ไม่ว่าเวลาจะนานกี่เดือนแล้วที่ต้องห่างกันด้วยเหตุจำเป็น ผมไม่เคยไม่มีวันไหนจะไม่คิดถึงพวกเขาเลย
เนื่องจากที่บ้านประสบปัญหาขาดทุนทางธุรกิจ เลยทำให้แม่ต้องย้ายกลับไปอยู่บ้านที่ ตจว. และจำเป็นต้องเอาน้องหมากับน้องแมวไปด้วย วันแรกผมทำใจไม่ได้ ไม่กล้าแม่แต่จะมาส่งเขาขึ้นรถเพราะทำใจไม่ได้มันเหมือนขาดอะไรไป ทุกอย่างดูไม่เหมือนเดิม พอตื่นมาปกติติทุกวันจะเจอหน้าเขา2ตัว แต่หลักจากนี้ไม่รู้อีกนานแค่ไหนถึงจะได้กลับไปหาเขา เวลาโทรหาแม่ได้ยินเสียงน้องหมาน้องแมวทีไรน้ำตาไหลทุกที เพราะเขาเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราไปแล้ว ทุกวันนี้ได้แต่เก็บเงินเพื่อที่จะได้กลับไปหาเขา ซึ่งผมมีภาระที่ต้องดูและแม่กับน้องที่ยังเรียนอยู่ ถึงแม่จะบอกว่าน้องหมาน้องแมวสบายดีแต่เราก็อดคิดถึงไม่ได้ สัญญาจะรีบเก็บเงินจะกลับไปหานะ