ตอนที่ 12 นี้ จะมีเรื่องเกี่ยวกับการร้องเพลงมาเกี่ยวข้องด้วย แต่ผมจะไม่แท็กห้องเฉลิมกรุง เพราะมันกาวเกินไป 🤣

ซึ่งผมจะมาเป็นตัวละครหลักด้วย แบบว่า… เป็นผู้ทรงคุณวุฒิ 🤨 มั้ง 😬 ผมจะใช้ชื่อว่าโค้ก ก็ละกัน เอาล่ะ เข้าสู่เนื้อเรื่องได้

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

ฟลอร่า : พี่โค้ก ฉันมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ

โค้ก : ว่ามาเลยคุณน้องสุดสวย

ฟลอร่า : เขาว่ากันว่า ผู้ชายที่มีเสน่ห์ จะมีเสียงระดับเบสใช่ไหมคะ

โค้ก : ใช่แล้ว ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมไหม พี่ก็ชอบเบสนะ

ฟลอร่า : อ่อ ไม่แล้วค่ะ แค่จะมาบอกว่า ฉันหลงรักสมิธมานานมากแล้ว อยากจะไปสารภาพรักเต็มที แต่ยังไม่กล้าพอ เขาต้องเป็นคนเสียงระดับที่ว่าอย่างแน่นอนค่ะ เสียงเขาหล่อมาก ถ้าได้อยู่กับเขา ให้ฉันอดข้าวเป็นเดือน ก็อิ่มในความหล่อของเสียงเขาแล้วล่ะค่ะ 😍

โค้ก : เสียใจที่ต้องพูดแบบนี้ แต่สมิธไม่ใช่เบสน่ะ

ฟลอร่า : พี่โค้กคะ พูดแบบนี้ได้ยังไงกัน อิจฉาเขาเหรอคะ ถ้าอิจฉามากก็ไปทำศัลยกรรมซะนะ เบ้าหน้าแบบนี้แล้วยังไม่เจียมอีก 😏

โค้ก : พี่จะไม่อธิบายอะไรมาก แต่พี่จะบอกแค่ว่า เบสต้องเสียงแบบนี้ครับ อันนี้คือเบสสูง ซึ่งแค่อันนี้ นายสมิธก็ห่างไกลจากเสียงนี้ เป็นอย่างมากยิ่งแล้ว https://youtu.be/h2r3nUsrgBw?si=dLNNoUca0q2rw_To  ส่วนอันนี้คือเบสกลาง https://youtu.be/TAsGOYpKxr4?si=TQ9uw87HV2ynMppc และอันนี้คือเบสต่ำ ใกล้เคียงกับเสียงสัตว์ป่า มากกว่าเสียงมนุษย์ทั่วไป https://youtu.be/WIeI9rFTzS0?si=LCW8i45N9TK8lcBR คุณน้องมีอะไรจะแก้ต่างไหมครับ 😊

ฟลอร่า : พวกนี้มันเสียงหล่อตรงไหนคะ พระสวดชัดๆ อย่าไร้สาระไปหน่อยเลยค่ะ

โค้ก : เบสแท้ๆมันก็ต้องเสียงแบบนี้อยู่แล้ว และอีกอย่าง พระส่วนใหญ่ก็เป็นเทเนอร์ บาริมีประปราย ส่วนเบสนี่ไม่ว่าจะวงการไหน ก็หายากกว่าที่คิด หลายต่อหลายเท่าครับ สำหรับในไทย ส่วนตัวนึกออกแค่คนเดียวเท่านั้น แค่นี้ก็รู้แล้วว่าคุณน้องน่ะ มีปัญหาทางด้านความเข้าใจในเนื้อเสียง มีปัญหามากด้วย พอเถอะครับ เลิกปากแซ่บได้แล้ว 😉

ฟลอร่า : คนเดียวที่พี่พูดถึง ก็คือสมิธยังไงล่ะคะ ตามนี้นะคะ ไม่รับความเห็นต่าง 😏

โค้ก : โอเค เข้าใจแล้ว พี่ผิดเองแหละที่พูดแต่ความจริง แต่ไม่ตรงใจคุณน้อง ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูง ที่ทำให้เสียเวลามามากนะครับ 🙏😌

ฟลอร่า : เซ็งชะมัด ไม่น่ามาขอคำปรึกษาจากขยะเลย 😒

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

ผมก็ได้กลับมาถึงบ้านนะครับ มีแองเจิ้ลเป็นเมียครับ (แต่เดี๋ยวตอนหน้าก็ไม่ใช่ละ 😆) ถ้าอยากรู้ว่าผมหงุดหงิดแค่ไหน จากเหตุการณ์ที่ผมได้สนทนากับฟลอร่า ซึ่งจบไม่สวยเอาซะเลย มาดูปฏิกิริยาของผมต่อไปนี้ครับ

แองเจิ้ล : ใครมายิงปืนแถวนี้น่ะ

โค้ก : โธ่เว้ย! ของขึ้นจากอีนางเอก เจ๊ดแม่ อีสันกว๋าน! (ยิงรูปฟลอร่ารัวๆ)

แองเจิ้ล : พอได้แล้ว! กระสุนทะลุบ้านหมดแล้วเนี่ย

โค้ก : ก็คนมันโมโหอะที่รัก คุณก็รู้ใช่ไหมว่าสมิธน่ะไม่ใช่เบส

แองเจิ้ล : อ่าฮะ ถ้าใช่ก็คงเป็นวันที่ 1 เมษาแล้วล่ะ 😆

โค้ก : เนี่ยเห็นไหม ใครๆก็รู้ มีแต่อีนางเอกงี่เง่า ยัยฟลอร่านั่นน่ะ

แองเจิ้ล : โค้ก

โค้ก : ครับผม?

แองเจิ้ล : คุณบ้าหรือเปล่าวะ

โค้ก : เฮ้ย ผมปรกติดี จะหาเรื่องอะไรผมเปล่าเนี่ย

แองเจิ้ล : ฟลอร่าเป็นเฟมทวิต คุณจะไปลดตัวเถียงทำไมวะ โอ๊ย! ผัวนะผัว 🤦‍♀️

โค้ก : วอทเดอะ… 🤯

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

สมิธ : ว่าไง นายโค้กแข็งปวย

โค้ก : แหม่ น้องเอ๋ย เรียกแบบนี้ พี่โค้กใจคอไม่ดีเลยนะ 😅

สมิธ : อะไร กุพูดกับตัวเอง มืงอะมันหนอนน้อย 😏

โค้ก : อ้าว พูดงี้เหรอว้า 😧

สมิธ : อ้าวบ้านพ่อมืงสิ อย่าเอ๋อให้มาก 😏

ฟลอร่า : ☺️

สมิธ : อ้าว หวัดดีจ้า ฟลอร่า

ฟลอร่า : คือฉัน…

สมิธ : เออ ฉันมีอะไรอยากจะสารภาพน่ะ ขอพูดตรงนี้เลยก็ละกัน

ฟลอร่า : หือ?

สมิธ : ฉันรักฟลอร่ามากๆ แต่งงานกับฉันเถอะนะ!

ฟลอร่า : เอ๋?

โค้ก : ฝนตกขี้หมูไหล คนจันทร์ไรมาพบกัน แบบงงๆ 🤔

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

วันเวลาผ่านไป หลายวัน หลายเดือน หลายปี สมิธกับฟลอร่า ก็สมกับเป็นคู่แท้ตลอดกาล ศีลเสมอกันแบบนี้ มีรึจะพรากจากกันได้

ฟลอร่า : ฟังคนนี้สิที่รัก เสียงโคตรเทพเลยอะ https://youtu.be/YuBeBjqKSGQ?si=UYJknsAJh0kYVh8s

สมิธ : ใช่แล้ว โซปราโน เสียงที่ใครๆก็อยากได้ สวรรค์ประทานเสียงโดยแท้

ฟลอร่า : โซปราโนนี่หายากจริงๆ อิจฉาโว้ย อยากเป็นโซปราโนเหมือนพวกนี้บ้าง แต่ต้องรอชาติหน้าแล้วล่ะ จริตท่าทาง และเสียงสูงปรี๊ดที่ออกมา มีความเป็นตัวมัม ตัวมารดาสุดๆ เปรี้ยวเยี่ยวราดไปเลยค่ะ

สมิธ : ฟลอร่า! ไม่ใช่เด็กแล้วนะ ควบคุมกระเพาะตัวเองหน่อย

โค้ก : ขอประทานโทษ แต่คุณน้องฟลอร่า ก็เป็นโซปราโนเหมือนกันแหละครับ แค่ไม่ได้เทรนแบบโอเปร่าเท่านั้นเอง

ฟลอร่า : สะระแหน่! 🤬🖕

สมิธ : มืงเข้าบ้านพวกกุได้ไงวะเนี่ย ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นกุจะยิงมืงให้ตายตรงนี้เลย

โค้ก : พี่โค้กเป็นคนแต่งนิยายเรื่องนี้ อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ อยากให้พี่โค้กเสกเครื่องปั่นน้ำผลไม้ ตรงนี้เลยไหมครับ

สมิธ : พล่ามเฮี่ยไรของมืง เดี๋ยวระเบิดตูดมืงด้วยเป๊ปซี่เลย ห่านี่

โค้ก : สักครู่นะ… เฮ้ย เจ้าอ้วน มาเป็นหมูทดลอง เอ๊ย หนูทดลองให้กุหน่อยซิ

สมิธ : พ่อ!!!

โค้ก : พ่อของนายสมิธ ได้กลายเป็นหมูบดเหม็นหืนเป็นที่เรียบร้อย มีอะไรจะพูดอีกไหมครับน้อง 😊

สมิธ : ม… ไม่มีแล้ว ไว้ชีวิตพวกเราสองผัวเมียด้วย…

โค้ก : https://youtu.be/Qr9UO_w8LHI?si=ptGHGa4z_9EmEGap

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

แองเจิ้ล : ที่รัก มาฟังแม่วิทนีย์สิ เบลท์อย่างโหด ไฮโน้ตจุกๆไปเลยจ้า

โค้ก : อ็อกเทฟ 5 สำหรับโซปราโน มันไฮโน้ตอย่างไรมิทราบ 🤔

แองเจิ้ล : งั้นก็ลองเบลท์อ็อกเทฟ 5 ให้ดูหน่อยสิ แล้วจะได้รู้ว่ามันยากแค่ไหน นั่นแหละไม่ยากไม่ใช่ไฮโน้ตหรอกย่ะ 😒

โค้ก : เบลท์เพื่ออะไรกัน ใช้เสียงเฮดง่ายกว่าเยอะ

แองเจิ้ล : อย่าขี้โกง

โค้ก : ขี้โกงงั้นเหรอ? จะบอกอะไรให้ ไม่มีใครหนีเสียงเฮดพ้นหรอกคุณ ต่อให้ใช้เสียงเชสท์ได้ถึงอ็อกเทฟ 6 มันก็ตะบี้ตะบันกันหมดแล้ว สง่างามไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่แม้แต่เสียงระดับเทรเบิ้ล ง่ายๆเลย คุณเคยเห็นเด็กเล็กร้องกลางห้าง แล้วมีใครชื่นชมกันไหมล่ะ นั่นแหละเสียงเชสท์

แองเจิ้ล : แต่นั่นไม่ใช่แม่วิทนีย์

โค้ก : ที่รักคิดว่า เมื่อไรเราจะได้เห็นนักร้อง ที่ร้องอ็อกเทฟเกิน 6 ได้อย่างเป็นปรกติทั่วไปกันเสียที

แองเจิ้ล : สูงเกิ๊น คนอยากฟังจะมีสักกี่คน เช่นเดียวกับคนอยากร้องนั่นแหละ อ็อกเทฟ 5 เพราะที่สุดแล้ว

โค้ก : ถ้าเอาแต่คิดเพียงเท่านี้ แล้วเมื่อไรวงการนักร้องจะก้าวหน้า เอะอะๆก็เบลท์เบิ๊ว อ็อกเทฟ 5 อยู่นั่นแหละ ผ่านมาตั้งหลายทศวรรษแล้วนะ ปรับเปลี่ยนทัศนคติเสียบ้างเถอะ

แองเจิ้ล : ก็เบลท์อ็อกเทฟ 6 มันตะบี้ตะบันนี่ คุณก็พูดเองไม่ใช่เหรอ

โค้ก : ผมก็บอกแล้วไงว่าใช้เสียงเฮดง่ายกว่าเยอะ

แองเจิ้ล : มันเป็นเสียงหลบ มันอ่อนแอ ต้องใช้เสียงเต็ม มันถึงจะคู่ควร

โค้ก : …

แองเจิ้ล : ไงล่ะ เถียงไม่ออกล่ะสิ 😏 อย่าทำตัวหยิ่งผยองนักเลยคุณ เหนือฟ้ายังมีฟ้าคุณไม่ได้วิเศษไปกว่าใคร จำไว้ 😏😏😏😏😏

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

แม้ผมจะไม่ได้วิเศษ อย่างที่เมียผมได้กล่าวเอาไว้ ว่าแต่ว่า กุพูดตอนไหนฟะว่ากุวิเศษ จะพยายามดับมั่นกุให้ได้ ว่าซ่าน? ตัวคุณเอย สมิธเอย ฟลอร่าเอย ทั้งสามคนนี้มันก็ตะเภาเดียวกันไม่มีผิด…

แต่ไม่เป็นไร ถ้าคุณต้องการอย่างนั้น อยากจะให้ความมั่นของผมดับลงไป โดยที่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแบบนี้เลย คุณนั่นแหละที่ยัดเยียด และก็พูดจาเพ้อเจ้อไปเรื่อย

เอาเถอะ… ณ ตอนนี้ มันก็ดับไปพร้อมกับความสัมพันธ์ ระหว่างผมกับคุณ… เสียงพูดของคุณ… ลมหายใจของคุณ… ทุกๆอย่างของคุณ… และก็คุณ (เป่าควันปืนสักหน่อย ฟู่ว์ )

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

ฟลอร่า : ที่รัก เราเลิกกันเถอะ

สมิธ : ทำไมอะ เกิดอะไรขึ้น มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า อย่าเพิ่งวู่วาม

ฟลอร่า : คุณไม่ใช่เบส

สมิธ : อะไรกัน ผมเป็นเบสและก็เบส ใครมาปั่นคุณให้พูดแบบนี้ เดี๋ยวผมจะไปฆ่ามัน… อ้าว ที่รัก หายไปไหนแล้ว? ที่รัก? เฮ้ย!

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

ถ้าฟลอร่ายังคงลอยนวล ก็จะไม่ใช่คู่แท้ตลอดกาล ต้องหาทางหลอกล่อ ให้เธอต้องไม่ผิดหวัง

ประกาศ ประกาศ ผู้ใดทำเงินหล่นเป็นจำนวน ห้าหมื่นล้านบาท กรุณามารับที่ใจกลางเมือง

ฟลอร่า : เงินของฉันเองค่ะ ฉันมารับแล้วค่ะ

โค้ก : พี่มีข้อเสนอ ถ้าเป่ายิงฉุบชนะพี่ พี่จะให้เงินมากกว่าเดิมสิบเท่า แต่ถ้าแพ้พี่ พี่จะเอาฟลอร่าเข้าเครื่องปั่น และก็จะกินเนื้อฟลอร่าสดๆเลย

ฟลอร่า : ลูกไม้ตื้นๆ ฝันไปเถอะ (จากนั้นก็ยิงโค้กจนตาย)

โค้ก : ไม่ตายจ้า

ฟลอร่า : อะไรกัน ตายสิ เมื่อกี้ก็ยิงจนเละไปแล้วนี่

โค้ก : ลืมไปแล้วเหรอว่าใครเป็นคนแต่งนิยายเรื่องนี้

ฟลอร่า : เฮ้ย นี่กุอยู่เครื่องปั่นตั้งแต่เมื่อไ… กรี๊ด! 😱 (เรียบร้อย 😌)

โค้ก : อร่อยกว่าที่คิดแฮะ

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

สมิธ : เราได้พบกันอีกแล้วสินะ

ฟลอร่า : ไม่ว่าภพใด เราก็จะไม่พรากจากกัน

สมิธ : ผมรักคุณ

ฟลอร่า : ฉันก็รักคุณ

โค้ก : ไปปีนต้นงิ้วกันได้แล้ว! (พี่โค้กมาเป็นยมบาลซะด้วย 😈)

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

แองเจิ้ล : พระผู้เป็นเจ้า ปรกติท่านจงเกลียดจงชังข้ายิ่งนัก ไฉนคราวนี้ท่านจึงปล่อยให้ข้าอยู่ล่ะเจ้าคะ?

โค้ก : เพราะเจ้าคือเมียข้ายังไงล่ะ 😇

แองเจิ้ล : ช่วยด้วยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!

มนุษย์โลก : ทำไมวันนี้ฟ้าคำรามน่ากลัวจัง 😨

🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

จบแล้วครับ