เราเป็นผู้ชายคนหนึ่ง อายุ19ปี แม่กับเราก็ไม่มีอะไรขุ่นเขือใจกันนะ แม่พยายามกดดันเรา ให้เราโวยวายคือเหมือนแบบกดดันให้เราเป็นประสาท ก้าวร้าวแม่ต่อหน้าผู้อื่น ไม่รู้เพื่ออะไร แม่เกลียดเราหรือปล่าวไม่รู้นะ แต่ที่รู้ๆ นินทราเรา ที่เป็นลูกแท้ๆให้คนอื่นฟัง เพื่อที่แม่จะได้นั่งคุยกับเขา คือเหมือนเราคิดไปเองนะ แต่ใครไม่มาเป็นเราไม่รู้หรอก เมื่อ4เดือนที่เเล้ว ขณะที่แม่กดดันเราให้เราทนไม่ได้ถึงขั้นร้องให้ แล้วแม่ก็ไปบอกคนที่เกลียดเรามาบีบคอ ผ้ามัดปาก หวังให้ตาย แต่โชคดี ที่เศียร์พ่อแก่ตกลงจากหลังตู้ สัตว์นรกมันกลัว มันเลยหนีออกไป เราไปไม่เป็นเลย สถานะการณ์ตรงนั้น สิ้นเเรง สิ้นทุกอย่างกำลังใจ ท้อมาก แต่ก็ยังมีกำลังใจ จากคนรอบข้าง นั่นคือครู หลังจากเราเรียนจบ ปวช.เราบอกแม่ว่าเราจะไปสอบเรียนต่อ ที่ ม.จุฬา คณะนิเทศ คือเราตั้งใจมาบอกแม่ แต่ป้าข้างบ้านที่ไม่ชอบเรา(ป้าชื่อวรนาต)กับมาบอกแม่หลายๆอย่างว่าไม่เห็นด้วยเพราะจะดีเกินลูกของนาง เหมือเราคิดไปเองนะ แต่ได้ยินกับหูเลย และป้าคนนี้ก็ไม่ได้เป็นอะไรกับสายเลือดเรา แต่เป็นเจ้าหนี้แม่นอกระบบ เป็นเงิน7000บาท แม่เชื่อมัน ยอมตัดอนาคตลูกตัวเองเพื่อเอาหน้าเขา เหมือนเราใส่ร้ายแม่นะ แต่มันคือเรื่องจริง ที่เกิดกับเราแล้ว เราเลยอยากมาขอคำแนะนำ คำปรึกษา ว่าเราควรทำยังไงต่อไป คือเราสุดแล้วจริงๆ