ขอเล่ารายละเอียดคร่าวๆนะคะ คือตั้งแต่เริ่มคบกัน แม่สามีก็เริ่มดูถูกต่างๆนานา เพราะไม่รู้จักครอบครัวเรา เราเจอกับสามีตอนที่เค้ามาเที่ยวไทยเพื่อนเรากับเพื่อนเค้าเป็นเพื่อนกัน และกำลังจะแต่งงานกัน เลยเชิญสามีมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว หลังจากนั้นเราก็ติดต่อกันมาเรื่อยๆ ครอบครัวสามีย้ายไปอยู่ต่างประเทศ เพราะแม่สามีแต่งงานใหม่ ประกอบกับเรากำลังอยากหาข้อมูลเรียนต่อ เมื่อเราได้ไปเรียนต่อ เรากับสามีก็ไปอยู่ด้วยกัน เราไม่เคยเล่าเรื่องฐานะครอบครัวของเราให้ครแบครัวสามีฟัง เพราะเราอยากพิสูจน์อะไรบางอย่างเลยไม่บอกอะไร ทีนี้แม่สามีไม่รู้ฐานะเราเห็นเราไปเรียนต่อก็คิดว่าเราจะจับสามีเพราะต้องการมาอยู่ต่างประเทศ เราเป็นคนชอบทำงาน ว่างจากเรียนก็ไปทำงานเพราะอยากหาประสบการณ์ชีวิต ครอบครัวเราไม่ได้ยากจน ตรงกันข้ามฐานะดี พ่อแม่เรามีอสังหาริมทรัพย์ให้คนเช่าหลายที่ หลังจากคบกันไป แม่สามีก็คอยดูถูกดูแคลนเหยียดหยามต่างๆนานา คิดว่าเราทำงานเพราะบ้านจน

เราก็ไม่ชี้แจงอะไรทั้งสิ้น นานวันกลับหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ ดูถูกพ่อแม่ชาติตระกูล เหตุเพราะเค้ามารู้ทีหลังว่าพ่อแม่มีฐานะเลยอยากให้ลูกชายเค้าสบาย พยายามจะให้เราขอทรัพย์สินจากพ่อแม่เรา คือง่ายๆอยากสบายทางลัด ก่อยฝนแต่งงานเราพาเค้าไปเห็นบ้านช่องของพ่อแม่ ด้วยความอยากได้เค้าถามพ่อแม่เราถึงขนาดว่ามีไรจะยกให้ลูกสาวมั่ง เพราะเค้าไม่อยากให้ลูกชายเหนื่อย แต่เค้าพูดอ้อมๆ หลังจากนั้นไม่นาน เราก็มีลูกกับสามี ชีวิตเปลี่ยนทันที

เราไม่เคยได้รับความช่วยเหลือจากครอบครัวสามีเลยสักเรื่อง แถมตอนทำงานได้นั้น โดนรีดโดนไถ เกี่ยงให้ออกค่าใช้จ่ายตอนไปข้างนอกด้วยกัน และอีกมากมายง่ายๆคือ อะไรที่เกี่ยวกับเงินที่เค้าเอากับเราได้ทำหมด สามีเราไม่ได้มีความรู้อะไรมาก ทำงานทั่วไป บางทีเราต้องหาเงินช่วยเหลือเค้าอีก ตอนมีลูก ก็ช่วยเลี้ยงบ้างไม่ช่วยบ้าง แล้วแต่อารมณ์ ครอบครัวสามีไม่ได้ร่ำรวย แต่ชอบอวดรวยและทำตัวเป็นผู้ดี เหน็บแนมเพื่ออยากได้เงินจากพ่อแม่เรา แต่พอไม่ได้ เมื่อเราไปอยู่กับสามีที่ต่างประเทศ กลายเป็นโดนเค้ารังแกและเอาเปรียบต่างๆนานา

เราตัวคนเดียวกับลูกอีกหนึ่ง ก็ทำไรไม่ได้ครอบครัวเราอยู่ไทยหมด ทุกข์ใจก็ได้แต่ร้องไห้คนเดียวเพราะสามีก็ไม่ได้ช่วยเหลือไรมาก พอพูดไปก็บอกว่าเราคิดมาก สิ่งที่แม่เค้าทำเค้าพยายามปิดหูปิดตาไม่รับรู้และบอกแต่เราคิดมากเกินไป และเราก็ต้องทนให้เค้าโขกสับเหมือนขี้ข้า เลี้ยงลูกเหนื่อยยังต้องมาโดนครอบครัวสามีรังแกอีก ย้อนกลับไปนึกถึงคำคนรอบข้างเตือน ว่าคนแบบนี้เราแต่งงานไปก็มีแต่ความลำบาก จนก็จนเงินก็อยากจะได้จากเราอยากให้เราเอาเงินจากครอบครัวมา support พวกเค้า

ตอนนี้ลูกเราสองขวบแล้ว และเราก็กลับมาอยู่ไทยมาพักผ่อน ทำให้เราอยากตัดสินใจเลิกรากับสามีเพราะเกลียดครอบครัวเค้า สามีก็ไม่มีหลักประกันอะไรให้เรากับลูกเลย ถ้ากลับไปอยู่ด้วยเราก็ต้องทำงานหนักช่วยเหลือเค้าอีก

เราเห็นเพื่อนคนอื่นแต่งงานกันไปมีแต่ความสบายใจ ทำให้เราอยากเลิกแล้วอยู่กับลูกเท่านั้น

เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำไงดี เราหมดอาลัยตายอยากกับครอบครัวเค้า ไม่อยากทนอีกต่อไป จะเลิกกับสามีก็สงสารลูก แต่เค้าก็ดูและเรากับลูกไม่ได้อีก คำว่าอดทนมันนานเกินไปจนเราคิดว่า มันเลยเส้นของความรักที่ผ่านมานาน เราเบื่อหน่ายและไม่อยากทนอีก