เนื่องจากช่วงต้นๆปี ทางโรงงานผมได้ซื้อระบบการผลิตตัวใหม่มาใช้งาน รวมๆฮารด์แวร์ด้วยก็หลายล้านอยู่     ทีนี้หลายๆส่วนงานก็เจอปัญหาคือ เจ้าหน้าที่คีย์ข้อมูลเดิมส่วนใหญ่จะจบแค่ ม6 ปวช       ฝ่ายผมเองก็แจ้งทางฝ่ายบุคคลไปว่าต้องการ ระดับปริญญาตรี เน้นด้านการจัดการ เพราะด้วยงานที่ไม่ได้ใช้ทักษะมากนัก บวกกับเงินเดินที่ไม่สูงเลย ไม่อยากไปแตะพวกสาขาบัญชีเท่าไหร่    ใบสมัครที่ฝ่ายบุคคลส่งมาให้คัดเลือก ส่วนใหญ่ก็เป็น ม เอกชนละเเวกโรงงาน คือโซนเพชรเกษม ก็มาครบทั้งสามที่  แล้วก็จะมีกลุ่มของ ราชภัฎ  ซึ่งก็ปกติเพราะระดับเงินเดือน ชื่อเสียงโรงงาน ส่วนใหญ่ตัวเลือกก็เป็นประมาณนี้อยู่แล้ว
          ผมเองก็เลย เรียกมาสัมภาษณ์อยู่ 5 คน   ก็ตัดสินใจเลือกน้องจาก ราชภัฎ (ที่มีข่าวดราม่า ว่าใช่ชุดครุยเต้นนั่นล่ะครับ)  เห็นบุคลิกความมั่นใจสูง มากันสองคน  ก็รับทั้งสองคนครับ   มอบหมายให้ศึกษาระบบ เป็นคนตรวจสอบก่อนส่งข้อมูลเข้าสู่ระบบ(ให้น้องคนอื่น คีย์ข้อมูล) และก่อนผ่านทดลองงาน ให้จัดทำคู่มือการทำงานแบบละเอียดส่งผมด้วย

           เดือนแรก ก็ผ่านไปด้วยดีครับ เห็นเข้ากับน้องๆในฝ่ายได้ดี แต่พอเข้าเดือนที่สอง เท่านั้นล่ะครับ เงินเดือนเดือนแรกออกไม่กี่วัน เดินจูงมือกันเข้ามาหาผม แล้วบอกว่ามีเรื่องจะปรึกษา ...........ไอ้เราก็คาดเดาว่า ขอลาออกแน่ๆ  ก็เตรียมๆ บทพูดไว้เพราะคิดว่าคงได้ที่ใหม่เงินเดือนดีกว่า   ......................  ปรากฎว่าไม่ใช่ครับ  พอเข้าห้องประชุมได้ เธอบอกว่าเธอไม่ชอบบรรยากาศในการทำงาน     
           เราก็อ้าว หนูมีปัญหากับใครเหรอ (นึกว่าไอ้พวกแสบๆ ในคลังสินค้ามันแซวเอา)   กลายเป็นว่ามีปัญหากับผม.......เราก็ตกใจ มีปัญหากับกรูเนี่ยนะ  ไปด่ามันตอนไหนเนี่ย     ปรากฎว่า  เธอว่า พวกเธอเพิ่ง 22    คุณตั้ม(ชื่อผม)ก็รู้ใช่มั้ย (คือรับมาเองก็ต้องรู้แน่ล่ะ)   แล้วคุณตั้มอายุ 40 แล้วมาเรียกตัวเองว่าพี่แบบนั้น  พี่แบบนี้   พูด จ๊ะๆ จ๋าๆ   มันเหมือนพวกผู้ชายเจ้าชู้เค้ารู้สึกไม่ดีเลย

             คือเวลาลูกน้องคนอื่นมาคุยกับผมเช่น  "พี่ตั้มคะ" สิ่งที่ผมจะตอบก็คือ "จ๋า"     "โทรศํพท์จากฝ่ายขายคะ"  "จ๊ะ"   แต่เวลาคุยกับฝ่ายอื่นก็  ครับ/ผม เป็นปกติ   เราเองก็ตกใจ  งง ก็รับปากเข้าไปว่า จะเปลี่ยนวิธีการคุยกับพวกเราสองคนก็แล้วกันนะ.......แล้วก็ออกจากห้องประชุมมาแบบ งงๆ  
               หลังจากนั้นมา  ผมก็สือสารประมาณ  "แอมคุณช่วยเอาเอกสาร INVOICE ไปส่งให้ฝ่ายบัญชีด้วยครับ"    "ฝ้ายฝ่าย IT แจ้งมาว่าคุณคีย์ข้อมูลยอดสินค้าผิดนะ รีบเช็คให้ผมด้วย"     ทำได้ไม่เกิน 3 วัน ลูกน้องกลุ่มอาวุโส พวกบรรดาเจ๊ๆ(อายุไล่เลี่ย รึบางคนก็มากกว่า)  ก็มาคุยด้วยว่า ตั้มเป็นอะไรกับน้องมันรึเปล่า ทำไมดูแข็งๆ น้องมันทำอะไรไม่ดีรึเปล่า  บอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่แนะนำมันเอง        เราก็เลยเล่าให้ฟังคร่าวๆ แค่นั้นล่ะครับ   พวกเจ๊ๆในแผนก ไม่มีใครเรียก สองคนนี้ว่าน้องซักคน  มีแต่ คุณฝ้าย คุณแอม   พอเค้าเรียกพวกเจ๊ๆ กลับว่าพี่  ก็โดนสวนกลับว่า อย่างเรียกพี่เลยค่ะ ฉัน 40 กว่าแล้วเป็นพี่พวกเธอไม่ได้หรอก  
              เราก็ตัดสินใจ จะเรียกประชุมฝ่าย   แต่ก็คงสายไปแล้ว เธอขาดงานไป 2 วันติดแล้ว คาดว่าวันจันทร์ก็คงไม่มา    ยอมรับว่าไม่สบายใจมาก ขนาดโทรกลับไปถามน้องๆวิศวะ ที่มาฝึกงานกับฝ่ายผมเมื่อสองเดือนก่อน  น้องๆมาจาก เกษรศาสตร์ กำแพงแสน เล่าให้ฟังน้องมันก็ขำๆนะ   บอกพี่อย่าคิดมาก อีนั่นมันเยอะไปเอง  รุ่นพี่พวกหนู รุ่นแรกๆ 50 กว่า มางานเลี้ยงรุ่นพวกหนูยังเรียกพี่เลย  แก่กว่าพ่อหนูอีก     ลอง LINE ไปหาน้องที่ จุฬา แกเป็นลูกของ พนักงานที่นี่ล่ะ เรียนวิศวะมาฝึกงานเมื่อปีก่อน  แถมยังมาทำโปรเจกต์โดยใช้ โรงงานที่ผมเป็นหัวข้อโปรเจกต์ด้วย   ก็ตอบแบบเดียวกัน




                ขอแชร์เป็นประสบการณ์และขอ ความเห็นจากเพื่อนๆครับ