สักแต่ว่ารู้ ปรมัตธรรม

กระทู้สนทนา
จิตนั้นเกิดหรือรับรู้อารมณ์ได้ก้อที่อายตนะ

จิตนั้นรับรู้หรือเกิดที่รูปและนาม

รูป คือรูปทั้งยี่สิบแปด

นาม คือเจตสิกทั้งห้าสิบสอง

ทั้งรูปและนามคือวิบากอันเกิดจากกรรมในอดีต

อารมณ์ทั้งปวงที่ที่จิตรับรู้ ล้วนมาจากกรรมในอดีตทั้งสิ้น นั่นคือวิบาก

จิตรู้วิบากที่เกิดตามอายตนะนั้นแล้วจะทำอย่างไรต่ออารมณ์อันมากระทบ

นั่นแล้วแต่ การสั่งสมของแต่ละบุคคลเป็นเช่นไร

ครับ จิตเกิดดับเร็วมาก จิตเกิดดับพร้อมกับอารมณ์

ท่านผู้รู้หรือเห็นความเร็วในการเกิดดับของจิตจริงๆนั้น

ท่านต้องเป็นผู้ที่เข้าสมาบัติในชั้น วิญญาณณัญจายตน ได้

ท่านจึงจะเห็นความรวดเร็วแห่งการเกิดดับของจิตนั้นได้

แต่แม้กระนั้นแล้ว นั่นก้อยังไม่เป็นที่การันตีว่า ท่านจะเห็นการเกิดดับของจิตครบในทุกวิถีแห่งจิต

แต่ระดับของฌานใน วิญญาณณัญจายตน นั้นก้อเพียงพอที่จะทำให้ท่าน

                                                          รู้แล้วปล่อย

สักแต่ว่ารู้ รู้แค่อารมณ์ทั้งนามรูปอันมากระทบจิต

รู้โดยในชั้น ปรมัติ

รู้และปล่อยอารมณ์นั้น ก่อนจะปรุงแต่งเป็นบัญญัติ

สติท่านไวพอไหม ไวพอที่แค่จิตกระทบอารมณ์แล้วดับไป ในความเร็วที่แม้เพียงลัดนิ้วมือ จิตและอารมณ์นั้นเกิดดับแล้วนับอนันต์

พวกท่านสั่งสมมาพอแล้วหรือยัง

พวกท่านสั่งสมอะไรกันมาบ้าง พวกท่านเข้าใจหรือเข้าถึงกันจริงๆหรือว่า ปฎิบัติเพียงแค่

                                                       รู้สักแต่ว่ารู้

หรือแค่ท่องในใจตามที่ได้ยินตามๆกันมาว่า

แค่รู้เฉยๆ

พวกท่านถึงพร้อมระดับนั้นแล้วจริงๆหรือไม่ ท่านรู้ว่าจริงๆหรือป่าวว่าท่านพร้อมแล้วว่า

รู้สักแต่ว่ารู้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่