อันนี้ขอถามเป็นความรู้นะครับ มันผิดปกติรึเปล่าที่ผมเป็นคนไม่ร้องไห้กับเรื่องอะไรเลยทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นความรัก ผิดหวัง ละคร ดราม่า ความสงสาร ความซึ้งระหว่างเพื่อนสนิทหรือแม้แต่ครอบครัว ไม่มีเลยครับ จะมีก็แต่ตอนเด็กๆจริงๆอะครับ
แต่ถึงกระนั้น มันไม่ได้แปลว่าผมไม่เศร้านะครับ ผมก็คนคนหนึ่ง มีดีใจ เสียใจ ผิดหวัง และพบกับปัญหาทางด่านอารมณ์มากมาย
จนบางครั้งผมรู้สึกว่ามันหนักมาก มากเกินไปกว่าที่ผมจะรับไหวด้วยซ้ำ
แต่ความรู้สึกมันอัดอั้นอยู่ในใจ อยากจะร้องไห้ออกมาก็ไม่ได้ มันไม่ยอมร้อง ซึ่งการที่เป็นอย่างนี้ ผมทรมานมากครับ ไม่อยากเป็นแบบนี้ ผมอยากจะให้น้ำตามันไหล คลายความอึดอัดที่อยู่ในใจออกบ้าง อยากจะร้องออกมาให้จบๆ
ทีนี้ผมก็ลองไปหาในเน็ตมาครับ หาไม่เจอเลยว่าทำไม หรือว่าผมจะเป็นโรคอะไรทางอารมณ์รึเปล่า คล้ายๆซึมเศร้างี้ ...แต่ผมไม่เคยคิดอยากทำร้ายตัวเองไรขนาดนั้นเลยคิดว่าไม่น่าใช่
จะว่าเพราะผมโตขึ้น จิตใจแข็งแกร่งขึ้นก็ไม่น่าใช่ ถ้าแกร่งจริงคงไม่รู้สึกข้างในขนาดนั้น คนอื่นยังร้องได้เลย
หากใครเป็นเหมือนกับผมหรือว่า มีทางออกเสนอให้กับผมก็ฝากแนะนำด้วยนะครับ ขอบคุณครับ...
ทำไมผมถึงไม่เคยร้องไห้เลย ?
แต่ถึงกระนั้น มันไม่ได้แปลว่าผมไม่เศร้านะครับ ผมก็คนคนหนึ่ง มีดีใจ เสียใจ ผิดหวัง และพบกับปัญหาทางด่านอารมณ์มากมาย
จนบางครั้งผมรู้สึกว่ามันหนักมาก มากเกินไปกว่าที่ผมจะรับไหวด้วยซ้ำ
แต่ความรู้สึกมันอัดอั้นอยู่ในใจ อยากจะร้องไห้ออกมาก็ไม่ได้ มันไม่ยอมร้อง ซึ่งการที่เป็นอย่างนี้ ผมทรมานมากครับ ไม่อยากเป็นแบบนี้ ผมอยากจะให้น้ำตามันไหล คลายความอึดอัดที่อยู่ในใจออกบ้าง อยากจะร้องออกมาให้จบๆ
ทีนี้ผมก็ลองไปหาในเน็ตมาครับ หาไม่เจอเลยว่าทำไม หรือว่าผมจะเป็นโรคอะไรทางอารมณ์รึเปล่า คล้ายๆซึมเศร้างี้ ...แต่ผมไม่เคยคิดอยากทำร้ายตัวเองไรขนาดนั้นเลยคิดว่าไม่น่าใช่
จะว่าเพราะผมโตขึ้น จิตใจแข็งแกร่งขึ้นก็ไม่น่าใช่ ถ้าแกร่งจริงคงไม่รู้สึกข้างในขนาดนั้น คนอื่นยังร้องได้เลย
หากใครเป็นเหมือนกับผมหรือว่า มีทางออกเสนอให้กับผมก็ฝากแนะนำด้วยนะครับ ขอบคุณครับ...