คุณเคยรู้สึกอย่างนี้กันบ้างไหม?
   - อาหารที่เคยชอบไม่อร่อยอีกต่อไป
   - เพลงที่คุณเคยฟังเพราะมันไม่เพราะอีกต่อไป
   - กิจกรรมทุกอย่างที่เคยทำแล้วสนุก มันไม่สนุก อยากอยู่เฉยๆ เงียบๆ คนเดียว เก็บตัว
   - กลางคืนนอนไม่ค่อยหลับถ้าไม่กินยา
   - ร้องไห้ง่าย ร้องแล้วหยุดไม่ได้
   - รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า เหมือนอยู่ตัวคคนเดียวในโลก
   - ไม่รู้จะอยู่ไปทำไมบนโลกใบนี้ อยากตาย ฆ่าตัวตายแต่ไม่ตาย คนรอบข้างกลับมองว่าเรียกร้องความสนใจ

เราเป็นโรคซึมเศร้าหลังจากยายเป็นโรคหัวใจ และน้าชาย เสียชีวิตติดติดกัน เริ่มจากแม่เราก่อนท่านเป็นโรคซึมเศร้าเพราะเฝ้าดูแลอาการของยายและน้า
ในครอบครัวแม่เป็นพยาบาลคนเดียว ภาระทั้งหมดจึงตกเป็นของแม่ เราก็ไปช่วย อืม... แต่โชคไม่เข้าข้าง คนที่เรารักจากเราไปหมด....

เราเปิดเผย และไม่อายที่จะเข้ารับการบำบัดกับจิตแพทย์ กินยา ไปพบหมอตามนัด ออกกำลังกาย พาแม่ไปเที่ยว
พยายามคิดในแง่บวก ปีนี้เป็นปีที่สิบแล้ว อาการก็ดีขึ้นนะ อยากถามเพื่อนๆคนอื่นว่าวันๆทำกิจกรรมอะไรกันบ้างเพื่อคลายเหงา เศร้า

เรายอมรับว่าเราไม่ใช่คนดีเท่าไหร่ถ้าใครไปอ่านกระทู้เก่าๆของเรา อาจจะเข้าใจว่าเราเป็นผู้หญิงที่ขาดรัก ใช่ตอนนั้นยอมรับ
ตอนนั้นคิดว่ามีใครสักคนคงช่วยให้หายเหงาได้  แต่เปล่าเลย ตลอดสิบปีที่ป่วยมา เพิ่งค้นพบว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตนรวมถึง
พ่อแม่และคนที่รักเราเท่านั้นถึงจะเข้าใจภาวะที่เราประสบอยู่จริงๆ...