ยอมรับเลยครับว่า ผู้กำกับ คนแก่ๆอย่าง Woody Allen เล่าเรื่องราวของ Jasmine สาวสังคมสุดหรู ที่อยู่ๆชีวิตก็ตกต่ำลง เพราะสามีโดนจับข้อหาฉ้อโกง .. นางสติแตก จนต้องซมซานทรมานหนีไปอยู่กับน้องสาวที่นางเคยดูแคลนมาก่อน
การเล่าเรื่องตัดสลับระหว่างชีวิตสุดอนาถในปัจจุบันและอดีตอันรุ่งเรืองของจัสมิน ... ค่อยๆเผยให้เห็นตัวตนของนางทีละนิดทีละน้อย ... และตามที่นางบอกผู้ชมไว้ตั้งแต่ต้นเรื่อง ... ว่า นางเป็นคนจมไม่ลง ... แสดงให้ คนดูได้เห็นตามนั้น เพราะ ขนาดล้มละลาย ถังแตก นางก็ยังอุตส่าห์นั่งเครื่องบินระดับ First Class .. ทิปหนัก และยังยึดติดอยู่กับแบรนด์เนม สมบัติเพียงไม่กี่ชิ้นที่เหลือติดตัวมา

Blanchett ในบท  Jasmine  เวลาที่ปรากฏตัวในทุกๆวินาทีของเรื่อง และการแสดงที่เหมือนไม่ได้แสดงของเธอ ดึงความสนใจของผู้ชมให้อยู่บนหน้าจอ TV. ได้ตลอดเวลาเลย แม้ว่าตัวหนังมีแต่บทพูด ที่ค่อนข้างมาก พอสมควร และ เรื่องราวสติไม่อยู่กับร่องกับรอยของผู้หญิงวัยกลางคน ผมว่าออกแนว บ้าบอ  ด้วยซ้ำ ... Blanchett ทำให้ตัวละครที่ดูน่าหมั่นไส้ ดูมีเลือดเนื้อ ชนิดลึกถึงจิตวิญญาณ ผมว่า จะเกลียดก็เกลียดไม่ลงนะ แต่จะไป สงสาร ผมดูแล้วก็สงสารได้ไม่ ลงเลย เพราะ  จัสมิน นางก็วอนหาเรื่องจริงๆ .... ฉากที่จัสมินร้องไห้ด้วยความดีใจ เมื่อชีวิตอาจกลับมามีความหวังขึ้นอีกครั้ง ... ทำได้ดีมากๆๆๆ    
Sally Hawkins ที่เล่นเป็น  Ginger  น้องสาว ที่ทั้งรักทั้งเกลียดพี่สาว เป็นอีกตัวละครที่น่าสนใจ และทำให้เราเห็นว่า ระหว่างชีวิตที่ไม่พร้อมจะปล่อยวางของจัสมิน กับจินเจอร์ ที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย และมองสิ่งตรงหน้า ไม่ยึดติด ไม่ขวนขวาย และพร้อมปล่อยวาง เมื่อต้องสูญเสียอะไรไป .... ชีวิตแบบไหน คือ ความสุขที่แท้จริง
ผมว่านะ ตัวหนัง เรื่อง Blue Jasmine เป็นงานจิกกัด เสียดสี สังคมที่เต็มไปด้วยภาพลวงของวัตถุนิยม เงินทอง และชื่อเสียง ที่เรายึดมั่นถือมั่นเอาไว้ .... การแสดง ของ Cate Blanchett เยี่ยมมาก ใน เรื่องนี้นาง แบบชนิดว่า ทุ่มหมดตัว มากๆครับ ฝีมือคุณภาพของ Blanchett ล้วนๆ เลยครับ ขอบคุณมากๆๆ ครับ