เถรใบลานเปล่านี้หลงตำราอย่างมาก หลงจนจิตนาการได้ยินได้ฟังพุทธพจน์ด้วยตนเอง
เหมือนกับไปเกิดอยู่หน้าพระพุทธเจ้า รู้ด้วยว่าอันไหนที่พระพุทธเจ้าพูด อันไหนที่พระพุทธเจ้าไม่ได้พูด เขียนตำราว่าพระไตรปิฏกแล้วจะเชื่อไหมว่าเป็นพุทธพจน์จริงหรือปลอม
ไม่ปฏิบัติตาม แต่ไปหลงตำราแล้วก็จินตนาการว่าเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า
คนที่จะรู้ว่าเป็นพระพุทธพจน์ได้ต้องเป็นโอรส ของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ปุถุชนแบบเถรใบลานเปล่าไม่มีสิทธิ์ที่จะไปเรียก ไปรู้ว่าพระพุทธพจน์เป็นอย่างไร
คนที่จะรู้ว่าเป็นพระพุทธพจน์ได้อย่างถูกต้องอย่างน้อยต้องได้โสดาบัน