(ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ)
EP1.
ต้นข้าว : สวัสดีค่ะ น้าพล
น้าพล : หวัดดีจ้ะ...หืมมมม หน้าตาแบบนี้มีเรื่องอะไรมาอีกล่ะ?
เวลาไม่สบายใจฉันชอบมาร้องเพลงที่ร้านของน้าประจำ เหมือนได้ระบายทุกอย่างออกมา
ต้นข้าว :ป่าวค่ะ ข้าวแค่มานั่งฟังเพลงเฉยๆ 😊😊
น้าพล : โอเคๆ ไม่ต้องบอกน้าก็ได้ แล้วกินอะไรมารึยังล่ะ
ต้นข้าว : ไม่เอาค่าาาาา (ทำเสียงยานคาง น้าหรือพ่อคนที่สองเนี่ย)
น้าพล : เดี๋ยวน้าไปหาอะไรมาให้กิน
ต้นข้าว : หนูไม่.... ไม่ทันจะพูดจบน้าก็เดินไปแล้ว
วันนี้ที่ร้านน้าคนเยอะกว่าปกติเพราะแค่สองทุ่มกว่าๆ โต๊ะก็เกือบเต็มแล้ว ในร้านมีกลุ่มนักดนตรีแสดงอยู่ วันนี้อดร้องเพลงแน่ๆเลย
ระหว่างที่นั่งฟังเพลงเพลิน ภาพเก่าๆก็วนเข้ามาในหัว
🎼 รู้ฉันรู้ยังไงก็คงไม่ต่าง รู้ฉันรู้ยังไงเธอก็เลือกเขา
รู้ถึงฉันขอร้องยังไง เธอคงต้องลืมเรื่องของเรา
เพราะว่าเขาดีกว่า เพราะเขาสำคัญกว่า ...🎼 (เพลงPlease - Atom ชนกันต์ )
พอนักร้องร้องเพลงจู่ๆเหมือนภาพกรอกลับมาในหัวทันที ภาพที่โดนบอกเลิก เสียงที่เขาไล่ฉัน มันวนไปวนมาอยู่ในหัว...จู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเป็นจังหวะที่นักร้องนำหันมาพอดี ไม่รู้เพราะอะไรฉันถึงไม่ได้หลบหน้าเขา รู้สึกถึงบางอย่างที่ส่งมากับเสียง
🎼 โปรดรักฉันรักฉันเถอะนะ จะไม่ทำให้เธอเสียใจ🎼
ฉันเช็ดน้ำตาที่ไหลเหมือนได้สติ ก่อนจะมองกลับไปที่วงดนตรี พึ่งสังเกตุเห็นว่ามือเบสก็คือบาส เพื่อนที่สาขาฉันเอง งั้นก็แสดงว่าเด็กมอเดียวกัน ดันไปร้องไห้ให้เขาเห็นสะได้ กลับดีกว่า น่าอายจัง 😰
น้าพล : ข้าว อยากร้องเพลงไหม น้าพลโผล่มาทำเอาตกใจหมด
ต้นข้าว : ข้าวว่าจะกลับแล้วค่ะ
น้าพล : เดี๋ยวๆๆๆ น้าอุส่าไปโฆษณาหลาน ร้องสักเพลงก่อนนะๆๆๆ
สุดท้ายฉันก็แพ้ลูกอ้อนของน้าจนได้ เฮ้ออออ 😑😑
น้าพลพาฉันเดินไปที่วงดนตรี
น้าพล : เด็กๆ นี่หลานน้าเองนะชื่อต้นข้าว
ต้นข้าว : หวัดดี 😊
น้าพล : ฝากหน่อยนะเด็กๆ ...น้าพลเดินไปรับออเดอร์ต่อทิ้งฉันไว้กับนักดนตรี
บาส : มาได้ไงเนี่ย 😲 บาสทำตาโตเท่าไข่ห่าน จะตกใจอะไรเบอนั้น
ต้นข้าว : ขึ้นแท๊กซี่มา 😒
บาส : กวนตีนละข้าว 👊👊
ต้นข้าว : เราชื่อข้าวนะ เราเล่นกีต้าได้นะ
ฉันไม่สนใจบาสแล้วเหล่ไปมองนักร้องนำที่พึ่งเห็นฉากดราม่าของฉันไปเมื่อกี้ น่าอายจังแหะ😳
บาส : โอ้ยยยแม่คูณณณณ ใครๆเขาก็รู้จักเธอทั้งนั้นแหละ ดาวคณะ
หมอก : เราหมอกนะ 😊 นักร้องนำพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูมีเสน่มาก
บอล : เราบอลนะ แล้วนี่ก็บูมพวกเราอยู่เอกว้อยน่ะ
ต้นข้าว : อ่อ ยินดีที่รู้จักนะ 😉
หมอก : ต้นข้าวร้องสิ เดี๋ยวเราเล่นกีต้าให้นะ😊 หมอกหยิบกีต้าข้างๆขึ้นมาก่อนส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน โอ้ยทำไมเขินเนี่ย
ต้นข้าว : ขอบใจนะ... ฉันเปิดไปเจอเพลงที่อยากร้องพอดี
เราร้องเพลงเธอเก่งนะ
บูม : คร้าบบบบ บูมให้จังหวะกลอง
🎼ท่ามกลางพายุฝนที่โหมกระหน่ำ
ท่ามกลางคำว่าเราที่เป็นอดีตไป
ท่ามกลางเงาของไฟที่สะท้อนบนถนนใหญ่
รับรู้ถึงความสะใจของใครบางคน
ท่ามกลางเดือนและดาวที่ค่อยๆลาไป
ท่ามกลางความเสียใจที่ไม่มีใครสน
ท่ามกลางหยดน้ำตาที่มันยังรินไหลหล่น
เพราะรู้ว่าคนอีกคนเขาไปมีใคร 🎼(เพลง เธอเก่ง - Jetset'er )
พอร้องถึงท่อนนี้เท่านั้นแหละ จู่ๆก็รู้สึกอยากร้องไห้ เลยหันไปหาหมอกเพื่อขอความช่วยเหลือ หมอกพยักหน้าน้อยๆ ก่อนยิ้มให้😉 หมอกร้องต่อจนจบเพลง
: หู้วววววว ร้องเสร็จทุกคนต่างก็ปรบมือ
หมอก/ต้นข้าว : ขอบคุณคับ/ขอบคุณค่ะ
ต้นข้าว : ขอบใจนะ ฉันหันไปบอกกับหมอกที่อยู่ข้างๆ
หมอก : ไหวป่ะเนี่ย ☺️☺️☺️
ต้นข้าว : 😊😊 เป็นผู้ชายที่ยิ้มแล้วมีเสน่มากเลย ไม่รู้ทำไมถึงสบายใจมากขนาดนี้
เฮ้อออออออ สบายใจจังเลยยยยยย😆😆
น้าพล : อารมดีขึ้นแล้วเหรอฮะ น้าพลวางมือลงบนหัวฉันก่อนเขย่าไปมา
ต้นข้าว : หนูไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย 😅😅
น้าพล : หรออออ เด็กๆวันนี้ขอบคุณมากนะ กลับบ้านกันดีๆล่ะ
: คร้าบบบบบบ
ต้นข้าว : งั้นข้าวกลับก่อนนะคะ
น้าพล : เดี๋ยวน้าไปส่งนะ มันดึกแล้ว
ต้นข้าว : ไม่เป็นไร บ้านน้าอยู่คนละทางเลยข้าวกลับเองดีกว่า เดี๋ยวขึ้น BTS ไปก็ถึงแล้ว
บาส : กลับพร้อมกันดิข้าว พวกเราก็จะไปขึ้น BTS
น้าพล : โอเค งั้นกลับดีๆล่ะ ฝากดูแลหลานน้าด้วยนะเด็กๆ
: คร้าบบบบ จะส่งให้ถึงหน้าประตูบ้านเลย 😜😜
สุดท้ายก็เดินออกมากับกลุ่มของบาส
บอล : วันนี้โชคดีจังเลยนะมีดาวคณะมาเดินในกลุ่มด้วยเนี่ย 🙂
บาส : มีคนบ้ามาเพิ่มนะสิไม่ว่า
ต้นข้าว : แกสิบ้า
บูม : เออกูว่าอะบ้าสุดละ
ต้นข้าว : เนอะๆ 555 😝😝
บาส : แหมๆ พวกเห็นมันสวยหน่อยไม่ได้เข้าข้างมันเลยนะ หมอก อยู่ข้างใคร
หมอกหันมาสบตาฉันก่อนจะยิ้มให้ -///- ทำไมฉันเขิน
หมอก : ก็ต้องเข้าข้างต้นข้าวอยู่แล้ว ใครเข้าข้างก็บ้าแล้วล่ะ😊🤣
บาส : เออๆ ดูไว้นะข้าวพวกนี้
คบไม่ได้
ต้นข้าว : แกนั่นแหละไม่ไมีคนคบ 555
บูม : พอๆ เลิกเถียงกันได้แล้ว ว่าแต่ข้าวลงสถานีไหนอะเดี๋ยวพวกเราจะได้ไปส่ง
ต้นข้าว : เราลง xxx น่ะ ไม่ต้องไปส่งหรอก
บอล : สถานีเดียวกับหมอกเลย ฝากดูต้นข้าวด้วยนะ
บูม : อย่าไปฉุดเขาล่ะ หน้ายิ่งเหมือนโจรอยู่ด้วย🤣🤣
หมอก : ค้าบๆ ต้นข้าวอยู่กับเราไม่ต้องกลัวนะ ขนาดโจรยังกลัวเราเลย ☺️☺️☺️☺️ ยิ้มหวาน
-///- ถ้ายิ้มน่ารักแบบนี้โจรที่ไหนจะกลัวล่ะ ได้แต่คิดไม่กล้าพูด
...
หัดแต่งอยู่นะคะ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ
EP1.
ต้นข้าว : สวัสดีค่ะ น้าพล
น้าพล : หวัดดีจ้ะ...หืมมมม หน้าตาแบบนี้มีเรื่องอะไรมาอีกล่ะ?
เวลาไม่สบายใจฉันชอบมาร้องเพลงที่ร้านของน้าประจำ เหมือนได้ระบายทุกอย่างออกมา
ต้นข้าว :ป่าวค่ะ ข้าวแค่มานั่งฟังเพลงเฉยๆ 😊😊
น้าพล : โอเคๆ ไม่ต้องบอกน้าก็ได้ แล้วกินอะไรมารึยังล่ะ
ต้นข้าว : ไม่เอาค่าาาาา (ทำเสียงยานคาง น้าหรือพ่อคนที่สองเนี่ย)
น้าพล : เดี๋ยวน้าไปหาอะไรมาให้กิน
ต้นข้าว : หนูไม่.... ไม่ทันจะพูดจบน้าก็เดินไปแล้ว
วันนี้ที่ร้านน้าคนเยอะกว่าปกติเพราะแค่สองทุ่มกว่าๆ โต๊ะก็เกือบเต็มแล้ว ในร้านมีกลุ่มนักดนตรีแสดงอยู่ วันนี้อดร้องเพลงแน่ๆเลย
ระหว่างที่นั่งฟังเพลงเพลิน ภาพเก่าๆก็วนเข้ามาในหัว
🎼 รู้ฉันรู้ยังไงก็คงไม่ต่าง รู้ฉันรู้ยังไงเธอก็เลือกเขา
รู้ถึงฉันขอร้องยังไง เธอคงต้องลืมเรื่องของเรา
เพราะว่าเขาดีกว่า เพราะเขาสำคัญกว่า ...🎼 (เพลงPlease - Atom ชนกันต์ )
พอนักร้องร้องเพลงจู่ๆเหมือนภาพกรอกลับมาในหัวทันที ภาพที่โดนบอกเลิก เสียงที่เขาไล่ฉัน มันวนไปวนมาอยู่ในหัว...จู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเป็นจังหวะที่นักร้องนำหันมาพอดี ไม่รู้เพราะอะไรฉันถึงไม่ได้หลบหน้าเขา รู้สึกถึงบางอย่างที่ส่งมากับเสียง
🎼 โปรดรักฉันรักฉันเถอะนะ จะไม่ทำให้เธอเสียใจ🎼
ฉันเช็ดน้ำตาที่ไหลเหมือนได้สติ ก่อนจะมองกลับไปที่วงดนตรี พึ่งสังเกตุเห็นว่ามือเบสก็คือบาส เพื่อนที่สาขาฉันเอง งั้นก็แสดงว่าเด็กมอเดียวกัน ดันไปร้องไห้ให้เขาเห็นสะได้ กลับดีกว่า น่าอายจัง 😰
น้าพล : ข้าว อยากร้องเพลงไหม น้าพลโผล่มาทำเอาตกใจหมด
ต้นข้าว : ข้าวว่าจะกลับแล้วค่ะ
น้าพล : เดี๋ยวๆๆๆ น้าอุส่าไปโฆษณาหลาน ร้องสักเพลงก่อนนะๆๆๆ
สุดท้ายฉันก็แพ้ลูกอ้อนของน้าจนได้ เฮ้ออออ 😑😑
น้าพลพาฉันเดินไปที่วงดนตรี
น้าพล : เด็กๆ นี่หลานน้าเองนะชื่อต้นข้าว
ต้นข้าว : หวัดดี 😊
น้าพล : ฝากหน่อยนะเด็กๆ ...น้าพลเดินไปรับออเดอร์ต่อทิ้งฉันไว้กับนักดนตรี
บาส : มาได้ไงเนี่ย 😲 บาสทำตาโตเท่าไข่ห่าน จะตกใจอะไรเบอนั้น
ต้นข้าว : ขึ้นแท๊กซี่มา 😒
บาส : กวนตีนละข้าว 👊👊
ต้นข้าว : เราชื่อข้าวนะ เราเล่นกีต้าได้นะ
ฉันไม่สนใจบาสแล้วเหล่ไปมองนักร้องนำที่พึ่งเห็นฉากดราม่าของฉันไปเมื่อกี้ น่าอายจังแหะ😳
บาส : โอ้ยยยแม่คูณณณณ ใครๆเขาก็รู้จักเธอทั้งนั้นแหละ ดาวคณะ
หมอก : เราหมอกนะ 😊 นักร้องนำพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูมีเสน่มาก
บอล : เราบอลนะ แล้วนี่ก็บูมพวกเราอยู่เอกว้อยน่ะ
ต้นข้าว : อ่อ ยินดีที่รู้จักนะ 😉
หมอก : ต้นข้าวร้องสิ เดี๋ยวเราเล่นกีต้าให้นะ😊 หมอกหยิบกีต้าข้างๆขึ้นมาก่อนส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน โอ้ยทำไมเขินเนี่ย
ต้นข้าว : ขอบใจนะ... ฉันเปิดไปเจอเพลงที่อยากร้องพอดี
เราร้องเพลงเธอเก่งนะ
บูม : คร้าบบบบ บูมให้จังหวะกลอง
🎼ท่ามกลางพายุฝนที่โหมกระหน่ำ
ท่ามกลางคำว่าเราที่เป็นอดีตไป
ท่ามกลางเงาของไฟที่สะท้อนบนถนนใหญ่
รับรู้ถึงความสะใจของใครบางคน
ท่ามกลางเดือนและดาวที่ค่อยๆลาไป
ท่ามกลางความเสียใจที่ไม่มีใครสน
ท่ามกลางหยดน้ำตาที่มันยังรินไหลหล่น
เพราะรู้ว่าคนอีกคนเขาไปมีใคร 🎼(เพลง เธอเก่ง - Jetset'er )
พอร้องถึงท่อนนี้เท่านั้นแหละ จู่ๆก็รู้สึกอยากร้องไห้ เลยหันไปหาหมอกเพื่อขอความช่วยเหลือ หมอกพยักหน้าน้อยๆ ก่อนยิ้มให้😉 หมอกร้องต่อจนจบเพลง
: หู้วววววว ร้องเสร็จทุกคนต่างก็ปรบมือ
หมอก/ต้นข้าว : ขอบคุณคับ/ขอบคุณค่ะ
ต้นข้าว : ขอบใจนะ ฉันหันไปบอกกับหมอกที่อยู่ข้างๆ
หมอก : ไหวป่ะเนี่ย ☺️☺️☺️
ต้นข้าว : 😊😊 เป็นผู้ชายที่ยิ้มแล้วมีเสน่มากเลย ไม่รู้ทำไมถึงสบายใจมากขนาดนี้
เฮ้อออออออ สบายใจจังเลยยยยยย😆😆
น้าพล : อารมดีขึ้นแล้วเหรอฮะ น้าพลวางมือลงบนหัวฉันก่อนเขย่าไปมา
ต้นข้าว : หนูไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย 😅😅
น้าพล : หรออออ เด็กๆวันนี้ขอบคุณมากนะ กลับบ้านกันดีๆล่ะ
: คร้าบบบบบบ
ต้นข้าว : งั้นข้าวกลับก่อนนะคะ
น้าพล : เดี๋ยวน้าไปส่งนะ มันดึกแล้ว
ต้นข้าว : ไม่เป็นไร บ้านน้าอยู่คนละทางเลยข้าวกลับเองดีกว่า เดี๋ยวขึ้น BTS ไปก็ถึงแล้ว
บาส : กลับพร้อมกันดิข้าว พวกเราก็จะไปขึ้น BTS
น้าพล : โอเค งั้นกลับดีๆล่ะ ฝากดูแลหลานน้าด้วยนะเด็กๆ
: คร้าบบบบ จะส่งให้ถึงหน้าประตูบ้านเลย 😜😜
สุดท้ายก็เดินออกมากับกลุ่มของบาส
บอล : วันนี้โชคดีจังเลยนะมีดาวคณะมาเดินในกลุ่มด้วยเนี่ย 🙂
บาส : มีคนบ้ามาเพิ่มนะสิไม่ว่า
ต้นข้าว : แกสิบ้า
บูม : เออกูว่าอะบ้าสุดละ
ต้นข้าว : เนอะๆ 555 😝😝
บาส : แหมๆ พวกเห็นมันสวยหน่อยไม่ได้เข้าข้างมันเลยนะ หมอก อยู่ข้างใคร
หมอกหันมาสบตาฉันก่อนจะยิ้มให้ -///- ทำไมฉันเขิน
หมอก : ก็ต้องเข้าข้างต้นข้าวอยู่แล้ว ใครเข้าข้างก็บ้าแล้วล่ะ😊🤣
บาส : เออๆ ดูไว้นะข้าวพวกนี้
ต้นข้าว : แกนั่นแหละไม่ไมีคนคบ 555
บูม : พอๆ เลิกเถียงกันได้แล้ว ว่าแต่ข้าวลงสถานีไหนอะเดี๋ยวพวกเราจะได้ไปส่ง
ต้นข้าว : เราลง xxx น่ะ ไม่ต้องไปส่งหรอก
บอล : สถานีเดียวกับหมอกเลย ฝากดูต้นข้าวด้วยนะ
บูม : อย่าไปฉุดเขาล่ะ หน้ายิ่งเหมือนโจรอยู่ด้วย🤣🤣
หมอก : ค้าบๆ ต้นข้าวอยู่กับเราไม่ต้องกลัวนะ ขนาดโจรยังกลัวเราเลย ☺️☺️☺️☺️ ยิ้มหวาน
-///- ถ้ายิ้มน่ารักแบบนี้โจรที่ไหนจะกลัวล่ะ ได้แต่คิดไม่กล้าพูด
...