นี้เป็นกระทู้เเรกของเรา ใจจริงอยากจะตั้งกระทู้นี้มานานแล้วแต่ไม่มีเวลาว่างสักที หากผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ
ตามหัวข้อเลย เรารู้สึกเบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิตกับการเรียนแบบนี้มาก
ต้องตื่นแต่เช้าไปโรงเรียน ปกติเราตื่น06.20น. เสร็จก็ 07.00 น.ประมาณนั้น ถึงโรงเรียนก็เข้าแถวเคารพธงชาติปกติ ขอบอกเลยว่าเราเรียนสายวิทย์-คณิต
อยู่ในระดับกลางๆ ไม่ได้เกรดดีมาก แต่ก็ไม่ได้ดูแย่ ประมาณ3.20 แต่เราก็เข้าใจสายเรามันเรียนหนัก แต่ที่เราไม่เข้าใจคือครูทุกคนมองสายเราว่าดี ว่าเด่น เก่งรอบด้าน ทั้งๆที่มันก็แค่ส่วนน้อย ไม่ใช่ทุกคน แค่พวกเรามีความรับผิดชอบมากกว่า คุณครูก็ตั้งความหวังไว้ซะสูงเชียว บางครั้งเราอาจจะพลาดบางอย่าง เขาก็จะแซะอารมณ์แบบว่าห้องพวกเธอ ได้ข่าวว่าเป็นเด็กเก่งนี่ ทำไมมาเจอจริงๆถึงไม่ดีแบบที่ได้ยินมาล่ะ คือเราเฟลมาก บางครั้งเราแค่หลงลืมเรื่องที่อาจารย์สอนอะ ไม่ใช่ว่าเราจะโง่หรือเปล่า เราเบื่อมากๆที่ต้องมาเจออะไรแบบนี่เรียนก็หนัก เราอิจฉาเพื่อนๆที่ได้มีเวลาเล่นกันในตอนเย็นนะ ขณะที่เรากำลังแบกการบ้านกลับบ้านเพื่อที่จะเอากลับไปทำ เราอิจฉาเสียงหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ทั้งๆที่ความชินตาของเราคือคิ้วที่มันขมวดชนติดกัน กลับบ้านมาไม่มีหรอกเวลาว่างที่จะค้นหาตัวเอง มีแต่การบ้าน อ่านหนังสือ (เราไม่ได้ขยันขนาดนั้นหรอกนะ) แค่มันเป็นสิ่งที่เราหลีกไม่ได้ กว่าจะเสร็จก็ต้องอาบน้ำ รีดผ้า กว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืน เสาร์-อาทิตย์ก็ต้องไปบ้านเพื่อนบ้าน สถานที่ใดๆบ้าง เพื่อทำงานกลุ่ม กว่าจะเสร็จก็เกือบๆทุ่ม ขอบอกเลยว่าเป็นแบบนี้แทบทุกอาทิตย์ เรารู้สึกเหนื่อย และเบื่อมากๆ วันหยุดก็ไม่เคยได้หยุด งานเยอะ สอบแยะ เราเข้าใจนะว่าสายนี้มันเรียนหนัก ก็เพื่ออนาคตเราเอง แต่เราแทบจะไม่มีไฟในการเรียนแล้ว เรามีแต่ความรู้สึกเบื่อหน่าย ใครพอมีวิธีในการแก้ปัญหาแบบนี้บ้าง ขอวิธีหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ปล.พิมพ์ไม่มีหางเสียงลยขอโทษด้วยนะคะ