สวีดัส สวัสดีก่อนวันสิ้นปี
วันสิ้นปี... แล้วไงใช่มั้ยครับ มันก็แค่อีกวันที่ต้องตื่นขณะที่ยังหายใจอยู่
เข้าห้องน้ำ อาจจะไปขี้ แล้วก็ล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำ ออกไปหาอะไรกิน
แตกต่างอยู่บ้างที่มันเป็นวันหยุด เราอาจจะท่องเที่ยวอยู่ที่ใดที่หนึ่ง
แต่ก็ช่างมันเหอะครับ มันคือวันหยุดของเราที่มีอีกหลายคนไม่ได้หยุดไปด้วย
พิสูจน์ได้ตาม 7/11

วันหยุด ฮอลิเดย์ หลายๆคนก็คงจะต้องผ่าน ผ่านมาแล้วหลายสิบครั้ง ผ่านมาแล้วเป็นร้อยๆครั้ง
แต่ที่สุดแล้ว เฮือกสุดท้ายของลมหายใจ เราก็ต้องหยุดกันจริงๆในขันธ์ ๕ อันเป็นภาระนี้
เพื่อจะไปสู่ขันธ์ ๕ (หรือต่ำกว่า)ใหม่ๆ วนเวียนไปไม่รู้จบ มันไม่ใช่การเกษียณอย่างแท้ทรูรูเบอเร่อ
มันเป็นเพียงการหยุดชั่วอึดใจเพื่อเข้ามาสู่ระบบวนเวียนชีวิตใหม่ที่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม
ที่เราผ่านมานับแสนโกฏิครั้งไม่ได้หยุดไม่ได้หย่อน (ตกลงมันหยุดหรือไม่ได้หยุดวะ)

ชีวิตก็เหมือนสงคราม เราต้องอดทน ต้องต่อสู้ ต้องทำร้ายทำลายกัน เพื่อมีชีวิตอยู่
เพราะเราคิดว่ามันเป็นวิธีที่เราจะได้หยุดต่อสู้หรือรบกับใครเสียที
เราต้องการจะเลิกสงคราม แต่เราไม่หยุดก่อสงคราม
มันย้อนแย้งอย่างนี้เสมอ
ฮอลิเดย์ ของเราเลยไม่มีจริงๆ

สำหรับผมแล้ว การหยุดจริงๆคือ พระนิพพาน ไม่มีอะไรน้อยกว่านั้น หรือมากกว่านั้น
คำพระที่เคยได้ยินคำหนึ่ง ซึ่ง ผมชอบใจ คือ หยุด เป็นตัวสำเร็จ
ใครจะแปลยังไงก็แล้วแต่ ผมคิดว่า มันเริ่มจากที่เราหยุดเบียดเบียนกัน หยุดที่จะละเมิดศีล ๕
มันเป็นก้าวแรกๆที่จะนำไปสู่การหยุดที่จะไปต่อในสังสารวัฏอันไม่รู้จักจบสิ้น
สุดท้ายคือ หยุดเกาะขันธ์ ๕ หยุดอวิชชาคือความโง่ที่พาเราทัวร์ไม่มีที่สิ้นสุด

วันหยุดไปเที่ยวไหนกันดีครับ
๓๑ ภพภูมิ



ปล. เพลงเอามาประกอบเฉยๆ