สวัสดีค่ะ ใครที่เคยเป็นแล้วผ่านมาได้ ช่วยแนะนำทางออกให้เราผ่านไปได้ที
คือตอนนี้เรารู้สึกแย่มาก เหมือนที่พยายามอยู่ทุกอย่างมันไม่มีค่าอะไรเลย
รู้สึกเหนื่อยกับการเป็นคนดี เหนื่อยที่ต้องแบกศักดิ์ศรีที่ไม่ใช่แค่ของตัวเอง เหนื่อยที่ต้องเดินไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย
ยิ่งพยายามก็ยิ่งเหมือนไร้ค่า เหมือนกับปัญหาทุกอย่างไม่ได้หายไปเลย มันยังอยู่รอบๆตัวตลอดเวลา

ก่อนนี้ เราเคยเป็นคนร่าเริง ยิ้มง่าย หัวเราะง่าย ร้องไห้ง่ายแต่ก็หยุดร้องง่าย กลับมายิ้มและสู้กับมันได้ทุกครั้ง
แต่ตอนนี้ ทุกครั้งที่เรายิ้ม เรารู้สึกไม่เป็นตัวเอง เหมือนทุกอย่างมันเศร้าไปหมด เราไม่แม้แต่ร้องไห้ ทั้งที่อยากร้องดังๆ ให้สุดเสียง
แต่เรากลับเงียบ เงียบจนเหมือนอยู่คนเดียวบนโลก ทุกวันนี้เรามักติดทำหน้าเฉยๆ เหม่อลอย
พอรู้สึกตัวก็ได้แต่สงสัยกับตัวเองว่าเราคิดอะไรอยู่ แต่คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก
เหมือนสมองมันโล่งไปหมด เราไม่รู้จะทำยังไงต่อดี ลองหาหนังสืออ่านแล้ว แต่ก็เหม่อตลอด หรือต้องไปบวชจริงๆ