สวัสดีครับ พักนี้ชีวิตผมมืดมนสุดไปเลยครับ ทั้งวิตกกังวล จิตตกบ่อยๆ เหงา เบื่อหน่าย ใช้ชีวิตแบบเดิมๆ
เป็นวงจรชีวิตที่ผมไม่ต้องการ 
เกิดมาแค่ครั้งเดียวกับไม่มีความสุขกับชีวิต ผมอิจฉาเพื่อนๆที่เขามีความสุขเดินไปข้างหน้า อยากเป็นเหมือนพวกเขา นับวันมันยิ่งแย่ลง ผมเหงามาก มีเพื่อนคนนึงที่ผมอยากคุยด้วยมาก อยากสนิทมาก เหมือนเราเอาความสุขของเราไปผูกไว้ที่เขา ผูกไว้กับหลายๆคน แต่ละวันผมแถบไม่ได้คุยกับใครเลย ถ้าผมมีเพื่อนเยอะๆผมจะมีความสุขมั้ย ถ้าหากไม่หละ ผมจะทำไงดี ในอกมันอึดอัดไปหมด การอยู่คนเดียวผมก็ว่าผมเก่งยุนะแค่มันมากเกินไป เยอะเกินไปจนมีวันทั้งชินทั้งเบื่อทั้งเหงา อยากได้ความสุขแค่นั้นเอง ผมต้องหาจากใหน ผมกลัวว่าถ้าความสุขที่ผมคิดว่าหาได้จากเพื่อนถ้ามันไม่มี ความสุขจากเงินถ้ามันไม่มี ครอบครัว อาหาร เพลง ถ้ามันไม่มีความสุขจากใจ ผมคงขอให้มีชีวิตสั่นๆจบลงเร็วๆแล้วหละ55