๐ ดอกไม้ยามดึก  

#  หอมเย้ายวน  ชวนสบ  คราพลบค่ำ
ครั้นเย็นย่ำ  ยั่วใจ  ใคร่เสพสม
เสน่หา  อาวรณ์  หลอนอารมณ์
งามปทุม  รุมชม  "ดอกนมแมว"

#  รัตติกาล  ผ่านมา  เพลาดึก
หวนรำลึก  นึกคุ้น  "พิกุลแก้ว"
ทิวาล่วง  ดวงดาว  ก็วาวแวว
ดึกดื่นแล้ว  ร่ำหา   ยุพาพิน  

#  โอ้ว่าดึก  แล้วสิหนอ  พอฟ้าค่ำ
หอมกลิ่นร่ำ "ราตรี"  ที่กรุ่นกลิ่น
รินระทวย  สวยสะ  รวยระริน    
คืนมลาย  คลายกลิ่น  เมื่อสิ้นคืน  

  

#  พรมน้ำค้าง   พร่างพราย  ดั่งสายฝน
นกละเมอ  เผลอบ่น  จนดึกดื่น
ช่างอนาถ  วาดหวัง  มิยั่งยืน
จำสะอื้น  ฝืนเจ็บ  "เล็บมือนาง"

# "จันทน์กระพ้อ"  พ้อให้  ใจกระเส่า
ห่างไกลเจ้า หนาวใจ เมื่อใกล้สาง
ดอก"คัดเค้า"  หนามคม  เผลอชมพลาง
หอมมิจาง  เผลอเก็บ  ย่อมเจ็บตน

# ศศิธร  อ้อนพระพาย  จากไปแล้ว
กลีบ"ดอกแก้ว"  หล่นร่วง  ทิ้งพวงหล่น
รอระวี  สาดสีแสง   แห่งสกนธ์
หมุนเวียนวน   เปลี่ยนสลับ  วันกับคืน ฯ

    kru piak
     26  ตุลาคม  2564

เครดิตภาพ : ขอบคุณเจ้าของภาพดอกไม้ไม่ทราบชื่อกับดวงจันทร์สวยขรึม