เป็นคนคิดมากค่ะ เวลาอยู่คนเดียวชอบเพ้อ ชอบคิด ในแง่ลบบ้าง แง่บวกบ้าง เวลาฟังเพลงเล่นโทรศัทพ์หรือนั่งเหม่อลอย อยู่ดีๆก็จะเผลอยิ้ม บางครั้งก็พูดคนเดียวโดยไม่รู้ตัว
พึ่งมารู้ตัวว่าตัวเองเป็นหนักขึ้น

ก็ช่วงแม่เริ่มทัก (ยิ้มทำไม ยิ้มอะไร พูดอยู่กับใคร ) ตอนแม่เดินมาถามก็เหมือนจิตหลุดไปเลยอ่ะ สะดุดตกใจ (เอ๊ะ!!หนูยิ้มหรอ??) ก็เลยตอบกลบเกลื่อนไปประมาณว่า (ดูคริปตลก) ไรงี้ แล้วก็เริ่มคิดว่าตัวเองไม่ปกติละ

หรือบางครั้งอยู่ดีๆร่าเริ่งมีความสุขดี สักพักก็รู้สึกหน่วงๆนอยด์เศร้าเบื่อชีวิตท้อซึมไปเลย ก็ร้องไห้พอเลิกร้องก็ปกติร่าเริงเหมือนเดิม  
(งงตัวเอง เป็นได้มาสักพักละ)


จะเป็นแบบนี้เฉพาะอยู่คนเดียว

เวลาอยู่กับเพื่อนอยู่กับครอบครัวก็ปกติ ถึงจะรู้สึกแย่แค่ไหนก็ไม่เคยเปิดเผยหรือร้องไห้ต่อหน้าคนอื่น  ยิ้มเก่งหัวเราะทำเป็นเฉยชากับทุกเรื่อง ก็แอบไปร้องไห้คนเดียวเหมือนเดิม  

ชอบทำให้คนอื่นมีความสุขเป็นตัวตลกในกลุ่มเพื่อนบ้างเพราะมีความสุขเวลาเห็นเพื่อนหัวเราะ

อยากทราบว่า อาการแบบนี้เป็นโรคซึมเศร้า ไบโพล่าร์ ไม่ปกติ หรือเป็นบ้าคะ??

ควรรักษายังไง