จันทน์กะพ้อโฉมฉินประทิ่นกลิ่น
สวยสุดจินตนาจะหาได้
ลมเบาเบาหอบหอมล่องลอยไกล
ใจหลงใหลเจ้าแล้วนะแก้วตา

ได้แต่พ้อได้แต่รออยู่ตรงนี้
รอทั้งที่ไม่มีหวังเสน่หา
รอทั้งรู้เขาไม่หวนคืนกลับมา
หยาดน้ำตาร่วงหล่นท้นทรวงใน

จะให้ทำอย่างไรตัดใจได้
อีกนานไหมหทัยหายหวั่นไหว
จันทน์กะพ้อช่างไม่ตอบว่ากระไร
พลิ้วปลิวใบไล้ระบายท้องนภา

กอบดอกพ้อสูดกลิ่นตรูอุรา
ปล่อยช้าช้าหลุดหล่นด้วยใจล้า
คิดถึงเขาเฝ้าย้ำติดตรึงตรา
เมื่อไหร่หนาลืมเลือนร้าวสุดหนาวใจ