.       ถ้าเปรียบจิตใจคนเราเป็นดั่งน้ำที่ใสสะอาด
และเปรียบกรรมดี กรรมไม่ดี ที่เราสร้างขึ้นเป็นดั่งเกลือ

คราใดที่ทำกรรมไม่ดี (เอาแค่ตามสามัญสำนึกของเรา) ก็รู้สึกไม่ดี
คราใดที่ทำดีนั้นเล่า ก็รู้สึกปลาบปลื้มปีติ ยินดี มีกุศลผลบุญ
แล้วเราก็เติมเกลือเหล่านี้ เข้าไปในน้ำทุกวัน
น้ำที่เคยใสสะอาด ก็เริ่มมีรสชาติ

ซึ่งบางคนก็มีส่วนผสมของเกลือและน้ำ ได้อย่างสมดุลพอดิบพอดีกับคน ๆ นั้น
แต่บางคนก็คิดว่ามีส่วนผสมของบางอย่าง มากไปหรือน้อยไป แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละท่าน
แล้วก็มีบางคนที่พยายามจะลดปริมาณเกลือ เพื่อให้ได้น้ำที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ นอนแน่นิ่งอยู่ก้นบ่อ

จขกท ก็เลยมีปุจฉาว่า
น้ำกับเกลือแค่ไหนจึงจะเหมาะสม และจะควบคุมปริมาณของเกลือนั้นได้อย่างไร
เพราะการใส่เข้าไปนั้นง่าย แต่การยับยั้งไม่นำเข้าไปใส่ และการเอาออก ยังคงเป็นปัญหา

ซึ่ง จขกท ก็ยังไม่สามารถสรุปได้อย่างแน่ชัด
หวังแต่เพียงว่าจะได้มีผู้รู้ผ่านทางมา แล้วยอมเสียเวลาชี้แนะให้ค่ะ