เมื่อหมาสอนธรรม..

กระทู้สนทนา
เมื่อวานนี้..

เหลือข้าวเปล่าเกือบเต็มหม้อ แต่ไม่มีกับข้าวเลย ไข่ก็เหลืออยู่ไม่กี่ฟอง เลยต้มไข่คลุกข้าว เอาไปให้หมาในป่า

แต่รีบ ต้องแกะไข่ทั้งๆที่มันยังไม่สุกดี เวลาเอาคลุกกับข้าวก็ไม่เห็นเนื้อไข่ ไม่น่ากินเลย

หมาที่บ้านเห็นแล้วยังเมิน หมาป่าจะกินเหรอ แต่ก็ลองเอาไปดู..

ไม่น่าเชื่อ! หมาป่าหลายตัวมารุม บางตัวก็ขู่กัน แย่งกันกินข้าวคลุกไข่ลวก เห็นแล้วเวทนา หมาบ้านเรายังไม่เคยหิวขนาดนี้

ขนาดหมายังบุญวาสนาไม่เท่ากันเลย..

อดรู้สึกโชคดีไม่ได้ เราเกิดเป็นคน มีข้าวกิน ถึงจะไม่สมหวังอะไรสักอย่าง ชีวิตเราก็ยังดีกว่าหมาพวกนี้

ที่ผ่านมา เราอยากจะเรียนให้สูง อยากทำงานสบาย อยากมีครอบครัวอบอุ่น อยากมีเงินเก็บเยอะแยะ อยากนู่นอยากนี่ ฯลฯ เราต้องการสิ่งเหล่านี้ ทั้งๆที่มันคือส่วนเกินของชีวิต ไม่มีก็ไม่ตาย ไม่มีชีวิตก็อยู่ได้ มีความสุขได้

และต่อให้มันทำได้และเป็นจริง มันก็ใช้ได้แค่ช่วงเวลาไม่เกิน 100 ปีในชีวิตนี้เท่านั้น

แต่เรายังต้องไปเวียนว่ายตายเกิดอีกนานจนนับไม่ถ้วน ทุกอย่างที่ขวนขวายทำมาก็ต้องนับหนึ่งใหม่ เอาอะไรติดตัวไปไม่ได้สักอย่างนอกจากอริยทรัพย์

.. ชาติหน้านั้น ใกล้นิดเดียว และไม่ใช่ว่าเราจะได้เกิดเป็นมนุษย์ พบพุทธศาสนาอีก

ขอบคุณนะหมา ..ที่สอนธรรมให้


แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่