแหละบทเรียนอย่างหนึ่ง” ผมพูด พร้อมจุดบุหรี่สูบ

          “คุณต้องหัดเข้าสังคมให้ได้ มันอาจจะปรับตัวยากสักเล็กน้อยเวลาที่คุณเพิ่งหัดลองอะไรใหม่ สังคมสมัยนี้ต้องการคนที่มีรสนิยมเดียวกัน สมมุติว่าคุณไปทำงานและมีเพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมงานตัวดีของคุณชวนคุณไปปาร์ตี้เย็นวันศุกร์ แต่คุณกลับบอกว่าวันนี้ฉันต้องกลับบ้านไปดูละครหรือรายการโทรทัศน์ที่ฉันโปรดปราน หรือดีหน่อย คุณอาจจะบอกว่าเย็นนี้คุณมีนัดกินข้าวกับครอบครัว แล้วพวกเขาก็จะหัวเสียกับความรักครอบครัวของคุณ ใช่ ผมกำลังบอกคุณถึงการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อม คุณปฏิเสธพวกเขาได้ไม่เยอะหรอกนะ”
          
           “ไม่จริงเลย ฉันสามารถไปกับพวกเขาได้”
            
          “โดยที่คุณไม่ดื่มแอลกอฮอล์’งั้นหรือ”ผมมองหน้าเธอ เธอนิ่งเงียบ ดูเหมือนว่าผมคงต้องพูดต่อ
          
           “ตราบใดที่ไม่มีแอลกอฮอล์ ไม่มีทางที่คุณจะสุดเหวี่ยงไปกับพวกเขาได้” ผมเน้นย้ำ“เชื่อผมเถอะ มิตรภาพเป็นสิ่งดีงาม แต่บางครั้งมิตรภาพที่ดีควรมีสิ่งที่จะมาเชื่อมต่อระหว่างสิ่งใดสิ่งหนึ่ง”
          
           “แต่ฉันยังเป็นแค่นักศึกษาเองนะ” เธอเถียง หลังเอนพนักพิง
          
           “ใช่ คุณเป็นนักศึกษาอยู่ในตอนนี้ แต่อนาคตข้างหน้า คุณจะเจอผู้คนมากมายรุมล้อม สิทธิที่คุณครอบครองก็ไม่อาจรักษาได้อีกต่อไป คุณเข้าสถานบันเทิงได้ จะไปเที่ยวกลางคืนที่ไหนก็ได้ แต่หากคุณไม่เรียนรู้ที่จะปรับตัว ขนาดรอยัล ซาลูทแค่บาง ๆ คุณยังทำตาปี๋ แล้วกับภาษาอะไรกับสไมนอฟฟ์เก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์” ผมถอนหายใจ ร่ายยาวให้เธอฟัง

          “แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมสนับสนุนให้คุณใช้ชีวิตอย่างสุดขั้วหรอกนะ”
            
          “อนาคต?” เธอแหงนมองเพดาน
            
          “เป็นอะไรหรือ” ผมจ้องหน้าเธอ
              
          “ไม่รู้สิ ฉันกำลังวาดฝันถึงอนาคตที่กำลังจะมาถึง ฉันกำลังจะทำงาน ส่วนคุณกำลังนั่งดื่มเหล้าขวดนี้อยู่ ตลกดี”
          
           “แต่ก็นะ ไม่มีใครรู้หรอกว่าวันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร” เธอย้ำชัด
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    
         ใช่

          ไม่มีใครรู้หรอก ว่าวันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร

          ไม่มีใครรู้หรอก ว่าเธอจะถูกเพื่อนร่วมงานข่มขืน หลังจากดื่มเหล้ากันอย่างหนักหน่วง

          ไม่มีใครรู้หรอก ว่าเธอถูกฆ่า หลังจากนั้น

         ไม่มีใครรู้ว่าถ้อยคำของผม เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอถูกทรมานเช่นนี้

          “ผมคิดถึงคุณ มิเชล บางที ผมอาจไปหาคุณในเร็ววัน” ผมจุดบุหรี่สูบ มวลควันล่องลอยไร้จุดหมาย




รายชื่อให้เลือกตอบครับ

1.    B-thirteen
2.    Christian Trevelyan Grey
3.    Chee River
4.    GTW
5.    kasareev
6.    KTHc
7.    ladylongleg
8.    Lady Star 919
9.    Luckard
10.  Na(นะ)
11.  peiNing
12.  psycho_factory
13.  Soul Master
14.  Susisiri
15.  Tantava
16.  TOSHARE  
17.  turtle_cheesecake
18.  WANG JIE
19.    คีตมินทร์
20.    จอมยุทธนักสืบ
21.    ชายขอบคันนายาว
22.    นลินมณี
23.    ศรเขียว
24.    ยัยตัวร้ายมุกอันดา
25.    รัชต์สารินท์
26.    สวนดอก
27.    อิสิ
28.    น้องโจอี้ (สมาชิกหมายเลข 817884)
29.    พวงดารา
30.    มัศยวีร์

*** รายชื่อ อาจมีการเปลี่ยนแปลง เพิ่มเติม หรือเอาออกได้ ตลอดเวลา ^^

*** จะเฉลยถุงมือนี้ใน วันที่ 26 พฤษภาคม 2561 (ภาพปริศนาจะวาง วันที่ 25 ครับ) ***

สโลแกนของเราคือ "เขียนเมื่ออยากเขียน แต่งเมื่ออยากแต่ง เล่นซ่อนหากันเมื่ออยากเล่น"

จัดไป ในแต่ละสัปดาห์ และสรุปผลคะแนนทุกครั้งที่เฉลย

ผู้ชนะที่ 1 และ/หรือ ผู้ที่ไม่มีใครทายถูก จะเข้ารอบรายการ THE GLOVES FINAL 2018 ตอนปลายปี ครับผม