สวัสดีค่าาา
เราชื่อ บีม
สูง160 น้ำหนักที่เลวร้ายที่สุด60กิโล ตอนนี้อยู่ที่48-49กิโล



มันเริ่มจากว่า พอเราขึ้นมอปลายเราเข้าอยู่โรงเรียนประจำ อยู่ห่างพ่อแม่เลยไม่มีใครมมากำจัดเรื่องขนม ดึกๆนั่งกินขนมกับเพื่อนเพลินๆทุกคืน
จากน้ำหนัก45ก็ค่อยๆขึ้นไปเรื่อยๆเป็น60
ตอนเเรกก็ชิลๆ คิดว่าน้ำหนักเป็นแค่ตัวเลขลดเมื่อไหร่ก็ได้ จนขาเริ่มเบียด เพื่อนทัก โดนล้อ ยิ่งเพื่อนผู้ชายยิ่งชอบล้อ เจอหน้ากันเมื่อไหร่ก็เรียกเราว่าไออ้วนบ้าง หมูบ้าง ที่เลงร้ายที่สุดคือ หุ่นแบบนี้นี่ผู้หญิงป่ะเนี่ย นี่ขาคนหรือขาหมู คนล้ออาจจะขำ แต่คนที่ฟังมันเจ็บ



รู้สึกแย่ทุกครั้งทุกครั้งที่มองตัวเองในกระจก



เราเริ่มลดน้ำหนักด้วยการวิ่ง เช้า-เย็น ครั้งละอย่างน้อย30นาที
ไปโรงเรียนก็พยายามขยับร่างกายให้มากที่สุด ตึกเรียนมี3ชั้น ตอนพักเราก็เดินขึ้นลงจากชั้น3ลงมาชั้น1หรือไปชั้น3อีกตึกนึง
เรื่องอาหาร ตอนเช้าเรากินข้าวปกติ
แต่ตอนกลางวันเเละตอนเย็นจะลดปริมาณข้าวลง เน้นผักกับเนื้อสัตว์ล้วนๆ
น้ำอัดลม น้ำผลไม้นี่ เลิกจริงจังค่ะ เปลี่ยนมาดื่มพวกนม หรือ น้ำเปล่าแทน
ขนมนี่เรายังกินขนมปกตินะ แต่จะแบ่งกินแค่วันละนิดๆหน่อยๆ ประหยัดเงินไปในตัว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถึงชีวิตจะขาดหวานไม่ได้ แต่ถ้าหวานมากไปชิวิตก็พังได้เหมือนกันนะจ๊ะ



วันไหนว่างๆก็เข้าฟิตเนสบ้าง



วิธีนี้อาจใช้เวลานานหน่อย แต่รับรองว่าไม่โยโย่ค่ะ
ขอแค่เรามีวินัย



อาจจะมีบ้าบางครั้งที่เราท้อ ให้ลองนึกภาพดูว่าเราจะผอม
สร้างเเรงบรรดาลใจ ทำบรรยากาศรอบตัวให้รู้สึกว่าเราไดเอทอยู่ ติดโน๊ตไว้บนหัวเตียง ปกสมุด หน้าประตู ตู้เย็น หรือจะตั้งวอลเปเปอร์โทรศัพท์ก็เป็นวิธีที่ไม่เลวนะคะ เหมือนบอกตัวเองตลอดเวลาว่าเราต้องผอมให้ได้



ความพยายามย่อยได้รับผลตอบเเทนเสมอ จะอดทนแปปนึงเพื่อแลกกับหุ่นที่สวยงาม หรือ จะอ้วนตลอดไป เลือกเอา! ! !
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นกำลังใจให้คนที่ลดความอ้วนทุกคนค่ะ มีอะไรก็ถามกันมาได้น้า
Facebook - Beam Pattanapongtorn
Ig - b_beeaamm

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ