ขอพื้นที่ระบาย   เราเอาหมาสามตัวมาเลี้ยงตั้งแต่เราอยู่ ม. 4  แล้วก็ ค่อยๆจากเราไปทีละตัวด้วยอายุ 13 -14 ปี
ตัวแรก เค้าค่อยๆ หมดแรง ไม่กินข้าว ไม่กินน้ำ / ตัวที่สองเป็นอัมพาตขาหลัง ไว้โรงพยาบาบาลทำกายภาพแล้วตายที่โรงพยาบาลเลย (ตัวนี้เราเศร้ามาก ยอมรับว่าตรอมใจอยู่ 2เดือนเลย เพราะไม่ได้ลา กันเลย ขี้อ้อน ชอบให้อุ้มด้วย) /ตัวที่สาม ตรวจเจอเนื้องอกในตับ  ค่อยๆอ่อนแรงไป  ก่อนเค้าจะไป เรานั่งเฝ้า พอเอาน้ำไปให้กิน สุดท้ายตายไปต่อหน้าเราเลย      ทั้งสามตัว เรียกว่าโตมาด้วยกันเลย ตอนนี้เหมือนความทรงจำส่วนหนึ่งในช่วงวัยรุ่นได้จากเราไปแล้ว  T^T   หมาสามตัวอายุรุ่นๆเดียวกัน พอจะตายเลยมาตายช่วงเวลาไม่ห่างกันนัก เล่นเอาคนเลี้ยงทำใจลำบากเลย ยังไม่ทันทำใจจากตัวก่อนได้ อีกตัวก็ดันมาตาย

อยากจะเลี้ยงใหม่ แต่ไม่พร้อม พอโตเป็นผู้ใหญ่แล้วคิดเยอะกว่าเดิม อยากมีเวลาให้เค้าเยอะๆ แต่ยิ่งโตเวลายิ่งไม่มีเลยไม่อยากเลี้ยง แถมยังห่วงมากเวลาป่วย  พอตายก็เศร้าอีก ไม่อยากเศร้าแบบนี้บ่อยๆ  ตอนนี้เลยเล่นกับหมาแมวของคนอื่นแก้เหงาไปก่อน นั่งดูคลิปหมาแมวในยูปทูปแก้คิดถึง  T^T