ปั่นขึ้นอินทนนท์ครั้งแรกในชีวิต
ใช้เวลา 4ชั่วโมง 9นาที
ได้อันดับ(ชาย)ที่877
Overall(รวมชายหญิง)904
สาวๆขาแรงเข้าก่อนหน้าไป27คน
ครั้งแรกนี้ ตั้งเป้าไว้แค่ จอดได้พักได้ แต่ #ไม่เข็นไม่จูง
เตรียมตัวล่วงหน้ามาเดือนนึง ซ้อมขึ้น #เจ็ดคต อาทิตย์ละ2-3วัน ด้วยชุดเกียร์ 39(กลม)-52(เบี้ยว16%) / 11-28
จนถึงสัปดาสุดท้ายคืนวันอังคาร ได้เปลี่ยนมาใช้จาน 34(กลม)-52(เบี้ยว16%) กับเฟืองเดิมๆ 11-28
แล้วตอนเช้าก็ขึ้นไปลองที่ #เจ็ดคต เหมือนเดิม เพื่อทบสอบการเปลี่ยนจานหน้า สรุปก็พอใช้งานได้ตามอัตภาพ
กลับมาถึง คืนวันพุธ ก็ล้างจักรยาน หยดน้ำมันโซ่เตรียมไว้
เริ่มออกเดินทางคืนวันศุกร์ ถึงอ.จอมทองช่วงสายๆของวันเสาร์ ช่วงบ่ายๆก็นั่งรถยนต์ขึ้นไปสำรวจเส้นทางบนยอดดอย (ไปทิ้งทุ่นไว้เรียบร้อย)
กลับลงมาถึงช่วงเย็นๆก็ไปจุดลงทะเบียนที่ รร.จอมทอง แวะช็อปปิ้ง ได้สเปย์กันตะคิวมา'ป๋องนึง (คนขายเค้าเห็นว่าใช้เฟือง28 เค้าเลยขอร้องแกมขู่ไว้ว่า"พี่ซื้อของผมไปเถอะพี่ได้ใช้แน่ 55+)
เสร็จแล้วก็โดนสะกดจิตให้ไปปั่นชมเมืองกะทางเจ้าภาพ
ก่อนกลับที่พัก ก็แวะกินข้าวที่โต้รุ่ง ซื้อเสบียงไปไว้เติมตอนเช้าก่อนออก
กลับไปถึง ก็อาบน้ำ เตรียมชุดเตรียมรถให้พร้อม เเล้วก็เข้าเต๊นนอนตอนสองทุ่มครึ่ง
เช้าวันอาทิตย์ ตื่นมาตอนตีสี่(เห็นจะได้) ล้างหน้าแปลงฟัน(น้ำไม่อาบ) เปลี่ยนชุดปั่นกินข้าวเหนียวไก่ทอด เเล้วก็ออกปั่นไปจุดสต๊าท แวะกินข้าวต้มตรงสามแยกอินทนนท์
แล้วก็ไหลๆไปรออยู่หน้าๆ
ถึงเวลาปล่อยตัว ก็ไปตามเกมส์ ไม่ไล่ตามใคร ปั่นไปเรื่อยๆตามจังหวะตามรอบขา(เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรก แล้วภูเขาไม่ใช่สายเรา)
ปั่นมาเรื่อยๆจนถึงเนินคัดตัว กลุ่มที่ปั่นก็เริ่มช้าลง กระจายกันเต็มถนน ก็ค่อยๆหาช่อง ไหลๆผ่านมาได้ด้วยดี ปั่นรักษาจังหวะไปเรื่อยๆ
ปั่นไปอีกซักพัก ก็ปวดฉี่ เลยจอดข้างทาง....
พอจัดการกับตัวเองเรียบร้อย ก็ดูดน้ำผึ้งสวนจิตรได้นิดนึง แล้วออกปั่นต่อ ขึ้นๆลงๆเนินสลับกันไป
ช่วงนี้เอง จานหน้าที่เกินลิมิตก็เริ่มงอแง
ตอนเปลี่ยนลงจานเล็กไม่มีปัญหา แต่พอช่วงสุดเนิน ต้องเปลี่ยนขึ้นจานใหญ่ ก็มีปัญหา ไม่ยอมขึ้นบ้าง ถ้าขึ้นก็หลุดออกนอกบ้าง
ทุกครั้งที่ขึ้นจานใหญ่ ต้องค่อยๆดันให็โซ่ค่อยๆปีนใบจานขึ้นไป เสียจังหวะเสียเวลาไปพอสมควร
ระหว่างนี้ ก็มีผ่านจุดให้น้ำ ก็รับบ้าง ผ่านบ้าง สลับๆกันไป
ปั่นไปเรื่อยๆ
แล้วๆก็ปั่นๆไป จนถึงจุดชมวิว ที่เห็นพระธาตุ ก็ค่อยๆปั่น พร้อมอัพเฟสนิดนึง 555+
เกียร์ไม่ต้องพูดถึง หมดตั้งแต่ตีนดอยแล้ว ค่อยๆนั่งปั่นสลับกับยืนปั่นไปเรื่อยๆ
หยิบสเปย์มาฉีดเป็นระยะๆ
จนมาถึงเนินพระธาตุ ก็ค่อยๆกระดื๊บๆ นั่งขยี้บันไดไปเรื่อยๆ ผ่าานไปจนถึง #จุดชมวิวกิ๋วแม่ปาน จุดนี้มี #ซันโว มาแจก ก็เลยตัดสินใจ จอดแวะกิน (เพราะกลัวว่าถ้าไม่จอด อาจจะทำขวดที่เป็นแก้วตกแตกได้) กินไปสองขวด มองไปเห็นหน่วยพยาบาลเค้าบริการฉีดสเปย์กันตะคิวให้ เลยรีบไปให้เค้าฉีดให้ที่ขาทั้งสองข้าง แล้วๆก็ไปต่อ (ตอนกำลังออก ก็มีชาวต่างชาติ ไหลลงมา เกียวกับนักปั่นท่านอื่น เจ็บกันพอสมควร) ช่วงนี้ ก็มีทางราบให้พักขาบ้างเล็กน้อย หลังจากนี้ ก็ถึงเนิน TOT
หนังชีวิตชัดๆ เกียร์ เบาที่สุดที่มี 34/28 ถูกเรียกมาใช้ตั้งแต่ตีนเนิน นั่งปั่นมาเรื่อยๆ ตะคริวก็คอยจะมาแวะหา บางช่วงที่ถนนว่างๆ ก็เลื้อยบ้าง เพื่อผ่อนแรงกดลงนิดนึง
นั่งปั่น นั่งเลื้อย ไปได้จนถึงยอดดอย....
ปั่นผ่านจุดเช็คเวลา ไหลไปรับเหรียญ ต่อแถวรับใบเวลา
แล้วก็นั่งรอทีมงานกันยันเย็น ถึงไหลลงไปขึ้นรถหกล้อกลับ
แถมพอขึ้นรถหกล้อได้ เหลืออีก15กิโล หกล้อก็ดันมาเสียอีก พวกนักปั่นเจ้าถิ่นก็ไหลลงไปกันเลย แต่เราเลือกที่จะรอรถมารับดีกว่า เพราะเย็นมากแล้ว อันตราย....
พอลงถึงด้านล่าง ก็ปั่นกลับที่พัก ยิงเล่นกันนิดๆหน่อยๆ พอสบายตัวๆๆๆๆ
จบการปั่นโดยสภาพยังดี แรงยังพอเหลือๆนิดหน่อย
ปีหน้าถ้าได้ไป ก็ขอเป้าแค่ขอเห็นเลข3ชั่วโมง ก็พอเเล้วคร้าบบบบ
ข้อความ ก๊อปมาจากที่โพสในเฟสแล้วมาแก้ไข
รูปมีทั้งที่ถ่ายเอง กับทีมงานถ่าย รวมถึงไปเซฟมาจากในเพจต่างๆครับ
ปั่นขึ้นอินทนนท์ครั้งแรกในชีวิตครับผมๆๆๆๆ
ปั่นขึ้นอินทนนท์ครั้งแรกในชีวิต
ใช้เวลา 4ชั่วโมง 9นาที
ได้อันดับ(ชาย)ที่877
Overall(รวมชายหญิง)904
สาวๆขาแรงเข้าก่อนหน้าไป27คน
ครั้งแรกนี้ ตั้งเป้าไว้แค่ จอดได้พักได้ แต่ #ไม่เข็นไม่จูง
เตรียมตัวล่วงหน้ามาเดือนนึง ซ้อมขึ้น #เจ็ดคต อาทิตย์ละ2-3วัน ด้วยชุดเกียร์ 39(กลม)-52(เบี้ยว16%) / 11-28
จนถึงสัปดาสุดท้ายคืนวันอังคาร ได้เปลี่ยนมาใช้จาน 34(กลม)-52(เบี้ยว16%) กับเฟืองเดิมๆ 11-28
แล้วตอนเช้าก็ขึ้นไปลองที่ #เจ็ดคต เหมือนเดิม เพื่อทบสอบการเปลี่ยนจานหน้า สรุปก็พอใช้งานได้ตามอัตภาพ
กลับมาถึง คืนวันพุธ ก็ล้างจักรยาน หยดน้ำมันโซ่เตรียมไว้
เริ่มออกเดินทางคืนวันศุกร์ ถึงอ.จอมทองช่วงสายๆของวันเสาร์ ช่วงบ่ายๆก็นั่งรถยนต์ขึ้นไปสำรวจเส้นทางบนยอดดอย (ไปทิ้งทุ่นไว้เรียบร้อย)
กลับลงมาถึงช่วงเย็นๆก็ไปจุดลงทะเบียนที่ รร.จอมทอง แวะช็อปปิ้ง ได้สเปย์กันตะคิวมา'ป๋องนึง (คนขายเค้าเห็นว่าใช้เฟือง28 เค้าเลยขอร้องแกมขู่ไว้ว่า"พี่ซื้อของผมไปเถอะพี่ได้ใช้แน่ 55+)
เสร็จแล้วก็โดนสะกดจิตให้ไปปั่นชมเมืองกะทางเจ้าภาพ
ก่อนกลับที่พัก ก็แวะกินข้าวที่โต้รุ่ง ซื้อเสบียงไปไว้เติมตอนเช้าก่อนออก
กลับไปถึง ก็อาบน้ำ เตรียมชุดเตรียมรถให้พร้อม เเล้วก็เข้าเต๊นนอนตอนสองทุ่มครึ่ง
เช้าวันอาทิตย์ ตื่นมาตอนตีสี่(เห็นจะได้) ล้างหน้าแปลงฟัน(น้ำไม่อาบ) เปลี่ยนชุดปั่นกินข้าวเหนียวไก่ทอด เเล้วก็ออกปั่นไปจุดสต๊าท แวะกินข้าวต้มตรงสามแยกอินทนนท์
แล้วก็ไหลๆไปรออยู่หน้าๆ
ถึงเวลาปล่อยตัว ก็ไปตามเกมส์ ไม่ไล่ตามใคร ปั่นไปเรื่อยๆตามจังหวะตามรอบขา(เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรก แล้วภูเขาไม่ใช่สายเรา)
ปั่นมาเรื่อยๆจนถึงเนินคัดตัว กลุ่มที่ปั่นก็เริ่มช้าลง กระจายกันเต็มถนน ก็ค่อยๆหาช่อง ไหลๆผ่านมาได้ด้วยดี ปั่นรักษาจังหวะไปเรื่อยๆ
ปั่นไปอีกซักพัก ก็ปวดฉี่ เลยจอดข้างทาง....
พอจัดการกับตัวเองเรียบร้อย ก็ดูดน้ำผึ้งสวนจิตรได้นิดนึง แล้วออกปั่นต่อ ขึ้นๆลงๆเนินสลับกันไป
ช่วงนี้เอง จานหน้าที่เกินลิมิตก็เริ่มงอแง
ตอนเปลี่ยนลงจานเล็กไม่มีปัญหา แต่พอช่วงสุดเนิน ต้องเปลี่ยนขึ้นจานใหญ่ ก็มีปัญหา ไม่ยอมขึ้นบ้าง ถ้าขึ้นก็หลุดออกนอกบ้าง
ทุกครั้งที่ขึ้นจานใหญ่ ต้องค่อยๆดันให็โซ่ค่อยๆปีนใบจานขึ้นไป เสียจังหวะเสียเวลาไปพอสมควร
ระหว่างนี้ ก็มีผ่านจุดให้น้ำ ก็รับบ้าง ผ่านบ้าง สลับๆกันไป
ปั่นไปเรื่อยๆ
แล้วๆก็ปั่นๆไป จนถึงจุดชมวิว ที่เห็นพระธาตุ ก็ค่อยๆปั่น พร้อมอัพเฟสนิดนึง 555+
เกียร์ไม่ต้องพูดถึง หมดตั้งแต่ตีนดอยแล้ว ค่อยๆนั่งปั่นสลับกับยืนปั่นไปเรื่อยๆ
หยิบสเปย์มาฉีดเป็นระยะๆ
จนมาถึงเนินพระธาตุ ก็ค่อยๆกระดื๊บๆ นั่งขยี้บันไดไปเรื่อยๆ ผ่าานไปจนถึง #จุดชมวิวกิ๋วแม่ปาน จุดนี้มี #ซันโว มาแจก ก็เลยตัดสินใจ จอดแวะกิน (เพราะกลัวว่าถ้าไม่จอด อาจจะทำขวดที่เป็นแก้วตกแตกได้) กินไปสองขวด มองไปเห็นหน่วยพยาบาลเค้าบริการฉีดสเปย์กันตะคิวให้ เลยรีบไปให้เค้าฉีดให้ที่ขาทั้งสองข้าง แล้วๆก็ไปต่อ (ตอนกำลังออก ก็มีชาวต่างชาติ ไหลลงมา เกียวกับนักปั่นท่านอื่น เจ็บกันพอสมควร) ช่วงนี้ ก็มีทางราบให้พักขาบ้างเล็กน้อย หลังจากนี้ ก็ถึงเนิน TOT
หนังชีวิตชัดๆ เกียร์ เบาที่สุดที่มี 34/28 ถูกเรียกมาใช้ตั้งแต่ตีนเนิน นั่งปั่นมาเรื่อยๆ ตะคริวก็คอยจะมาแวะหา บางช่วงที่ถนนว่างๆ ก็เลื้อยบ้าง เพื่อผ่อนแรงกดลงนิดนึง
นั่งปั่น นั่งเลื้อย ไปได้จนถึงยอดดอย....
ปั่นผ่านจุดเช็คเวลา ไหลไปรับเหรียญ ต่อแถวรับใบเวลา
แล้วก็นั่งรอทีมงานกันยันเย็น ถึงไหลลงไปขึ้นรถหกล้อกลับ
แถมพอขึ้นรถหกล้อได้ เหลืออีก15กิโล หกล้อก็ดันมาเสียอีก พวกนักปั่นเจ้าถิ่นก็ไหลลงไปกันเลย แต่เราเลือกที่จะรอรถมารับดีกว่า เพราะเย็นมากแล้ว อันตราย....
พอลงถึงด้านล่าง ก็ปั่นกลับที่พัก ยิงเล่นกันนิดๆหน่อยๆ พอสบายตัวๆๆๆๆ
จบการปั่นโดยสภาพยังดี แรงยังพอเหลือๆนิดหน่อย
ปีหน้าถ้าได้ไป ก็ขอเป้าแค่ขอเห็นเลข3ชั่วโมง ก็พอเเล้วคร้าบบบบ
ข้อความ ก๊อปมาจากที่โพสในเฟสแล้วมาแก้ไข
รูปมีทั้งที่ถ่ายเอง กับทีมงานถ่าย รวมถึงไปเซฟมาจากในเพจต่างๆครับ