คือเพื่อนผมมันอ้วน สูง 170 หนัก 100กว่าๆ เเต่นิสัยมันค่อนข้างดีนะ คือมันไปคุยกับรุ่นน้องแล้วคือมัน ก็แอบชอบเขามันกะนัดรุ่นน้องชื่อกิ้บ(สมมุติ)ไปคุยกันแบบรุ่นพี่รุ่นน้องอะนะ แต่คือมันกะเเอบชอบเขา นิสัยมันก็ดี พวกๆเรากะชอบมันมันดูเป็นผู้ใหญ่ ให้คำปรึษาคนอื่นได้ มันกะคอยช่วยเหลือคนในห้องเสมอ แต่นิสัยที่มันมีลึกๆ คือ มันเป็นคนที่ข้อนข้างสุขุมนุ่มลึก คือ มันใจเย็นมากสีหน้าไม่ค่อยแสดง อารมเหมือนคนที่ไม่ค่อยมีความรู่ศึกเวลาอยู่ ต่อหน้าคนอื่น ขนาดพวกผมในห้องจับกลุ่มเล่นเกมบ้าง ร้องเพลงบ้าง มันก็เอาแต่ไปนั่งอ่านหนังสือโบราณสถานบ้าง นิยายบ้าง อ่านมังงะบ้าง คือมันจะไม่ค่อยอยู่ กับ ส่วนรวมพวกผมเคยไปถามมันอยู่เหมือนกันว่าทำไมทำตัวอย่างนี้ มันพวกก็มันสบายดีอยู่เป็นกลุ่มมันหนวกหู ใช่ผมลืมบอกมันเวลาเรียนมันก็ชอบแยกไปนั่งคนเดียวแต่สกิลการเรียนของมัน คือมันเก่ง ให้งานอะไรมามันทำเสร็จเป๊ะ แต่หลายๆคนก็อยากเป็นเพื่อนกับมันนะ เพราะมันทำงานเก่งประสานงานดี พวกเราส่วนใหญ่กะอยากทำงานกับมัน พวกคุณเคยเห็น คนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนแต่พอตั้งกลุ่ม แล้วมันต้องเดินเลือก กลุ่มที่มันไม่อยากอยู่แล้วเอาชื่อออก เเต่วันนึง มันไปเจอน้อง กิ้บนี่เหละ ทำให้มันเปลี่ยนนิสัน มันกับน้องกิ้บมีอะไรส่วนใหญ่ค่อนข้างเหมือกัน เช่น รักการอยู่คนเดียวแบบสันโดด มันกะไปคุยกับน้องเขา น้องเขากะบอกมันว่าน้องเขาพึ่งเข้ามาใหม่ ยังไม่ค่อยรู้จักใคร ไม่มีเพื่อน แล้วสิ่งที่พวกผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น คือไอ้คนที่ ไม่ค่อยพูดกับคนในห้อง ไปนั่งคุยอย่างมี สีสันกํบเด็กรุ่นน้องเเล้วมันก็เบาทุกอย่างลง เว้ยคือแบบ มันเป็นคนติดนิยาย มันก็เปลี่ยนนิสัย เป็นไปนั่งคุยเเละทำให้น้องเขายิ้มทกๆวัน มันบอกมันชอบน้องเขาแล้วเหละ    
เเล้วมันก็บอกว่ามันจะไปชื้อสร้อยให้น้องเขาแต่พอมันจะไปชื้อเว้ย มีเด็กรุ่นน้องของกิ้บมานั่งคุยด้วยคุยไปคุยมารุ่นน้องก็บอกว่าิ้บเนื่อนชอบคนรุ่นเดียวกันที่อยู่ในห้อเเถมเอามาเล่าให้เพื่อนผมที่ ชอบน้องคนนั้นฟังด้วยว่าเวลา น้องคนนั้นชอบผ็ชายคนนั้นไปเเล้วไอ้เพื่อนผมนี่มันนี่นิ่งไปสักพัก ผมกะพอเข้าใจความรู้ศึกมันนะ มันกะทำตัวเนียนๆต่อไปเเล้ว มันกะชวนน้องเขาคุยต่อ สนุกสนาน เฮฮา ทุกคนยกเว้นมันคนเดียวที่ทำให้คนอื่นขำ แต่หน้ามันแสดงถึงความเศร้ามาก มันบอกผมว่ายังไงมันก็จะยังชอบน้องเขาอยู่เหมือนเดิม เพราะมันหยุดสิ่งที่มันทำเเละพยายามปรับตัวให้เป็นพี่ชายที่ดีให้น้องสาวคนนั้ให้ได้
เพราะมันบอกเวลาที่ น้องกิ้บเขายิ้มมันบอกเป็นรอยยิ้มที่ทำให้มันมีความสุขมันเจ็บก็จะทนเพื่อที่จะได้เห็นรอยยิ้มนั้นอีกเพราะว่ามันบอกว่าน้องเขาอาจดีเกินไปสำหรับมันมันจะยอมทำทุกๆอย่างที่จะ ทำให้น้องเขายิ้มไม่ร้องให้ ทำให้น้องเขามีความสุขไม่เสียใจ ทำให้น้องเขาดีใจไม่ทุกข์ ทำให้น้องเขาสุขใจไม่ร้อนใจ ทำให้น้องเขามีแต่สิ่งดีไม่มีสิ่งร้ายๆ เพราะมันบอกว่าชีวิตมัน ก็ไม่ค่อยมีใครอยู่แล้ว แม่กะไปทำงานเช้าจนเย็นเสร็จก็ไปสรรค์สรรต่อ ส่วนพ่อก็ไปทำงานกลับมาหานานๆทีรอบ ละไม่กี่ช.ม. เพราะว่า ส่วนใหญ่อยู่ตัวคนเดียว เลยไม่ค่อยร็เลยว่า ทำไมถึงต้องอยู่กับเพื่อนๆ ทั้งๆที่อยู่คนเดียวมาตลอด ตั้งๆเเต่เด็กๆเเล้ว ถึงครอบครัวจะมีถานะมาก เเต่เพื่อนผมก็ ไม่ค่อยไดรับความอบอุ่นเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ก็ได้รับเเต่เงินจากพ่อจากแม่ เขาก็บอกว่าเอาเงินนี่เนี่ยมาทำให้คนอื่นมีความสุขดีกว่ามันทำให้เพื่อนผมมีความสุข บางทีก็ชื้อข้าวเลยแอบออกจากบ้านไปให้หมาแมวจรจัด ชื้อของใส่ถุงให้คนแก่ที่มาเก็บขยะ
มันบอกว่าถึงมันจะไม่ค่อยได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวมันเท่าไหร่ แต่มันก็ยังทำให้คนอื่นไดรับความอบอุ่นที่มันไม่ค่อยได้รับจากครอบครัวของมันได้ มันเลยไม่ค่อยชอยเวลา น้องกิ้บมานั่งหงอยหรือนั่งเศร้าต่อหน้ามันๆ จะพยายามหาทางที่จะทำให้คนที่มันชอบเนี่ยมีความสุขเเละ ยิ้มตลอดถึงแม้มันต้องเจ็บมากๆจนทนไม่ได้ก็ตามมันก็จะเก็บอาการที่จะทำให้น้องเขาเนี่ยทุกข์เพราะมัน มันพยายามที่จะช่วยให้น้องกิ้บจีบคนที่น้องเขาชอบให้ติดมันทั้งช่วยไปบอกและ คอยปลอบเวลาน้องเขาอกหักเเละโดนหักอก คอยให้กำลังใจเวลาน้องเขาทุกข์ คอยชื้อขนมมาให้เวลาน้องเขาเศร้า ของหาเรื่องตลกมาเล่าเวลาน้องเขากลุ้ม คอยหาของขวัญมาให้ในวันสำคัญต่างๆ คอยสร้างความมั่นใจเวลาน้องเขาจะไปบอกชอบคนอื่นที่ไม่ใช่มัน คอยเป็นกำลังใจเวลาน้องเขาต้องการ
คอยเป็นพี่ชายที่เเสนดีตอนน้องเขาไม่มีใคร
                                                                 ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่ามาอ่านครับ