กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ได้เริ่มเขียนรีวิวครับ วันหยุดที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปดูภาพยนต์เรื่อง "พริกแกง" มาครับ ส่วนตัวเป็นคนชอบภาพยนต์ครับ แนวอินดี้ ดราม่า ฯลฯ วันนี้เลยอยากมารีวิวภาพยนต์แนวนี้บ้าง ออกจะแปลกสักหน่อยนะครับ นานๆทีมีหนังไทยที่เกี่ยวกับอาหารไทยได้ให้รับชมกัน ผมจะแยกเป็น 2 ส่วนนะครับ ตัวละครกับตัวภาพยนต์



         ในส่วนของภาพยนต์เรื่องพริกแกงตอนแรกผมไม่ได้คาดหวังอะไรมากนักเลยครับ นอกจากภาพอาหารไทย กับ โจ๊ก อัครินทร์ (เนื่องจากผมชอบหนังแนวที่เฮียแกชอบเล่นเลย ผ่านตามาบ่อย)

ในส่วนของตัวละครนะครับ
ตอนเริ่มหนังอธิบาย ตัวละครแรก เกี่ยวกับคุณ แทนไทย หรือ อาหนิง นิรุตน์ ที่ถือคติหรือยืดติดว่าต้องปรุงอาหารไทยสูตรดั้งเดิมเท่านั้น ซึ่งในความคิดของผมตอนแรก มันขัดกับความคิดคนส่วนใหญ่รวมทั้งตัวผมที่คิดว่าการ fusion หรือ การผสมผสานวิธีการทำอาหารในหลายๆแบบมารวมกันอาจทำให้มีวิธีและรสชาติที่ดีกว่าครับส่วนตัว หนังมีส่วนถูกตรงประโยคที่พูดประมาณว่า อาหารไทยเป็นที่ 1 ของโลกอยู่แล้วๆทำไมเราจะต้องเปลี่ยน เปลี่ยนเพื่อใคร ในเมื่อต่างชาติชอบอาหารไทยแท้ โลกเรามีร้านอาหารไทย fusion เยอะอยู่แล้ว ถ้าหนังจะเน้นที่ร้านอาหารไทยที่จะคงความดั้งเดิมคงไม่เสียอะไร แม้วิธีการ ดำรงความดั้งเดิมของอาหนิงในเรื่องจะดู extremeไปนิสส แต่ถ้าผมลองถามตัวเองว่าถ้าผมเป็นเจ้าของร้านอาหารแนวอาหนิง ผมก็คงทำอย่างนั้นเหมือนกัน ก่อนดูคงต้อง อธิบายตัวเองว่า นี่คือ point of view ของคนรุ่นเก่า ซึ่งตรงข้ามกับคนรุ่นใหม่อย่างสิ้นเชิงเลยครับ

                   ตัวละครที่2
ฝน นรินทิพย์ แสดงเป็น ฝน
น้องน่ารักมากกกกก แม้จะมีบทพูดน้อยไปหน่อย ฉากกับโจ๊ก อัครินทร์ ก็น่ารักดีครับ ขออธิบายคร่าวๆก่อน ว่าหนังไม่ได้เกี่ยวกับ อาหารเพียงอย่างเดียวนะครับ มีเนื้อเรื่องสอดแทรกด้วย อาหารเป็นรอง ชอบฉากตอน พี่โจ๊กทำ มัสแคท ให้ฝนมากกกก น่ารักดี ปล. ชอบไอเดียของมัสแคทด้วย เหมือนคัพเค้กอันเล็กๆ ที่คนไทยไม่ค่อยรู้จัก ทั้งที่เป็นขนมไทยที่ผสานมาจากขนมโปรตุเกศ หลายคนอาจบอกว่าหนังยัดเยียดความเป็นไทย แต่ตัวละครฝน ไม่ได้ยัดเหยียดเลยแม้แต่น้อยครับในความคิดผมตรงข้ามครับออกแนวจะขัดกับตัวละครอาหนิงในรอบแรกๆที่ต้องการเก็บความดั้งเดิมเอาไว้อย่างเดียว รวมๆแล้ว ฝน เป็นตัวละครที่ช่วยเดินเรื่องไปได้อย่างดีทีเดียว
                   ตัวละครที่3
โจ๊ก อัครินทร์ หรือ ตุลา
ตอนแรกออกมาผิดหวังเล็กน้อย ออกมาแบบเฉื่อยๆ ตามแนวเค้า ปัญหาในเรื่องก็คล้ายๆฝนในที่มีความหมายกับพ่อ แต่โจ๊กมีปัญหากับแม่ แนวปัญหาคือ ความเข้าใจ ความคิดเห็น ของคนรุ่นใหม่กับคนรุ่นเก่าไม่ตรงกัน การพูดกับสตาร์บัคก็ดู ประดิษฐ์ ประดอย แบบใช้ชื่อจริงเรียกกัน แนวหนังโบราณ สุนีย์ กินข้าวรึยัง? ฉันยังไม่ได้ทานเลยบุษบาไรงี้ 55555555 แต่พอคู่ฝน ออกมาน่ารักไปอีกแบบครับ แนวร้ายเงียบ ถ้าใส่ใจในรายละเอียดมากๆ ฉากที่ฝนโชว์แปลนร้านของตัวเองที่โจ๊กออกแบบให้พ่อดู มันไม่ใช่ไทยแท้เลยนะ ออกแนวคนรุ่นใหม่ด้วยซ้ำ ยังมี fusion แบบรวมไอเดียของคนรุ่นใหม่ไปด้วย
                   ตัวละครที่4
สตาร์บัค (นึกถึงชื่อละหิวเลยครับ 5555 ล้อเล่นครับ)
ชอบตอนอยู่กับนักเรียนมากที่สุด มันไม่เครียดจนเกินไป หรือ พูดจนมากเกินไป ในขณะที่ตัวละครอื่นเวลาคุยกัน มันออกแนวดราม่านิดๆ ได้ตัวละครนี้มาคลายเคลียด ก็ถือว่าดีในระดับหนึ่งแล้วครับ
                   ตัวละครที่5
ต่าย เพ็ญพักษ์ หรือ คุณทันยา
ชอบฉากแกกับอาหนิงมากครับ น่ารักกกก ดูแล้วนึกว่าเป็นคู่รักกันจริงๆ โดยเฉพาะฉากข้าวคลุกกะปิ (ส่วนตัวชอบฉากนี้ที่สุดในเรื่อง) ตอนแรกคิดว่า คุณต่ายจะออกมาเยอะกว่านี้ในตัวอย่างแต่เทียบกับตัวละครอื่นในเรื่อง ถือว่าออกมาน้อยมากๆครับ
                   ตัวละครที่6
คุณพิมพ์แข แสดง เป็นอาจารย์อะไรสักอย่างครับผมลืม
แกออกเป็นแนวอาหนิงหรือคุณแทนไทย เวอร์ชั่น ผญ. รักความดั้งเดิมมาก เพราะแกเป็นอาจารย์สอน แนวอยากให้เด็กรุ่นใหม่ สืบสานอาหารไทยมากๆ ซึ่งตอนแรกไม่เข้าใจ point ของตัวละครนี้ (เพราะไม่เคยเป็นครู 5555) แต่พอเข้าใจว่าอาจารย์แกก็อยากจะเข้าใจความคิดของคนรุ่นใหม่เหมือนกัน ตอนที่มีปัญหากับเด็กนักเรียน ก็พอเข้าใจในระดับหนึ่งว่า ถ้าตัวเองเป็นครู อายุปูนนั้น ก็คงสอนนักเรียนแนวนั้นเหมือนกัน ประมาณครูภาษาไทยสอนคัด ลายมือบรรจง สอนทำไมสุดท้ายก็ไก่เขี่ย5555



มาในส่วนของตัวภาพยนต์นะครับ
        หนังเป็นแนว ตัดไปตามแต่ละ story นะครับ ก่อนไปดูทำความเข้าใจก่อน มี 4 บทหลัก พ่อ-ลูก, แฟน, อาจาร์ยลูกศิษธ์, แม่ลูก เพราะฉะนั้นมันจะตัดไปของแต่ละอันจนกว่าจะสรุปนะครับ
ในส่วนของภาพ คงไม่ต้องอธิบายอะไรมากใน trailer ภาพมันสวยจนอธิบายหมดอยู่แล้วครับมุมองศาได้ครับ
ติดในส่วนของเพลง บางอันมันดูเกะกะครับ เช่น ฉากในร้านอาหารที่มีคนจีนกับคนญี่ปุ่นทานอยู่ ไม่รู้จะมีเพลงทำไม 55555555 มันดูฟังลำบากมากกก
อาหารส่วนใหญ่ ที่นำมาในเรื่องก็ไม่ใช่อาหารที่กะโหลกกะลานะครับ เนื้อนางเผา แกงสิงหล ฯลฯ ตอนจบต้องออกมาส๋อย ข้าวคลุกกะปิกับทองม้วนเพราะดูรอบเที่ยง 5555555
ฉาก ทานข้าวคุกกะปิ คือฉากที่พูดน้อยที่สุดแต่อธิบายมากที่สุดจริงๆ ตัวพ่อตัวแม่มาเจอกัน อยู่แล้ว ถือว่าสวยมากจริงๆ
นานๆทีจะมีหนังไทยแนวนี้มาดู ถือว่าไม่ได้ผิดหวังจนเกินไปครับ เสียที่ต้องเราคิดตามเยอะจริงๆครับ บางทีเราก็คิดว่ามันดูยัดเยียดความเป็นไทย แต่พอเข้าใจในอารมณ์กับอายุของตัวละคร ก็ช่วยพอทำเนาได้บ้างครับ มันออกแนว พ่อแม่ ถามว่าจะอุดหนุนเกมส์ฝรั่งทำไม อะไรแนวนี้ ตอนแรกก็ไม่เข้าใจแต่พอ relate ได้ก็ เข้าใจมากขึ้น


*******ปล.1 โฆษณาไม่ได้เยอะอย่างที่หลายๆคนพูดไว้ครับ
*******ปล.2 หนังมันไม่ได้ยัดเยียดอย่างที่คิดนะครับ ถือว่าไปดูสนับสนุนหนังไทยกับชม ภาพอาหารไทยสวยๆแล้วกันครับ ภาพสวยแบบแนะนำจริงๆ
ให้สัก 6.5/10 ละกัน ภาพสวย นักแสดงๆโอเคเลย ไม่ชอบบทบางคำกับ ฉากบางฉากครับ

จบแล้วครับ ฮ่า ยาวมากๆรู้ตัวอีกที อึ้งเหมือนกันครับ ขอบคุณล่วงหน้าที่เข้ามาอ่านกระทู้ของผมนะครับ