แต่ก่อนเราเป็นคนที่ร่าเริงมาก เป็นที่รักของเพื่อนๆ สายฮา แต่บุคลิกเงียบๆอยู่แล้ว ตั้งแต่เริ่มเจอกับสถานการณ์ความเครียดที่ทำให้ความรู้สึกเริ่มเปลี่ยนตั้งแต่ปีก่อนแล้วก็เจอเรื่องต่างๆตามมาที่เพิ่มความเครียดเข้าไปอีก แอบร้องไห้คนเดียวบ้าง ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเป้าหมายจริงๆคืออะไร มันเหมือนไม่มีอะไรเป็นแรงจูงใจในการทำสิ่งต่างๆเหมือนแต่ก่อนโกรธง่ายขึ้น กังวลมากเกินไป น่าจะเพราะเป็นคนขี้เกรงใจเลยไม่เคยทำตามที่ตนเองต้องการเลย ทำเพื่อคนอื่นมากเกินไป
เหนื่อยกับชีวิต พยายามอดทนแล้ว ปลอบตัวเองให้ผ่านไปแต่ละวัน ปัจจุบันนี้ต่อหน้าคนอื่นๆต้องฝืนทำ ฝืนยิ้ม ฝืนหัวเราะ พยายามให้เป็นตัวเองให้บบก่อนๆ แต่กลับไม่มีความสุขเลย ไม่เคยยิ้มด้วยความจริงใจ
ความรู้สึกมันพังทลาย ด้านชาไปหมดแล้ว ไม่อยากเป็นแบบนี้ ไม่มีความสุขเลยค่ะ