หนูเป็นเด็กมีปัญหาคนนึงที่โตมาด้วยอิจฉาคนรอบข้างที่มีพ่อแม่รักห่วงใย แต่หนูไม่เคยสัมผัสถึงความรักความห่วงใยของพ่อแม่ที่ให้หนูเลย แม่หนูเสียไปตั้งแต่หนู5ขวบ พอหนูอายุย่างเข้า7ขวบพ่อมีเมียใหม่ ตั้งแต่นั้นมาหนูไม่เคยได้สัมผัสความรักของพ่อแม่เลย เงินอะไรก็ต้องส่งตัวเองเรียน หนูใช้เงินในบัญชีที่แม่เก็บไว้ให้ตั้งแต่ก่อนแม่ตาย ที่ดินของแม่ที่มีให้ไว้ก่อนตายพ่อกับแม่เลี้ยงเอาไปให้คนอื่นเช่าก็ไม่เคยเอามาส่งเสียหนูเลยสักนิด จนตอนนี้หนูอายุ17ปีศึกษาอยู่ม5เงินก้อนที่ใช้อยู่เหลือ1020บาทหนูอยู่บ้านคนเดียวซึ่งเป็นบ้านแม่หนู ส่วนพ่ออยู่บ้านแม่เลี้ยง แม่เลี้ยงไม่ให้หนูอยู่บ้านเค้าบอกให้หนูรู้จักช่วยเหลือตัวเอง โดยตังไปโรงเรียนข้าวเช้ากลางวันเย็นหนูต้องรับผิดชอบเองทั้งหมด พ่อไม่เคยรับผิดชอบ แม้แต่ข้าวที่บ้านเค้ายังไม่ให้หนูกิน เรื่องแค่นี้บางคนอาจจะว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับหนูถ้าเปรียบเทียบกับเพื่อนบุคคลรอบข้างมันโหดร้ายมากๆไม่เคยรู้จักคำว่ารักของพ่อแม่ความอบอุ่นไม่เคยได้รับถึงมันเลย แต่หนูไม่โทษพ่อถึงยังไงหนูก็รัก😢😭😭