เป็นโรคซึมเศร้ามาหลายปีตั้งแต่เด็กๆ เมื่อก่อนคิดว่าไม่อยากกินยามีวิธีอื่นรักษาเราได้
แต่มันก็มีปัจจัยทั้งตัวเราเองกลัวจะไปทำให้คนรอบข้างแย่เวลาที่เราเป็นเพราะมันไม่รู้สาเหตุมันอึดอัดแต่ไม่รู้เหตุผล
แล้วก็ปัจจัยอีกอันก็คงเพราะเราประเมินตัวเราแล้วว่าเรากำลังจะแย่มากกว่านี้ถ้าเราไม่เลือกวิธีที่มันรักษาโดยตรง

บอกก่อนว่าบุคลิกเราจะดูยากบอกใครกี่คนก็ไม่เชื่อว่าเป็น เพราะเป็นคนยิ้มตลอดหัวเราะทุกคำพูด ร่าเริงมาก ขนาดคุณหมอยังดูไม่ออกคิดว่าเป็นแค่ภาวะคุยไปนานๆถึงจะดูออกบวกกับทำแบบสอบถาม ผลออกมาอาการขั้นโคม่า
ถ้าถามคุณหมอดีไหม พูดดีนะคะอ่อนโยนแต่เรารู้สึกว่าไปพบคุณหมอ3ครั้งคุณหมอชอบสอนพวกแง่มุมมองเราขาดข้อไหน เปลี่ยนความคิดนะ
แต่ก็ไม่เคยถามถึงอดีตหรืออะไรคาใจเราซักเท่าไหร่แค่ถามถึงความคิดการผูกมัดผู้คนเกินไปนู้นนี่ ข้อไหนขาดหมอก็บอกว่า เปลี่ยนน้า เปลี่ยนความคิดเนอะ แล้วก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ
ถ้าเราจะเปลี่ยนคุณหมอเลยดีไหมคะ หรือว่า รอไปครั้งที่4-5ดูก่อน