ปรัชญาในการดำเนินชีวิต

รู้ใจเรารู้ใจเขา
ประสบการณ์คือความรู้

เวลานักรบจะออกรบ นั้นย่อมรู้ดีว่า ว่าฝ่ายข้าศึกออกอุบาย

ประสบการณ์ เพราะเคยถูกเล่นงานอุบายนั้นแล้ว ย่อมเป็นความรู้

กล่าวคือ รู้ใจเรารู้ใจเขา
เรารู้ใจตัวเอง ย่อม รู้ใจเขาเช่นกัน
เปรียบเหมือน ต่างฝ่ายเข้าใจซึ้งกันและกัน
เพราะ ย่อมรู้ใจตนเองก่อนเสมอ ก่อนจะไปรู้ใจเขา

แต่ถ้าจะมีปัญญา ในทางธรรม รู้เท่าทันใน ราคะ โทสะ โมหะ
เราก็จะปัญญาอันยิ่ง เป็นปัญญาที่ออกมาจากใจ
เราจะอยู่เหนือทุกๆความคิด
แต่เราจะเข้าใจสิ่งต่างๆได้ด้วยตัวของตัวเอง
เป็นหนึ่ง คือ รู้ชัดจิตใจตัวเองย่อมรู้ถึงจิตใจคนอื่น

ดั่งนั้น ธรรมของสัมมาสัมพุทธเจ้าย่อมออกมาจากใจ

เหนือทุกความคิด หมายถึง
เราไม่ยึดความคิดของตัวเอง แต่เราจะแปรเปลี่ยนความคิดเป็นปัญญา คือ ความไม่เที่ยงของความคิด
แล้วยอมรับการเปลี่ยนแปลง ทางจิตใจ

จิตใจคือความรู้สึก
ความคิดมาจากจิตใจ
ความรู้สึกคือความคิด