เราชอบทำงานค่ะ ไม่รู้ว่าบ้างานหรือเปล่า แต่เรามีความสุขที่ได้เห็นเราทำประโยชน์ในองค์กร
เราทุ่มเทมวลร่างของเราให้งานที่เราได้รับมอบหมายเต็มที่ อย่างเต็มใจ ไม่มีบ่น
ตอนนี้เราอยู่ รพ ค่ะ มาหาหมอ เพราะป่วยจากการเดินทางไปเสนองานที่ ตปท
นับเป็นการหาหมอครั้งที่สอง หลังจากทำงานที่นี่มา 4 เดือน

เราเป็นคนไม่ค่อยแข็งแรงค่ะ ป่วยง่าย เราเลยดูแลตัวเองดีดี
ออกกำลังกายเสมอ ดื่มน้ำเยอะๆ ทานแต่ของมีประโยชน์
มันคือวิธีปกติที่คนส่วนใหญ่ทำกันนั่นแหละค่ะ

เรามาทำงานที่นี่ ด้วยเงินเดือนที่มากกว่าที่เก่า 50% เราตอบตกลงทันที
เพราะช่วงนี้แม่กำลังป่วย เราอยากมีเงินสำรองไว้เผื่อฉุกเฉิน
(ทั้งที่แม่เราเป็นข้าราชการเบิกได้ แต่บางทีมันมีรายจ่ายที่เราคาดไม่ถึงค่ะ
ค่าพี่เลี้ยง ค่าเนิร์ซซิ่งโฮมบ้าง ส่วนต่างที่เบิกไม่ได้ บางทีฉุกเฉินก็ต้องไปเอกชน)
แต่ว่า... เราไม่ได้ทำงานอย่างเดียวค่ะ เรารับงานอีก 2 งานเป็น freelance
เราhandle งาน freelance ได้ดี เพราะเราทำงานกับเจ้านี้มา 4 ปีแล้วค่ะ
(เราเซ็นสัญญารับเงินเป็นเดือน ส่วนแบ่งตามที่ product เราขายได้ และเราต้องพัฒนาให้มันดีขึ้นอย่างต่อเนื่องค่ะ)

เราทำงานทั้งหมด 5 วัน แต่ที่จริงก็อยู่กับมันตลอด7วันแหละค่ะ เรามักจะมีการสั่งงานเย็นวันศุกร์ แล้วขอวันจันทร์เช้ากลับมาทุกวีค
บางทีอาจจะมี คอนซัลท์วันเสาร์-อาทิตย์ด้วย เราต้องรายงานตลอด ถ้าวีคไหนเราไม่สะดวก
managerก็แคร์นะคะ เค้าโอ๋เรามาก เราอยากหยุด เค้าจะให้เราหยุด เราอยากไปเที่ยว เค้าก็ให้เราไป
แต่.... เนื่องด้วยทั้ง office มีคนทำงานแบบเราได้คนเดียว เราเข้าใจว่าธุรกิจต้องเดิน ยังไงงานต้องทำ
หลายครั้ง เราปฏิเสธการร้องขอจากmanagerไม่ได้ เราเลยต้องสละเวลาส่วนตัวเพื่อทำงาน
2เดือนก่อน เราขอคุยกับ Manager เพื่อให้ทำยังไงก็ได้ recruit คนอย่างจริงจังมาช่วยเราด้วย
เราจะตายแล้ว handle มา 6 โปรเจค เราทำคนเดียวไม่ได้
Manager พยายามหาคนมาช่วยเราค่ะ รับมาพอเห็นเนื้องานก็อยู่ได้ไม่ทน เพราะงานมันค่อนข้างเยอะ และกว้างมาก
ไม่ใช่แค่นั่งเขียนโปรแกรมอย่างเดียว แต่ต้องให้ลูกค้า consult ด้วย เวลาส่วนใหญ่จะหมดไปกับการประชุมกว่า 60%

เราเหนื่อยจังเลยค่ะ แต่เราชอบที่นี่มาก ที่นี่เป็นที่แรกที่ได้เพื่อนร่วมงานที่น่ารัก
ทุกคนมีความเป็นแมนสูง คือ มีอะไรพูดตรงๆ เถียงกันในที่ประชุมแล้วจบ ออกมาเล่นเกมส์ xbox กัน ตีวินนิ่งกัน
ซึ่งบรรยากาศมันดีมากเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าร่างเรา จิตใจ สมองเรา จะทนได้ถึงการมาของพนักงานใหม่ได้หรือเปล่า
เราเหนื่อยจนไม่กล้ากลับบ้าน เราต้องเข้าบ้านหลัง 5 ทุ่มทุกวัน ให้แม่หลับก่อน
เพราะไม่อยากให้แม่เห็นหน้าเหนื่อยๆของเรา กลัวแม่คิดมากค่ะ
กลัวท่านคิดว่าท่านมาเป็นภาระเรา ทำให้เราเหนื่อยขนาดนี้