ปกติปฏิบัติธรรมมาบ่อย ไปทีละ7วัน
ก็ไม่มีปัญหาใดๆ สงบดี
แต่ล่าสุดไปอยู่ ตจว และคุณแม่เสีย
อยากถือศีล8 วิปัสสนากรรมฐาน ให้แม่
เลยไปด้อมๆมองๆวัดใกล้ๆ เอาสะดวก เห็นคนปฏิบัติเยอะดี แม่ชีก็เยอะ
เลยไปขอรับศีลปฏิบัติธรรมที่วัด และอธิษฐานจิตว่า จะถือศีลอย่างเคร่งครัดให้ครบ7วัน

เรามาช่วงหลังปีใหม่ คนมาปฏิบัติชั่วคราวมีเราคนเดียว ปกติคงมีคนมาเยอะ แต่หลังเทศกาลเลยไม่มี
ต้องนอนกับชีพราหมณ์3คน ที่พำนักมานานแล้ว
ไม่ยอมกลับบ้านกัน

วันนี้อยู่ครบ3วัน พรุ่งนี้จะเป็นวันที่4
รู้สึกไม่สามารถวางใจเฉยอยู่กับผู้หญิง3คนนี้ได้
มียาย,ป้า,และพี่ผู้หญิงคนนึง

ตลอดเวลาที่นอนอยู่ห้องเล็กๆรวมกัน
จะได้ยินเสียงนินทาคนโน้นคนนี้ เราหลับอยู่ก็คุยกันเสียงดังลั่นๆ เพราะเราต้องทำวัตรแต่เช้า เราต้องหลับๆตื่นๆ พวกเค้าไม่ค่อยไปทำวัตรกัน

และจะมีคุณป้าคนนึง ยืมโทรศัพท์ตลอดเวลา
ยืมทีคุยเป็นครึ่งชั่วโมง เดี๋ยวยืมๆไม่เกรงใจเลยอาศัยว่าอยู่นาน เราจะโกหกว่าแบตหมด เงินหมด ก็จะผิดศีลอีก
ล่าสุดขอให้เราขับรถไปส่งข้างนอกให้ซึ่งห่างออกไป30กม. ซึ่งเราก็พูดตรงๆว่าไม่ไป

เราพยายามไม่คุยกับใคร ถึงเวลาก็ทำวัตร
ไปหามุมนั่งสมาธิ แต่ยิ่งอยู่ยิ่งเครียด เพราะปูเสื่อนอนติดกัน

ตอนนี้ก็เปิดวิทยุฟังเพลงซะงั้น
ขณะที่พิมพ์ดิฉันกำลังฟังเพลงผู้สาวขาเลาะ ในเวลาเกือบสี่ทุ่มค่ะ

เราไม่สามารถหาเวลาดีๆมาปฏิบัติธรรมได้บ่อยๆ
ทางวัดเค้าไม่มีกฎระเบียบเคร่งครัดมาดัดนิสัยคนมาปฏิบัติด้วย มีแค่ทำวัตรเช้า-เย็น ไม่บังคับอะไรเลย จะปฏิบัติ จะกิน จะนอน อยู่ยังไงก็ได้
จะอยู่กี่วันก็ได้ เราเลยมาเจอคนแบบนี้

เราสามารถผิดสัจจะได้มั้ยคะ
ว่าจะไม่ออกจากศีล จะกลับไปปฏิบัติต่อที่บ้าน
และจะไปหาวัดที่เคร่งครัดปฏิบัติต่อ ขอบคุณค่ะ