ผมทำอานาปานสติ ได้เกือบ 1 เดือน ทำเช้า เที่ยง ก่อนนอน ประมาณ 40-60 นาที ไม่เกินจากนี้เพราะเวทนาปวดขามาทุกที (ขัดเพชร)มันเจ็บจะตาย ร้องไห้เลยขานี้ของกูละกัน 555+ นี้คือไม่ผ่านจนถึงทุกวันนี้
อาการก็เกิด ตัวหมุนบ้าง หมุนพายุเลยเหละ หัวใจเต้นเเรงไม่เคยแรงมาก่อน ตัวขยาย หน้าบวมเหมือนอึ่งอ่าง เหมือนมีไรมาไต่ก็มี เจอเกือบทุกครั้งที่นั่ง
แต่ประเด็นคือมาวันหนึ่ง รู้สึกว่าไม่อยากนั่งละแม่งง ไม่ผ่านเวทนาสักที จำอารมณ์ได้ ประมาณน้อยใจตัวเองว่าทำไม่ได้ มองพระพุทธรูปที่หันหน้าชนกันทุกทีเวลานั่งสมาธิประมาณว่าสงสัยเราไม่มีบุญ เหมือนงอลไส่ท่าน และก็หันก้นนอนลง ไม่ทำละสมาธงสมาธิ นอนดีกว่า ละนอนไม่บริกรรมไรปล่อยไป
ปรากฎว่าตอนนอนก็ฝันมากมายและอยู่มาถึงปจุดที่ประหลาดจำจนวันตายคือ นอนหงาย แล้วรู้สึกสว่างแบบสุดขีด สัมผัสได้ถึงกลุ่มก้อนที่แน่นมากๆ มันไหลลงมาจากระหว่างหน้าอกด้านบน จนสุดถึงที่ระหว่างอก แล้วมันก็ลอยออกมาจากอกนั้นประมาณ 1 ง่ามมือ ระหว่างมันลอยขึ้นมีลมแรงมากๆๆๆ เหมือนกลางพายุ (อารมณ์คล้ายตอนรู้สึกตัวหมุนตอนนั่งสมาธิครั้งแรก แต่นี้แรงกว่ามากๆ) อารมณ์คล้ายเฮริคอปเตอปขึ้นและด้านล่างคือแรงลมนั้น
อยากทราบว่ามันคืออะไร ? ผมจะทำอย่างไรต่อไป ? ผมไม่มีกำลังใจเลย ผมหมดแรง
กลุ่มก้อนไหลลงมารวมที่จุดระหว่างอก แล้วลอยขึ้น สุกสว่าง ภายใต้เกิดลมพายุแรง
อาการก็เกิด ตัวหมุนบ้าง หมุนพายุเลยเหละ หัวใจเต้นเเรงไม่เคยแรงมาก่อน ตัวขยาย หน้าบวมเหมือนอึ่งอ่าง เหมือนมีไรมาไต่ก็มี เจอเกือบทุกครั้งที่นั่ง
แต่ประเด็นคือมาวันหนึ่ง รู้สึกว่าไม่อยากนั่งละแม่งง ไม่ผ่านเวทนาสักที จำอารมณ์ได้ ประมาณน้อยใจตัวเองว่าทำไม่ได้ มองพระพุทธรูปที่หันหน้าชนกันทุกทีเวลานั่งสมาธิประมาณว่าสงสัยเราไม่มีบุญ เหมือนงอลไส่ท่าน และก็หันก้นนอนลง ไม่ทำละสมาธงสมาธิ นอนดีกว่า ละนอนไม่บริกรรมไรปล่อยไป
ปรากฎว่าตอนนอนก็ฝันมากมายและอยู่มาถึงปจุดที่ประหลาดจำจนวันตายคือ นอนหงาย แล้วรู้สึกสว่างแบบสุดขีด สัมผัสได้ถึงกลุ่มก้อนที่แน่นมากๆ มันไหลลงมาจากระหว่างหน้าอกด้านบน จนสุดถึงที่ระหว่างอก แล้วมันก็ลอยออกมาจากอกนั้นประมาณ 1 ง่ามมือ ระหว่างมันลอยขึ้นมีลมแรงมากๆๆๆ เหมือนกลางพายุ (อารมณ์คล้ายตอนรู้สึกตัวหมุนตอนนั่งสมาธิครั้งแรก แต่นี้แรงกว่ามากๆ) อารมณ์คล้ายเฮริคอปเตอปขึ้นและด้านล่างคือแรงลมนั้น
อยากทราบว่ามันคืออะไร ? ผมจะทำอย่างไรต่อไป ? ผมไม่มีกำลังใจเลย ผมหมดแรง