ยืมไอดีเพื่อนมาตั้งค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราได้ไปทานข้าวกับเพื่อนๆกลุ่มใหญ่ที่เซ็นทรัลศาลายา นัดกันประมาน 7 คน
มีทั้งสนิทในกลุ่มและรู้จักทั่วไป นั่งทานอยู่สัก 30 นาที สักพักก็มีคนมานั่งโต๊ะข้างๆ แรกๆไม่ได้สนในมองแต่เพื่อนมาสะกิดแขนเรา บอกว่า
แกๆ นั้นใช่พ่อแกป่าวว่ะ เราก็หันไปมอง ไม่อยากเชื่อสายตา พ่อนั่งกระนุ้งกระนิ้งกับสาวคนนั้น
ที่ไม่ใช่แม่เรา เพื่อนๆในโต๊ะก็หันไปมองพร้อมกัน เหมือนพอเขารู้สึกว่ามีคนนั่งมองเขาอยู่
พ่อก็หันมาเห็นเรา แล้วเหมือนช็อคชั่วขณะ เราจ้องพ่อทั้งน้ำตา ทำไรไม่ถูก พูดไม่ออก
พ่อก็จุงมือสาวลุกไปจ่ายเงินออกนอกร้านทันทีตอนนั้น เราทั้งเสียใจ ทั้งอายเพื่อน เราไม่เคยรู้
มาก่อนว่าพ่อแอบมีเมียน้อย เคยเห็นพ่อทะเลาะกับแม่เรื่องกลับบ้านสายมากๆไม่รู้หายไปไหน
เพื่อนๆก็รู้จักพ่อเกือบทุกคน ความรู้สึกคือไม่รู้จะเอายังไงกับเหตุการณ์ตอนนั้น เชื่อว่าใครเจอ
ก็ต้องทำไรไม่ถูก ตอนนี้คิดอยากจะบอกแม่ให้จบเรื่องจบราวไป เรารับไม่ได้จริงๆแบบนี้
หรือจะปิดเรื่องเงียบทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ถ้าแม่รู้คืออาจถึงหย่าร้าง เพราะแม่อารมณ์ร้อนมาก
ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ คุณพ่อสร้างความอับอายขายขี้หน้าให้ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราได้ไปทานข้าวกับเพื่อนๆกลุ่มใหญ่ที่เซ็นทรัลศาลายา นัดกันประมาน 7 คน
มีทั้งสนิทในกลุ่มและรู้จักทั่วไป นั่งทานอยู่สัก 30 นาที สักพักก็มีคนมานั่งโต๊ะข้างๆ แรกๆไม่ได้สนในมองแต่เพื่อนมาสะกิดแขนเรา บอกว่า
แกๆ นั้นใช่พ่อแกป่าวว่ะ เราก็หันไปมอง ไม่อยากเชื่อสายตา พ่อนั่งกระนุ้งกระนิ้งกับสาวคนนั้น
ที่ไม่ใช่แม่เรา เพื่อนๆในโต๊ะก็หันไปมองพร้อมกัน เหมือนพอเขารู้สึกว่ามีคนนั่งมองเขาอยู่
พ่อก็หันมาเห็นเรา แล้วเหมือนช็อคชั่วขณะ เราจ้องพ่อทั้งน้ำตา ทำไรไม่ถูก พูดไม่ออก
พ่อก็จุงมือสาวลุกไปจ่ายเงินออกนอกร้านทันทีตอนนั้น เราทั้งเสียใจ ทั้งอายเพื่อน เราไม่เคยรู้
มาก่อนว่าพ่อแอบมีเมียน้อย เคยเห็นพ่อทะเลาะกับแม่เรื่องกลับบ้านสายมากๆไม่รู้หายไปไหน
เพื่อนๆก็รู้จักพ่อเกือบทุกคน ความรู้สึกคือไม่รู้จะเอายังไงกับเหตุการณ์ตอนนั้น เชื่อว่าใครเจอ
ก็ต้องทำไรไม่ถูก ตอนนี้คิดอยากจะบอกแม่ให้จบเรื่องจบราวไป เรารับไม่ได้จริงๆแบบนี้
หรือจะปิดเรื่องเงียบทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ถ้าแม่รู้คืออาจถึงหย่าร้าง เพราะแม่อารมณ์ร้อนมาก