สวัสดีค่ะ เรามีความรู้สึกที่สับสนกับตัวเองความคิดในหัวมันตีกันไปหมดเราเถียงกับตัวเองบ่อยๆว่าทำไมเราถึงมีชีวิตแบบนี้ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้กันนะ?
เราชอบเหม่อลอยเราเคยคิดนะว่าเรามีอาการซึมเศร้าหรือเปล่า?แต่เราก็ไม่อยากมีปัญหาเท่าไหร่เราเลยไม่ไปตรวจเรามีความคิดมีจินตนาการที่สูงมากๆคนหนึ่งเลยค่ะเราชอบบรรยากาศที่เป็นธรรมชาติแบบอยู่ทุ่งหญ้ากว้างมีแม่น้ำตัดผ่านและมีต้นไม้ใหญ่เรียกเราว่าบ้าก็ได้นะคะเราอยากมาระบายเพราะในชีวิตเรา เราไม่สามารถพูดหรือออกความเห็นอะไรได้เลยเรานอนร้องไห้คนเดียวมานานเป็นปีเรารู้สึกว่าเราโดดเดี่ยวทั้งๆที่มีคนที่ทั้งรักเราเต็มไปหมดและไม่มีความสุขกับการมีชีวิตอยู่เลยแต่ถามว่าเราเคยคิดฆ่าตัวตายไหมเราบอกได้ค่ะว่าเราเคยแต่เราไม่ทำหรอกนะเราแค่คิดและมันก็มันสิ้นคิดมากๆ เราเคยมีความคิดที่ว่าอยากไปอยู่คนเดียวเงียบๆในป่าในธรรมชาติที่สวยงาม บางทีเราก็อยากไปหาจิตแพทย์นะเราเคยคิดกับตัวเองว่าเราฟุ้งซ่านเกินไปไหม? ทำไมไม่คิดเหมือนคนอื่นๆบ้าง? ในชีวิตเราเราก็ไม่ได้สุขสบายมากนักเราเป็นคนร่าเริงยิ้มได้เวลาอยู่กับเพื่อนๆหรือคนที่รู้จักแต่เวลาเราอยู่คนเดียวเดินคนเดียวเราจะกลายเป็นอีกบุคคลคือเราจะไม่ยิ้ม เงียบ ใบหน้านิ่งเฉยไร้ความรู้สึกจนคงทนไม่ไหวด่าเราว่าขาดความอบอุ่น ทำตัวเหมือนคนเก็บกด555555555555 ตลกดีทั้งๆที่ไม่ผิดอะไรเลยแต่เรากลับโดนแม่ด่าวันนั้นจำได้เลยว่าเราร้องไห้มากแค่ไหนนานเท่าไหร่วันนั้นเราเคยเดินไปกลางถนนเพื่ที่จะให้รถชนแต่..มันไม่มีรถสักคันเราเลยเลิกคิดไปค่ะ เรานี่ไร้สาระจัง..ขอโทษทุกคนด้วยที่ทำให้เสียเวลาขอโทษมากจริงๆเพราะเราไม่มีใครให้ระบายและปรึกษาเราเลยมาที่นี่เผื่อจะเจอคนที่เข้าใจเราเราขอโทษนะขอโทษจริงๆเราขอโทษอย่าด่าเราเลยทุกวันนี้จิตใจเราย่ำแย่มากพอแล้วนะขอร้องล่ะ