วันนี้รอที่จะดูฉากลอยกระทง มีไม่ถึง 5 นาทีอ่ะ คือ ล่องเรือไปก็ซึ้งกันดีอยู่นะคะ พอเพลงขึ้นคุณพระปล่อยสายตาพิฆาตมาอีกละ ไอ้สายตาแบบมองทะลวงเข้าไปถึงใจเนี่ย พอเพลงขึ้นอุบลแปลกใจ คุณพระบอกแต่งให้เจ้า อุบลหันมากราบที่อก คุณพระลูบหัวพร้อมกับพูดขึ้นว่า ทิพย์รู้ว่าเจ้าชอบคงดีใจ เค้าเป็นคนคิดเรื่องนี้ เด็กหนอเด็ก คือ ทั้งหมดเกิดขึ้นภายใน 10 วินาที มันคือไร เหมือนดูหนังในโรงกำลังถึงฉากซึ้งแล้วไฟดับ คือ ก็รู้มาจากบทละครแล้ว ว่าฉากนี้จะเป็นแบบนี้ แต่คือไม่นึกว่าพี่สันต์แกจะรวบรัดตัดความขนาดนี้ คือ อย่างน้อยก็น่าจะให้เวลามองตากันซึ้งๆสักหน่อย อุบลซบคุณพระ คุณพระหอมหัวอุบล ไรงี้ แล้วค่อยปล่อยหมัดฮุก เฮ้อ

คุณพระในฝันของทิพอาภาร้ายจริงๆ อ่านบทละครมา ก็ไม่นึกว่าจะร้ายขนาดนี้ นี่อะไรเสียงตะโกนเรียกเมีย ยังกับเรียกทาสในเรือน พอเห็นน้องทิพย์ ปรับโหมดฉับพลัน เสียงอ่อนเสียงหวานเชียว ส่วนทิพย์ก็นะสายตายามพูดถึงคุณพระ ชื่นชมยกย่องอย่างชัดแจ้ง พออุบลโยนหินถามทาง ว่าดูเหมือนน้องทิพย์จะรู้จักคุณพระดี แทนที่จะถ่อมตัว ก็รับอย่างภาคภูมิใจ แถมยังขยายความให้เมียเค้าดูด้อยอีก ว่าคุณพระไม่ค่อยพูดให้ดูที่การกระทำ อุบลก็ทันนะ กำราบไว้เสียเลยว่าคุณพระบอกเสมอว่าทิพย์เป็นน้องสาวที่ดีที่สุด  บทมันมาแบบนี้ แสดงยากนะให้รู้ว่าทิพย์ไม่ได้ตั้งใจ อินโนเชนท์เหลือเกิน แล้วมันก็ดูเหมือนขิงก็ราข่าก็แรงนะตอนนี้ เหมือนทั้งสองนั่นแหละที่ไม่ยอมกัน รู้ทันกันด้วย ทิพอาภาน่าจะเอานิสัยทิพย์มาสู้สโรชินีชาตินี้บ้างนะ น่าจะมันส์กว่านี้  อย่างไรก็ตาม เน้นตัวใหญ่ๆเลยค่ะ นี่คือนิมิตที่อุบลสร้างให้ทิพอาภาไปฝัน ดังนั้นไม่ใช่การระลึกรู้เอง มันก็จะเป็นการเล่าผ่านมุมมองของอุบล ซึ่งก็อาจเป็นไปได้ว่าน้อยใจคุณพระอยู่เป็นทุนเดิม ก็เลยเห็นทุกอย่างด้วยใจที่เจืออคติ ทิพย์อาจจะพูดด้วยความบริสุทธ์ใจก็ได้ แต่ในสายตาอุบลก็อาจมองว่าเป็นการโชว์ว่าตัวเองรู้จักพระอรรคดีกว่าก็ได้ หรือพระอรรคก็ไม่ได้เสียงแข็งเรียกอุบลขนาดนั้นหรอก อันนี้ต้องมาดูกัน เพราะในบทละครเมื่ออัคนีระลึกชาติได้ด้วยตัวของตัวเอง 100% ในวันพิพากษา เมื่อนั้นเราน่าจะเห็นเหตุการณ์เดียวกันนี้ในมุมของคุณพระกับทิพย์บ้างค่ะ เดาว่าน่าจะให้นักแสดงเล่นใหม่ ด้วยความรู้สึกจริงๆของพระอรรคกับทิพย์บ้าง อ้อ แต่ก็เป็นเฉพาะฉากที่มีคุณพระอยู่ด้วยนะ เพราะอัคนีเล่าในฐานะคุณพระ ฉากที่ทิพย์เข้ากับอุบล 2 คน ไม่มีแก้ตัวค่ะ ซึ่งถ้าทำได้ละเอียดพอนะ มันน่าจะเห็นความต่าง

ส่วนที่เราเบื่อๆตอนนี้ คือ อัคนี คือว่าเรารำคาญแทนอ่ะค่ะ หาความจริงจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ไม่รู้ละอันไหนฝันอันไหนจริง ต้องดั้นด้นไปหาอยู่ตลอดเวลา จิตคงไม่ได้พักเลยแม้แต่วินาทีเดียว เราว่าสโรชินีกดดันมากไปนะ ไม่น่าแปลกใจที่ครั้งหน้าอัคนีคิดจะเลิกยุ่งเกี่ยว ทุกอย่างที่เกี่ยวข้อง ไม่ตามหาอีกต่อไป คือ บทสโรชินีก็ดีเหมือนเดิมค่ะ วันนี้สายตาเยาะเย้ย ถากถางมาเต็มมาก แต่คือมันก็วนลูปนี้ไปเรื่อยไง ว่ากระทบอัคนี อัคนีโกรธ ถามว่าทำอะไรให้ๆก็ไม่ยอมบอก แล้วก็มาสลับกับร่างคุณพระเข้าแทรกเป็นระยะๆ เผลอไปหวานกับอุบล สักพักโกรธกันขึ้นมาอีก กลับเป็นอัคนีเหมือนเดิม เราเริ่มเบื่อแล้วอ่ะ อีกประเด็นคือ สโรชินีควรรู้นะคะว่า จะกดดันอัคนียังไงก็ตาม แต่การสำนึกผิด การเต็มใจชดใช้มันต้องมาจากความสมัครใจของอัคนีเองเท่านั้น ถ้าเกิดกดดันมากๆ อัคนีหนีความจริง ปิดตายไม่ยอมรับรู้อะไรอีก หรือไม่ยอมรับผิดในวันพิพากษาจะทำยังไงอ่ะ อุบลฐานะเป็นรองนะคะงานนี้ ต้องผ่อนหนักผ่อนเบาบ้างค่ะ

แต่ก็มีเหตการณ์สำคัญวันนี้ คือ อัคนีหลุดปากพูดออกมาเรื่องตัวเองเป็นพระอรรค อุบลเลยต่อให้ว่า ฉันก็คือนางรำหลวง ภรรยาของคุณ อันนี้อัคนีพูดออกมาเอง แล้วก็น่าดีใจที่อัคนีเรื่องมีความทรงจำที่คิดขึ้นได้ด้วยตัวเอง ที่ไม่ผ่านการเนรมิตของสโรชินีด้วย ก็คือ ตอนเห็นรูปที่ทิพอาภาวาด เป็นอุบลหัวกระโหลก เดินไปหยิบทับทิมมาดู แล้วอยู่ๆ ก็มีภาพพระอรรคตัดคออุบลเข้ามาในหัวเร็วๆ จนเกือบขย้อน ตอนแรกเราสงสัยว่า เท่าที่ดูมาเค้ายังไม่มีภาพนิมิตนี้นี่ แต่ก็เลยมาคิดได้ว่าอัคนี น่าจะเริ่มระลึกอะไรๆได้เองโดยไม่ต้องผ่านอุบล โดยเฉพาะหลังจากได้กลับไปที่เรือน อีกอันก็คือ ที่ไปเห็นภาพแต่งงานของตัวเอง ตอนที่กำลังดูศิราภรณ์ วันนี้อัคนีเข้าใกล้ความจริงมากขึ้นแล้ว และก็น่าสนใจว่าเมื่อรู้แล้วว่าตัวเองเป็นพระอรรค และสโรชินีเป็นอุบล เรื่องจะไปทางไหนต่อ ที่แน่ๆคือ อัคนีปฏิเสธ และพยายามหนี เพราะรับไม่ได้ที่ตัวเองฆ่าอุบล แต่ก็มีเหตุให้ต้องเผชิญความจริงต่อไปอยู่ดี สรุปว่าวันนี้น่าเบื่อเรื่องอัคนีกับสโรชินี แต่หลังจากนี้น่าจะสนุกขึ้นแล้วค่ะ

ทิพอาภาวันนี้เริ่มมีเลือดเนื้อชีวิตขึ้นมาบ้างนะ ฉากที่ไปตามหาอัคนี แต่มันก็ไปซ้ำกับตอนร้อนใจที่อัคนีรถคว่ำอีก คือ เป็นผู้หญิงที่อ่อนแอมาก มีแต่ความรักแบบถวายหัว ช่วยเหลือตัวเองยังไม่ได้เลย มาล้มขาพับใส่เชษอีก แล้ววิ่งหนีผีกันอีก เหนื่อยใจกับเธอ

ส่วนที่เราชอบวันนี้ คือ พาร์ทการเมือง ตอนหลั่งเลือดสาบาน ดูเป็นหนังจีนพี่สองน้องสี่ไปหน่อย แต่ก็ดูฮึกเหิมดีค่ะ เดี๋ยวมันจะปูทางไปสู่ผลกรรมที่ดนัยได้รับเมื่อไม่ซื่อสัตย์ต่อคำสาบาน วันนี้เรารู้สึกขนลุกกับการแสดงของท่านดนัยมาก ตอนฉากที่พูดถึงการโกงบ้านเมือง ที่บอกกับอัคราว่า สักวันพี่ต้องเป็นแบบนี้เหมือนกัน คือ แสดงดีมากจนเชื่อว่าเค้าคิดแบบนี้จริงๆ ซึ่งเราว่ามันยากที่จะสร้างความเชื่อที่เป็นคนเลวแบบนั้นได้ แต่เค้าทำได้ มันดูแล้วเชื่อ เก่งอ่ะค่ะ

ของเราจบแล้ว คนอื่นคิดยังไงบ้างคะ ชอบฉากไหนกันบ้าง