ปัจจุบัน 39 แล้ว ใกล้เลขสี่ละ เริ่มแรกไม่เคยวิ่งเลย พอดีอยากพาคุณแม่ไปเดินออกกำลัง เลยต้องไปวิ่งด้วย เริ่มจาก วิ่งๆเดินๆ ได้ 1-3 กิโล ในช่วงแรกๆ หอบ เหนื่อยสุดๆ เลยเดินเป็นเพื่อนอย่างเดียว ต่อมาพรรคพวกที่ทำงานชวนวิ่ง มินิ 10 กิโล ไอ้เราก็อยากเจอเพื่อนๆ เลยกลับมาลองซ้อมๆดู ซ้อมได้ 4 กิโล ขาแทบไม่มีแรง แต่ก็ไปเพราะอยากเจอพรรคพวก วันวิ่ง วิ่งไปได้ 4 โลตามซ้อม หลังจากนั้น 4-8 วิ่งๆเดินๆ 8-10 เดินอย่างเดียว หลังวิ่งจบ เดินแทบไม่ได้ มีคนทักมาว่า            “แม่_งไปวิ่งมินิมาราธอนมา อวดเก่ง กลับมา ง่อยแดรกก ได้ตุ๊กตามาตัวนึง เข่าเสียสองข้าง นอนเป็นผักเบยยยย”             เก็บคำนี้ไว้ในใจมาตลอด พยายามซ้อมทุกครั้ง ปัจจุบัน จบมินิ จบฮาร์ฟ แบบไม่เจ็บแล้ว ปีนี้เหลือมาราธอนที่ลงไว้อีก 1 รายการ ก็จะลบคำพูดที่มันค้างในใจออกได้หมด เวลาวิ่งแล้วรู้สึกไม่ไหวทีไร นึกถึงคำนี้แล้วแรงมันมา ตรวจสุขภาพประจำปีแล้วค่าเข้าเกณฑ์หมด เลยเป็นผลพลอยได้ เล่าสู่กันฟัง เพื่อท่านใดหาแรงบันดาลใจครับ