เป็นคนมีแผลเรื่อง ครอบครัว มาตลอด
อยู่กับเเม่ เเม่ก็มีครอบครัวใหม่
อยู่กับปป้า ป้าก็เเต่งงานใหม่
อยู่กับยาย ยายท่านก็ต้องเเยกกันอยู่เเล้ว
จนวันนึง รู้สึกตัวเองขาด

ผมถูกย้ายโรงเรียนบ่อยมาก เลยได้เรียนโรงเรียนประจำตลอด มาตั้งเเต่ มอต้น
มหาลัยก็พยายามออกจากบ้าน ไม่ให้เรียนใกล้บ้าน
จบมาทำงานก็พยายามอยู่ที่ไกลบ้าน
เเละกลับบ้านให้น้อยที่สุด เพราะคิดว่าบ้านไม่ใช่คำตอบ

ทำจนชิน มาเป็นสิบปี
และมาวันนี้ พอเริ่มจะพยายามทำ พยายามกลับเข้าหาครอบครัว  แต่มันกลายเป็นฝืนไปแล้ว
เเม่บอกผมว่า แม่ไม่ร็เเล้วว่าลูกชอบกินอะไร ลูกอยากกลับบ้านไหม
ผมเองก็ตอบไม่ได้ว่าเเม่ชอบกินอะไร ชอบทำอะไร

เวลาผมมีปัญหา
แปลกไหม ที่ไม่สามารถพูดทุกอย่างกับครอบครัวได้
เเละไม่อยากรบกวนเพื่อนเยอะ เพราะเพื่อนเองก็มีภาระหน้าที่ของเพื่อน จะมานั่งเครียดกับเราตลอดมันคงไม่ใช่ !!!

คือรักพวกท่าน ทำเพื่อพวกท่าน เเต่ไม่ได้อิน คำว่ารักที่ใช้ทุกวันนี้ เป็นเพราะหน้าที่ ไม่ได้ร็สึก
ผมควรปรับตัวกับเรื่องนี้อย่างไรครับ รบกวนจริงๆ นอนร้องไห้มานานเเล้ว

ผมฝันมาตลอดว่าอยากมีคนรัก มีครอบครัวที่อบอุ่น ครอบครัวของตัวเอง ที่ของตัวเอง
แต่ผมเป็นเกย์ จะมีความสุขเเบบนั้นได้จริงๆหรือเปล่าผมยังไม่ร็เลย