เราอดไม่ได้จริงๆที่จะแชร์ รายงานลูกศิษย์ เรื่อง "เกษตรสมัยใหม่" จากนักศึกษาเวียดนาม ที่มาเรียนที่ไทย
เค้าตั้งชื่อรายงานว่า "อันดับ1 เรื่อง ข้าว"
เราเป็นอาจารย์ ยอมรับว่า ฟังเค้านำเสนอแล้ว . . . เครียด!!!
(ขออนุญาตแปลเป็นภาษาไทย เค้านำเสนอเป็นภาษาอังกฤษ)
ผมมาเรียนที่เมืองไทย ได้ยินคนไทยชอบพูดว่า.."ประเทศไทยเป็นอันดับ1 เรื่องข้าว" ในฐานะที่ผมไม่ใช่คนไทย ผมอยากบอกคนไทยว่า "ข้าวหอมมะลิของไทยดีมากก็จริง แต่ปลูกได้แค่ไม่กี่จังหวัด แต่ที่เหลือเป็นข้าวไม่มีคุณภาพ เพราะผมมาอยู่เมืองไทยมาหลายปี รู้เลยว่า ชลประทานของไทยยังไม่ดี น้ำยังไม่ถึง ยังต้องพึ่งน้ำฝน และที่สำคัญ
ขาดเทคโนโลยี ฟังอย่างนี้อย่าพึ่งตัดคะแนนผมครับ เพราะผมมีเหตุผล
ที่ประเทศไทยเป็นเกษตรแปลงเล็กต้นทุนสูง แถมไม่เคยสนใจเรื่อง "กลไกตลาด" ประเทศไทยเกษตรกรต้องร้องขอความช่วยเหลือให้คนมาซื้อ มา subsidize ซึ่งต่างจากประเทศเพื่อนบ้านที่ได้เปรียบเรื่องราคา ต้นทุน ที่ไม่ใช่แค่เรื่องแรงงาน แต่เรื่องเทคโนโลยีต่างหาก
(ขอตัดอารัมบท ที่ไม่เหมาะสมออก ขอเอาแต่แก่นมาแชร์)
ผมดูแล้วเกษตรกรไทยจะติดกับดักที่เรียกว่า 1.0 คือเกษตรพื้นฐาน แล้วจะมาแข่งกับเกษตรอุตสาหกรรมของเพื่อนบ้านได้อย่างไร สุดท้ายคงต้องกินอยู่กันเองในไทยสวนทางโลกาภิวัฒน์ ที่ไป 2.0 เกษตรอุตสาหกรรม และ 3.0 เกษตรสมัยใหม่
ข้าวเวียดนามราคาถูกกว่าข้าวไทย ถึงแม้ว่าไทยจะมีข้าวหอมมะลิ แต่สามารถปลูกได้แค่เพียงบางที่เท่านั้น
แต่ส่วนใหญ่ข้าวไทยขาดน้ำ ไม่สมบูรณ์ เพราะปลูกนาปรัง น้ำไม่พอ รวมถึงบางปีน้ำท่วมอีก
เราเลิกแข่งกับไทยเรื่องปริมาณส่งออกข้าวแล้วครับ เราผลิตแต่พอดีกับตลาด ไม่ผลิตให้ล้นตลาด เอาแรงงานเกษตรกรไปทำอย่างอื่น เดี๋ยวนี้เราทำเกษตรแปลงใหญ่ ในขณะที่ไทยมีแต่เกษตรกรรายเล็กๆ แข่งกับประเทศเพื่อนบ้านยาก แถมบริษัทใหญ่ๆก็กลัวเมืองไทย ไม่กล้าลงทุน เพราะคนต่อต้านเกษตรสมัยใหม่เยอะ หันมาลงทุนกับเพื่อนบ้านดีกว่า
สุดท้ายผมอยากสรุปรายงานฉบับนี้ว่า ผู้นำข้าว แท้จริงไม่มี เพราะมันมีข้าวหลายชนิด
- หากไทยยังไม่สร้างแบรนด์ข้าวให้หลากหลายสายพันธ์
- ผลิตข้าวแต่พอดีตลาด
- เอาเกษตรกรไปปลูกอย่างอื่นบ้าง
... ประเทศไทยอาจต้องทบทวนการเรียกว่าเป็นผู้นำ เพราะครึ่งนึงของโลกนี้ เค้าไม่ได้กินข้าวแบบที่คุณกิน หยุดหลอกตัวเอง แล้วมาอยู่บนโลกแห่งความจริง ... การเกษตรต้องอยู่บน Demand & Supply
เราไม่มีคอมเม้นท์เพิ่ม แม้จะโกรธ แต่ก็เถียงไม่ออก ขอจบแบบห้วนๆแบบนี้ละกัน . . . เฮ้อ ! ! !
ข้ า ว . . . อันดับหนึ่งของโลก
เราเป็นอาจารย์ ยอมรับว่า ฟังเค้านำเสนอแล้ว . . . เครียด!!!
(ขออนุญาตแปลเป็นภาษาไทย เค้านำเสนอเป็นภาษาอังกฤษ)
ผมมาเรียนที่เมืองไทย ได้ยินคนไทยชอบพูดว่า.."ประเทศไทยเป็นอันดับ1 เรื่องข้าว" ในฐานะที่ผมไม่ใช่คนไทย ผมอยากบอกคนไทยว่า "ข้าวหอมมะลิของไทยดีมากก็จริง แต่ปลูกได้แค่ไม่กี่จังหวัด แต่ที่เหลือเป็นข้าวไม่มีคุณภาพ เพราะผมมาอยู่เมืองไทยมาหลายปี รู้เลยว่า ชลประทานของไทยยังไม่ดี น้ำยังไม่ถึง ยังต้องพึ่งน้ำฝน และที่สำคัญ ขาดเทคโนโลยี ฟังอย่างนี้อย่าพึ่งตัดคะแนนผมครับ เพราะผมมีเหตุผล
ที่ประเทศไทยเป็นเกษตรแปลงเล็กต้นทุนสูง แถมไม่เคยสนใจเรื่อง "กลไกตลาด" ประเทศไทยเกษตรกรต้องร้องขอความช่วยเหลือให้คนมาซื้อ มา subsidize ซึ่งต่างจากประเทศเพื่อนบ้านที่ได้เปรียบเรื่องราคา ต้นทุน ที่ไม่ใช่แค่เรื่องแรงงาน แต่เรื่องเทคโนโลยีต่างหาก
(ขอตัดอารัมบท ที่ไม่เหมาะสมออก ขอเอาแต่แก่นมาแชร์)
ผมดูแล้วเกษตรกรไทยจะติดกับดักที่เรียกว่า 1.0 คือเกษตรพื้นฐาน แล้วจะมาแข่งกับเกษตรอุตสาหกรรมของเพื่อนบ้านได้อย่างไร สุดท้ายคงต้องกินอยู่กันเองในไทยสวนทางโลกาภิวัฒน์ ที่ไป 2.0 เกษตรอุตสาหกรรม และ 3.0 เกษตรสมัยใหม่
ข้าวเวียดนามราคาถูกกว่าข้าวไทย ถึงแม้ว่าไทยจะมีข้าวหอมมะลิ แต่สามารถปลูกได้แค่เพียงบางที่เท่านั้น
แต่ส่วนใหญ่ข้าวไทยขาดน้ำ ไม่สมบูรณ์ เพราะปลูกนาปรัง น้ำไม่พอ รวมถึงบางปีน้ำท่วมอีก
เราเลิกแข่งกับไทยเรื่องปริมาณส่งออกข้าวแล้วครับ เราผลิตแต่พอดีกับตลาด ไม่ผลิตให้ล้นตลาด เอาแรงงานเกษตรกรไปทำอย่างอื่น เดี๋ยวนี้เราทำเกษตรแปลงใหญ่ ในขณะที่ไทยมีแต่เกษตรกรรายเล็กๆ แข่งกับประเทศเพื่อนบ้านยาก แถมบริษัทใหญ่ๆก็กลัวเมืองไทย ไม่กล้าลงทุน เพราะคนต่อต้านเกษตรสมัยใหม่เยอะ หันมาลงทุนกับเพื่อนบ้านดีกว่า
สุดท้ายผมอยากสรุปรายงานฉบับนี้ว่า ผู้นำข้าว แท้จริงไม่มี เพราะมันมีข้าวหลายชนิด
- หากไทยยังไม่สร้างแบรนด์ข้าวให้หลากหลายสายพันธ์
- ผลิตข้าวแต่พอดีตลาด
- เอาเกษตรกรไปปลูกอย่างอื่นบ้าง
... ประเทศไทยอาจต้องทบทวนการเรียกว่าเป็นผู้นำ เพราะครึ่งนึงของโลกนี้ เค้าไม่ได้กินข้าวแบบที่คุณกิน หยุดหลอกตัวเอง แล้วมาอยู่บนโลกแห่งความจริง ... การเกษตรต้องอยู่บน Demand & Supply
เราไม่มีคอมเม้นท์เพิ่ม แม้จะโกรธ แต่ก็เถียงไม่ออก ขอจบแบบห้วนๆแบบนี้ละกัน . . . เฮ้อ ! ! !