คือไม่นานมานี้คุณยายพึ่งเสียไปผมทำใจยากมาก ตอนทำงานก็คอยเห็นภาพคุณยายที่ทำอริยบทของท่านอยู่บ่อยครั้งบางทีก็นอนหลับก็ฝันถึงท่านบ่อย เสียงของท่านยังดังอยู่ในหัวเลย คือยายผมเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กเวลาไปโรง

ต้องเริ่มตรงนี้ก่อนว่าเราเป็นหลานที่ต้องดูแลตาที่ป่วยติดเตียงแต่พอจะช่วยเหลือตัวเองได้เช่น เข้าห้องน้ำ อาบน้ำ รึว่ากินข้าวแต่ที่เหลือคือเราดูแลหมดทุกอย่างโดยลูกของตานั้นไม่เคยมาดูแลเลยเมื่อกลางเดือนที

บ้าพิธีกรรม เน้นแต่เรื่องบริจาค จะถวายข้าวเช้าหรือเพลก็ต้องเตรียมเงินใส่ซอง อะไรๆก็ต้องมีซองเตรียมไว้ งานศพงานตายยิ่งหนักบางคนหลักแสน มันเบียดบังกับชาวพุทธด้วยกันเอง เรื่องเหล่านี้มันไม่มีในคำสอนเลย ม

เรื่องมันเป็นงี้ค่ะ ตอนเราอายุ4-5ขวบเราโดนลุงเขยเรียกให้ไปเล่นกับหลานแกเราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะตอนนั้นเรายังเด็ก หลังจากไปถึงและเล่นกับหลานแกสักพัก หลายแกก็ไปอาบน้ำปล่อยให้เราอยู่กับลุง2ต่อ2 ล่ะทีนี้ลุ

สวัสดีค่ะ อยากขอพื้นที่ระบายสักนิดนึงค่ะ หนูอึดอัดมากๆ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ สามีทำงานคนเดียวค่ะ หนูมีหน้าที่เลี้ยงลูกอยู่บ้าน ทำงานบ้าน หาข้าว เตรียมเสื้อผ้าให้เขาไปทำงานค่ะดูเหมือนสบายแต่เหนื่อยมาก

แมวที่บ้านนั่งมองเราเวลาเรากินข้าว แต่พอเราไปนั่งข้างมันตอนมันกิน มันเดินหนี… แบบนี้ผิดปกติไหมครับ หรือมันพยายามสอนเราว่า “อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ”?

สวัสดีค่ะเราเป็นมือใหม่หัดเลี้ยงนกเราลูกป้อนคอกคาเทลมาซื้อมาจาก จตุจักร เอาน้องมาเลี้ยงได้2อาทิตย์ตอนช่วงแรกๆน้องก็ปกติดีแต่ด้วยเราเอาช่วงอากาศหนาวค่ะเราเอาเค้ากรงแต่ก็เอาผ้าคลุมกรงหมดนะเพราะตอนนั้นไฟ

เราควรทำไงเมื่อรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิต ตอนนี้ไม่รู้สึกอยากจะทำอะไรต่อไปเลย มันแบบเหนื่อยกับทุกอย่างแทบไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย เราไม่อยากเผลอกลับไปฆ่าตัวตายอีกแล้ว มันทรมาน เราเป็นโรคซึมเศร้าเราไม่อยากกิ

เรารู้สึกเบื่อหน่าย ไม่อยากทำอะไรเลย และรู้สึกว่าการตายคือการหลุดพ้น ไม่ต้องคิด ไม่ต้องรู้สึกอะไร เหนื่อยที่จะใช้ชีวิต เพราะอะไรคะ? ปล.หรือว่าเราป่วยค่ะ เข้าข่ายโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ