เป็นเเบบนี้มา 3-4 ปีเเล้ว  

      เกริ่นก่อนเลยนะครับ ผมไม่มีเเฟน ผมไม่ใช่ผู้ชายครับ......คือมันรู้สึกมานานเเล้วครับทุกครั้งที่ผมรู้สึกเเย่ เหงาหรือเเอบน้อยใจใครอยู่ทุกครั้งผมจะรู้สึกอยากอยู่คนเดียว...เเละจะคอยหาเรื่องอะไรที่มันเศร้าๆ....มาใส่หัวตลอดเลย ทั้งดูหนังอ่านนิยาย.....เเละยิ่งวันได้ไหนร้องไห้หรือมีน้ำตาไหลมันจะรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อย.....บางครั้งร้องให้จนเผลอหลับไป......เป็นเเบบนี้ถือว่าปกติไหมครับ.........ควรทำไง......มีใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ

ปล.  สำหรับความคิดผม...ครอบครัวผมไม่ค่อยอบอุ่นเท่าไร