คือคนเราเนี่ย พอกับสามีภรรยา ลูกหลาน พ่อแม่ พี่น้อง ปู่ย่าตายาย ใกล้ชิด มักไม่ระมัดระวังเวลาแสดงกิริยา สาเหตุหนึ่งเพราะรู้สึกว่าเป็นของตาย ปลอดภัยที่จะแสดงกิริยาต่าง ๆ โดยไม่ระมัดระวัง เพราะคิดว่า สนิทสนมกัน เป็นสามีภรรยา ลูกหลาน พ่อแม่ พี่น้อง ปู่ย่าตายายของฉัน ไม่เป็นไรหรอก เกิดปัญหาก็แก้ไขได้เพราะเป็นเรื่องในครอบครัว แต่พอเป็นคนนอกจะระมัดระวังเสมอ เพราะเดี๋ยวจะเกิดปัญหายุ่งยากตามมา
.
.
พระอรรคก็เหมือนกัน กับอุบลมองว่าเป็นเมีย จะพูดอะไรจึงไม่ระวังกิริยา เพราะเห็นว่าเป้นเมียมีปัญหาก็เคลียร์กันได้เพราะเรื่องในครอบครัว แต่กับทิพย์นี่ต้องระวัง เพราะถือเป็นน้องสาวลูกเพื่อนพ่อ
.
.
มันก็สอนนะว่า...อย่าระมัดระวังที่จะแสดงกิริยากับแค่คนข้างนอก คนในครอบครัวก็ควรระมัดระวังด้วยเช่นกัน ไม่เช่นนั้นก็จะเป็นเวรกรรมผูกกันต่อไป หรือไม่ก็เป็นปัญหาที่กัดเซาะชีวิตทีละน้อยจนในที่สุดก็ยากเกินเยียวยา