คือมีเรื่องจะขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆทุกคนค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า...เราไปทำงานสายเพราะฝนตกหนักด้วยที่ว่าเรามีแค่มอเตอร์ไซค์เราไม่สามารถขับไปทำงานได้เราเลยแจ้งฝ่ายบุคคลว่าจะขอลาครึ่งเพราะเห็นว่ามันสายมากแล้ว พอฝนหยุดเราเลยไปทำงานก่อนเที่ยงแต่ลาครึ่งวัน (ประมาณช่วงเวลา10:30น.) แต่ผู้จัดการA เห็นเราไปสายเขาไม่พอใจโดนเรียกประชุมเราก็อธิบายเหตุผลไป.. แต่เค้าก็ยังไม่พอใจ เรื่องก็ผ่านไปหลายเดือน เราก็นึกว่าไม่มีอะไรแล้ว ก่อนถึงเวลาบรรจุตำแหน่งงานส่งเราไปฝึกงานประมาณ3เดือน ผจก.B แจ้งว่าให้เรียนรู้ให้ได้มากที่สุดเรียนทุกตำแหน่งในแผนกของเรา เรื่องตำแหน่งไม่ต้องห่วง (ประมาณว่าตอนนี้เค้าจะให้เราเป็นหัวหน้าแผนกบัญชี)  เราตั้งใจตั้งมั่นทะเยอทะยานสุดตัว แต่...มาวันนึงได้รับข่าวร้ายมาว่าเขาจะรับคนอื่นมาเป็นหัวแทนเราเพราะเราไม่มีประสบการณ์ อันนี้เราเข้าใจ เราเลยปล่อยผ่านไป ตั้งใจศึกษาหาความรู้ให้มากที่สุดระหว่างฝึกงาน หวังว่าจะได้ตำแหน่งรองลงมาคือการเงิน (ก่อนหน้านั้นผจก.C ที่บริษัทที่เราฝึกงานอยู่เครือเดียวกันบอกว่าให้เลือกเลยว่าอยากลงตำแหน่งไหนหนูเลือกได้เพราะยังไม่มีคน ผจก.คนนี้เขามีสิทธิ์ในการตัดสินใจเลือกคนงานเข้าบริษัทเราด้วย) หลายวันต่อมา ผจก.A เอาคนอื่นมาเสียบแทนเราทั้งที่เราแจ้งทุกฝ่ายแล้วว่าเราถนัดตำแหน่งนี้เราขออยู่ตรงนี้นะ ใอ่เราก็เฟลผิดหวังเครียดร้องไห้เสียใจ พอทำใจได้เลยว่างั้นเราอยู่บัญชีก็ได้ซึ่งรองจากการเงิน ก็ทำงานไปตามปกติ มาวันนึงเรามีปากเสียงกับฝ่ายบุคคลเรื่องเข้าใช้เราบ่อยมากจนเราหลุดพูดออกไปว่าทำไมไม่รวบรวมให้หนูทีเดียวเลยทำไมให้หนูเดินหลายรอบ เขาก็ไม่พอใจก็หลุดปากพูดออกมาเหมือนกันว่า "ที่จริงผจก.Aก็จะไม่เธออยู่ตำแหน่งบัญชีด้วยซ้ำน่ะเขาจะให้เธอไปอยู่ธุรการเลยนะนี่ผจก.Bช่วยขอไว้ให้นะเธอถึงยังได้อยู่ตรงนี้" ไอ้เราก็สตั้นไปไม่คิดว่าจะมีเรื่องอะไรแบบนี้ เราเลยคิดว่าเราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจว่ะ เราเลยถามHRที่เป็นลูกน้องHRคนนั้นว่า ผจก.Aจะให้หนูย้ายแผนกหรอ เขาก็เลยพูดว่า "ใช่...พี่ก็ไม่รู้เขาเป็นอะไรกะเธอ" เราก็นึกขึ้นได้เรื่องฝนตกวันนั้น เลยอ้อรู้แล้วว่าทำไมถึงไม่ให้ตำแหน่งหนูสักที ความรู้สึกหนูไม่เหลือชิ้นดีพังไม่เป็นท่าร้องไห้ตลอดเวลาที่นึกถึง..    เราอยากถามทุกคนว่าควรทำยังไวต่อดี และควรจัดการกับความรู้สึกยังไงดีเพราะตอนนี้ดิ่งมากๆเลย😭