พักนี้หันมา ปฏิบัติ โดยการลืมตาสมาธิแทน ก็กำหนดรู้สีแสง ผัสสะ อายตนะไปตามเรื่อง แต่ว่า การภาวนาก็ยังผลิกไปมา คือเมื่อจิตจับไปที่สภาวะไหน จนเกิดอาการหน่ายคลาย สมาธิก็เกิด อากาสาก็ปรากฏขึ้นมาทันที จิตก็

สวัสดีครับ คือผมทำอานาปานสติ หายใจทีนึง จิตก็เด้งเข้าอรูป หรือ อากาสา แล้ว ลมดับทันทีคำบริกรรมดับทันที มันก็จะมาแน่นตรงกลางอก เหมือนอะไรมันตัน ทีนี้พอลมเเละคำบริกรรมดับ ผมก็ใช้การกำหนดดูจิต คือกำหนด

##ถามอาการจากการปฏิบัติหน่อยครับ## แบบนั่งสมาธิ กำหนดรู้ลมไปด้วยที่ท้อง. พยายามนึกถึงภาพพระไปด้วย นั่งไปนั่งไป. เคลิ้มๆ. ลมหายใจหายไป. ภาพพระหายไป. มืดๆ. แต่อาการทางกายหายไปด้วย. จนจิตถอนออกมา ถึง

ขอคำแนะนำในการฝึกนั่งสมาธิค่ะ จะต้องทำอย่างไรบ้างคะ ลองนั่งเอง ที่คิดไว้ คือการกำหนดลมหายใจ พยายามจับที่ลม หายใจเข้า หายใจออก แบบนี้ถูกไม๊คะ พี่ๆ มีคำแนะนำอะไรเพิ่มเติมไม๊คะ อยากนั่งสมาธิเป็นค่ะ แล้วก

ผมนั่งสมาธิแบบอานาปานสติ กำหนดดูลมหายใจ เข้า ออก ภาวนาพุทธ โธ เมื่อจิตสงบ ความรู้สึกจิตดำดิ่งในสมาธิ จิตจะละคำภาวนาไปเอง อยู่กับสติกำหนดรู้ลมหาย ใจเข้าออก สักพักลมหายใจจะละเอียด แผ่วเบา จนดับสนิท ร่าง

อยากได้ ลิ้งค์สอน การนั่งสมาธิ สำหรับเด็กครับ ที่มีการบรรยายตั้งแต่การนั่ง การกำหนดลมหายใจ หรือ อื่นๆ ก็ได้ครับ ขอบคุณครับ

ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง ฝึกนั่งสมาธิ กำหนดลมหายใจเข้าออกยังไม่ได้ บางทีหายใจเข้าเร็ว บางทีหายใจออกเร็ว เวลานั่งสมาธิ ยังกังวล ตั้งจิตไม่ได้ สมาชิกท่านใดมีวิธีแนะนำบ้าง

หลังๆ ชีวิตที่โตขึ้นเรื่องราววุ่นวายก็มากขึ้น จึงได้ลองฝึกนั่งสมาธิกำหนดลมหายใจ แต่ยังไม่ถึงขั้นสูง เพียงแต่เริ่มฝึกเท่านั้นคะ อยากรู้วิธีการฝึกนั่งสมาธิของเพื่อน ๆ ในนี้ ว่ามีใครฝึกยังไง ใช้วิธีแบบไห