ผมอายุ 25 ปีเเล้ว มีงานมีการทำเงินดี มีทุกอย่าง  เเต่ผมไม่เคยมีความอบอุ่นเลย เพราะพ่อผมตายตั้งเเต่ผมยังไม่เกิด  เเม่ผมทิ้งไปตอนเด็ก บ้านญาติเลยเอาผมมาเลี้ยงเเละรับเป็นบุตรบุญธรรม เเต่ตลอดเวลาที่เขาเลี้ยงผม เขาก็ดูเเลดี เเต่ผมไม่เคยรู้สึกถึงความรัก ความอบอุ่นเลย ผมก็ไม่เข้าใจ ทะเลาะกับที่บ้านบ่อยมาก เเต่ลูกๆเเท้เขาไม่ค่อยทะเลาะเลย ผมจะเป็นคนที่มีปัญหาอยู่คนเดียวในบ้าน จนทุกวันนี้ก็ยังมีปัญหาอยู่ ผมเลยอยากถามว่าความอบอุ่นมันเป็นยังไงหรอครับ ผมไม่เข้าใจจริงๆ ใครพออธิบายได้มั่งไหม  ทุกวันนี้ผมเบื่อชีวิตมากผมมีปมตั้งเเต่เด็กกเเล้ว ผมอยากมีครอบครัวเเท้ๆ ที่จริงที่บ้านก็คอยพูดคอยด่าตลอดว่านี่ไงครอบครัว เขาเลี้ยงมาเเต่เด็ก บลาๆ  เเต่มีสิ่งนึงที่ผมอยากจะบอกเเต่ผมพูดไม่ได้คือ "ทั้งชีวิตนี้ใครก็ไม่มีวันรู้ความรู้สึก ถ้าไม่เจอกับตัวเองที่ไม่ได้มีครอบครัวเเท้ๆสายเลือดอยู่ด้วย" 

ปล.ผมเป็นคนเก็บตัวอยู่เเต่ห้อง ไม่ค่อยคุยกับที่บ้าน นอกจากสวัสดี  จนที่บ้านบอกเป็นใบ้ ตั้งเเต่เด็ก  เเต่ผมคุยกับเพื่อนกับคนอื่นผมพูดมากมากๆ เเต่ผมไม่รู้สึกอยากคุยกับคนที่บ้านเลย เพราะรู้สึกพูดไป ก็หาว่าเถียง หาว่าปากดี ตั้งเเต่เด็ก เวลาออกความเห็นอะไรที่ไม่ตรงใจเขาจะโดนตบปาก