จากข่าวที่ได้รับ ดาวจึงต้องไปปรึกษากับครูพิลาวรรณ เรื่องที่ม.จะทำพิธีปัจฉิมลับกันในวันนี้ ซึ่งเมื่อรู้ ครูพิลาวรรณก็ตกใจ ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะความฝันของเธอ เธอจึงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำรอย และอีกอย่างการทำพิธีอาจจะเป็นการซ้ำเติมเรื่องให้เลวร้ายลงไปอีก
"เย็นนี้เลยเหรอ"ครูพิลาวรรณถามดาว เพราะที่เธอรู้พิธีปัจฉิมลับนั้นจะทำในช่วงก่อนปัจฉิมนิเทศของชั้นม.6 ซึ่งเวลานี้ถือว่าเร็วผิดปกติ
ทั้งสองคนจึงใช้เวลาช่วงพักเที่ยงคบคิดหาวิธีหยุด หรืออย่างน้อยก็ต้องเลื่อนออกไปก่อน
"ไม่คิดว่าข่าวลือมันจะแพร่สะพัดได้เร็วขนาดนี้ เราจะทำยังไงต่อไปดีคะ" เมื่อคิดจนหมดสมอง ดาวจึงถามครูพิลาวรรณอย่างไร้ความหวัง
"ครูก็ยังไม่มีวิธีดีๆเลย อย่างน้อยก็น่าจะขวางไว้ก่อน เพราะตามที่ทำๆกันมามันก็ยังไม่ถึงเวลา"ครูพิลาวรรณตอบ แม้ดาวจะเห็นด้วย แต่ข่าวลือว่าหากไม่ทำพิธีนั้น ม.6หรืออาจจะรวมไปถึงนักเรียนทั้งโรงเรียนจะไม่ปลอดภัย ซึ่งหากทำอะไรผิดพลาดขึ้นมา ผลลัพท์ที่น่ากลัวอาจจะเกิดขึ้นก็ได้
"หรือเราจะบอกความจริงไปดีว่ามันเกิดอะไรขึ้น"ครูพิลาวรรณคิดว่าหากบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับโรงเรียนโดยอ้างจากข้อสรุปเมื่อวานนี้ พวกม.6อาจจะเชื่อ หรืออย่างน้อยอาจจะเลื่อนไปได้บ้าง
แต่ในความเป็นจริงๆเรื่องที่เล่าต่อๆกันมาจนหาต้นทางไม่ได้ มันยังมีน้ำหนักกว่าเรื่องจากคนสองคนที่เอาเรื่องอะไรไม่รู้ไปบอก
สุดท้าย แม้จะไม่มีวิธีการดีๆแต่ ทั้งสองก็ตกลงที่จะไปห้ามให้ได้ ส่วนข้ออ้างนั้นค่อยไปด้นสดตามน้ำเอา
..................................
ช่วงบ่าย ทางตำรวจได้ส่งคนมาดูดน้ำออกจากสระเพื่อหาหลักฐาน ภูและผู้กองต้อมในฐานะที่เจ้าของพื้นที่
"ทำหน้าเครียดอะไรตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"ผู้กองต้อมสังเกตสีหน้าที่ดูเหมือนกับคิดอะไรอยู่ของภูเลยเอ่ยปากถาม
"มันสังหรณ์อะไรพิกลน่ะ สัญชาตญาณมันบอกว่า ข้อสรุปเมื่อคืนมันผิด แต่ผมก็หาข้อสันนิฐานที่ดีกว่าไม่ได้ หลักฐาน ข้อมูลมันน้อยเกินไป"
"ฉันก็คิดว่ามันง่ายไปเหมือนกัน แต่นายสงสัยเรื่องไหนเหรอ"ผู้กองต้อมก็รู้สึกเหมือนกันว่ามันต้องมองข้ามอะไรไปซักอย่าง
"พี่ต้อม คิดตามผมนะ ถ้าปีศาจมันอยู่ในต้นไทร ทำไมต้องเสียเวลาทำพิธีผนึก ทำไมไม่ตัดออกไปจากบ้านให้รู้แล้วร฿้รอดไปเลยล่ะ"ภูตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับต้นไทรหลังโรงเรียน อันที่จริงภูก็ติดประเด็นนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่ไม่มีข้อมูลสนับสนุนเพียงพอ
"ต้นไทรนะเว้ย ตัดไม่ได้หรอก คนโบราณเค้าถือ ต้นโพธิ์ต้นไทร เค้าไม่ตัดกันหรอกมันไม่ดี" ตามคำโบราณที่ผู้กองต้อมบอกว่าไม่ควรตัดต้นไทร แต่หากต้นไทรเป็นปีศาจจะสู้ตัดไปเลยไม่ดีกว่าหรือ
"หรือต้นไทรนั่นไม่ใช่ตัวการ"ภูพูดขึ้นมาเบาๆ แต่ถึงอย่างนั้นผู้กองต้อมก็ได้ยินอยู่ดี
"ถ้าไม่ใช่ตัวการ แล้วตะปูที่ทำพิธีตรึงวิญญาณนั้นไว้ล่ะหมายความว่ายังไง" ผู้กองต้อมแย้ง ซึ่งข้อแย้งนี้ภูก็รู้ดี แต่ก็หาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้
"งั้นเรามาลองคิดเล่นดูมั้ยพี่ ถ้าไม่ใช่ต้นไทรแล้วจะเป็นอะไร"คำถามของภุเหมือนจะเป็นเรื่องเล่นๆ แต่บางทีมันอาจจะนำไปสู่คำตอบก็ได้
"เจ้าที่รึเปล่า เจี๊ยบเคยบอกว่าในหมู่วิญญาณที่ยึดติดกับอาณาเขต เจ้าที่ถือว่ามีอำนาจที่สุด นอกจากป้องกันไม่ให้วิญญาณอื่นเข้ามา ยังปกครองวิญญาณในอาณัติได้ด้วย"คำตอบเล่นๆของผู้กองต้อม ทำให้ภูฉุกคิดขึ้นมาได้
"เจ้าที่ ใช่แล้ว ปีศาจนั่นคือเจ้าที่"
"แต่ที่ฉันรู้เจ้าที่เป็นเทวดานี่นา จะทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง"ผู้กองต้อมถามด้วยความสงสัยจนภูต้องอธิบายให้ฟัง
"ไม่จำเป็นหรอกพี่ บางที่ เจ้าที่เป็นเปรต หรือปีศาจอสุรกายก็ได้ ทางเหนือ ที่ดินบางที่เรียกว่าที่ผีกะ เพราะมีผีกะเป็นเจ้าที่ที่ดิน และในกรณีนี้อาจจะเป็นไปได้ที่ปีศาจนั่นคือเจ้าที่" แต่ผู้กองต้อมก็ยังงงอยู่
"แต่ถ้าเป็นเจ้าที่ ต้นไทรหลังโรงเรียนก็น่าจะใช่ไม่ใช่เหรอ" แต่ผู้ก็แย้งพร้อมกับข้อสันนิฐานที่บ่งชี้ว่าต้นไทร ไม่ใช่ตัวการอย่างแน่นอน
"เพราะเรื่องลึกลับที่บอกว่าเห็นคนผูกคอตายที่ต้นไทรยังไงล่ะ ถ้าเป็นวิญญาณอาฆาตที่ผูกขอตาย แน่นอนว่ามันอาจจะกลายเป็นปีศาจได้ แต่จะมีอำนาจขนาดที่เป็นเจ้าที่ของทั้งโรงเรียนได้ มันเป็นไปไม่ได้"
ข้อสันนิฐานของภูยิ่งชัดขึ้น เมื่อตำรวจสูบน้ำจนแห้ง ปลาในสระลดลงไป ส่วนหนึ่งจากที่ผู้ตายมาเอาไป แต่มันไม่น่าจะเยอะเมื่อเทียบกับจำนวนที่หายไป
"ภูนายมาดูอะไรนี่สิ"ผู้กองต้อมเรียกภู เพื่อมาดูร่องรอยอะไรบางอย่างที่มุมของสระ มันเป็นเหมือนรอยมือคนกำลังตะกุยอะไรบางอย่าง ซึ่งเดาได้ทันทีว่ารอยตะกุยนี่เป็นสาเหตุที่เล็บมือของผู้ตายมีเศษดินติดอยู่
"พี่ต้อมผมขอดูอะไรหน่อยนะ หลังจากถ่ายภาพเก็บไว้ ภูสังเกตอะไรบางอย่างที่ฝังตัวอยู่ที่รอยตะกุยนั้น ภูดึงมันออกมา
มันเป็นแท่งหินขนาดประมาณขวดน้ำอัดลม รอบสลักอักขระประหลาดไว้จนเต็มทั้งก้อน ภูขออนุญาตผู้กองต้อมนำกลับไปให้หลวงพ่อที่วัดดู บางที่หลวงพ่ออาจจะพอรู้อะไรบ้าง
"มันก้ได้นะที่นายจะเอาไป แต่ถ้ามันเป็นของลงอาคมมันจะไม่แย่เหรอ"ผู้กองต้อมถามด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรพี่ ถ้ามันลงอาคมจริง ผมจับมัน มันก็หายไปหมดแล้ว ผมยืมคืนเดียวพรุ่งนี้ผมจะเอามาคืน แล้วก็นะ อย่าเพิ่งปล่อยน้ำลงนะพี่" เมื่อได้หลักฐานมาภุก็ขอตัวกลับทันที
..................................
ตอนเย็นหลังเลือกเรียน ที่หอประชุม ตามข่าวที่อุ๊แจ้งมา ม.6ได้แอบทำพิธปัจฉิมลับ ขณะที่พิธีกำลังดำเนินไป ครูพิลาวรรณจึงเดินออกมา พร้อมกับดาวที่เดินมาข้างๆ จนทำให้ผู้ร่วมพิธีทั้งหมดตะลึง เพราะมีครูเข้ามาและดาวที่ยังอยู่ชั้นม.5อยู่
"ครูอยากให้ทุกคนหยุดทำพิธีนี่ก่อน"ครูพิลาวรรณคว้าไมค์จากรุ่นพี่ที่จบไปมา เพื่อประกาศหยุดพิธี ซึ่งมีเสียงโห่ ดังมาเป็นระยะๆจากนักเรียน ดาวได้แต่ยืนก้มหน้า หมดท่านักเรียนดีเด่น
"เพื่อนผมตาย ถ้าไม่ทำพิธีนี้ แล้วถ้ามีคนตายครูจะรับผิดชอบไหวเหรอ" เสียงนักเรียนคนเหนึ่งตะโกนขึ้นมา ทำให้ครูดาวต้องตะคอกผ่านไมค์ว่าให้เงียบทั้งน้ำตา
พวกเธอไม่รู้หรอกว่ากำลังทำอะไรลงไป ที่เธอทำมันอาจทำให้เรื่องแย่ลง ครูกับอิงดาวจึงอยากขอร้องให้พวกเธอหยุด หรืออย่างน้อยก็เลือดไปก่อน
เสียงโห่ของม.6ก็ดังมาอีกครั้งคราวนี้มีเสียงด่าทออิงดาวด้วยที่เป็นม.5แต่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง
"ครูบอกให้หยุดไง" ครูพิลาวรรณตะคอกอีกครั้ง
"มีปีศาจอยู่ในโรงเรียนเรา มันอยู่มานานแล้วโดยที่เราไม่รู้ตัว มันเคยฆ่าอาของครู และมันอาจจะฆ่าทิวเมฆ สิ่งที่เราทำมารุ่นแล้วรุ่นเล่า อาจจะเป็นการเพิ่มอำนาจให้มัน ครูจึงอยากให้เธอหยุดก่อน ครู ตำรวจกับทีมงานของอิงดาวกำลังสืบหาตัวตนของมันอยู่ และหลายคนอาจจะไม่เชื่อ ถ้าเราทำมันได้ เราจะจำ7เรื่องลึกลับ กับพิธีนี่ไปตลอดเลยก็ได้ และหากเธอยังดื้อดึง ครูจะใช้ความเป็นครูหยุดกิจกรรมนี้ซะ" ครูพิลาวรรณพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทั้งห้องประชุมเงียบกริบ บางคนเริ่มทะยอยออกไป พร้อมกับคำๆ
"เราจะคอยดู ถ้ามีคนตายอีก พวกครูต้องรับผิดชอบ"
ทุกคนออกไปจนหมด เหลือเพียงครูพิลาวรรณ ดาว และอุ๊ที่รออยู่
"ขอบใจมากนะที่เอาเรื่องมาบอกอิงดาว ไม่อย่างนั้นคงเกิดเรื่องแน่ๆ" ครูพิลาวรรณบอกพร้อมกับกอดอุ๊
"ขอบคุณด้วยนะคะพี่อุ๊" ดาวที่ยินตัวแข็งทื่อเมื่อซักครู่ก้เดินเข้ามากอด
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูฟังเรื่องของครูจากอิงดาวแล้ว หนูก็ไม่อยากให้เพื่อนคนสำคัญของหนูต้องมีชะตากรรมที่น่าเศร้าเหมือนกัน" อุ๊เหลียวมองไปด้านหลังที่มีตุ๊กตาวางอยู่บนโต๊ะ
.................................
ช่วงหัวค่ำ ที่กุฏิหลวงพ่อ หลังจากที่ภูเอาก้อนหินลงอักขระที่ได้มาจากริมสระน้ำให้หลวงพ่อดู ก็ได้ความว่าน่าจะเป็นก้อนหินที่ใช้ในพิธีผนึกอะไรซักอย่างซึ่งเป็นศาสตร์เฉพาะ ซึ่งหมายความว่ารอบๆสระนั้นก็น่าจะมีก้อนหินแบบนี้อยู่ แต่ที่น่าห่วงคือ การที่ภูไปเอาก้อนหินนี่ออกมามันจะเป็นเพียงการทำให้ผนึกอ่อนลง หรือจะทำลายผนึกทั้งหมดกันแน่
มีโทรศัพท์ฺมาหาภูจากครูพิลาวรรณ เธอแจ้งเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเย็นให้ภูทราบ ทั้งสองคุยเรื่องที่พบใจในวันนี้ให้แต่ละฝ่ายทราบ เพราะดาวก็อยู่กับครูพิลาวรรณด้วย วึ่งดาวที่ฟังอยู่ข้างๆก็แอบเจ็บใจที่ภูสามารถหาสมมติฐานมาหักล้างแนวคิดของเธอได้
"คุณภูคะ คือปู่หลงออกจากโรงพยาบาลแล้ว ปู่เค้าบอกว่าพรุ่งนี้อยากให้ฉันพาคุณภูไปเจอที่บ้านปู่เค้าหน่อย ไม่ทราบว่าตอนบ่ายคุณภูไปกับฉันได้มั้ยคะ"
"ได้ครับ ผมก็มีเรื่องอยากถามปู่เค้าเรื่องหินนี่เหมือนกัน"
.........................................................................
ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ
file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก
http://ppantip.com/topic/34830541
file 2-1
http://ppantip.com/topic/34973254
file 2-2
http://ppantip.com/topic/34986577
file 2-3
http://ppantip.com/topic/34998149
file 2-4
http://ppantip.com/topic/35006186
file 2-5
http://ppantip.com/topic/35014982
file 2-6
http://ppantip.com/topic/35027231
file 2-7
http://ppantip.com/topic/35052016
file 2-8
http://ppantip.com/topic/35060989
file 2-9
http://ppantip.com/topic/35069737
file 2-10
http://ppantip.com/topic/35083926
file 2-11
http://ppantip.com/topic/35090371
file 2-12
http://ppantip.com/topic/35098552
file 2-13
http://ppantip.com/topic/35109804
file 2-14
http://ppantip.com/topic/35118251
file 2-15
http://ppantip.com/topic/35125839
file 2-16
http://ppantip.com/topic/35137869
file 2-17
http://ppantip.com/topic/35145948
file 2-18
http://ppantip.com/topic/35164685
file 2-19
http://ppantip.com/topic/35173137
file 2-20
http://ppantip.com/topic/35180790
ป.ล. ใกล้จบแล้วนะครับ ตอนต่อไปจะเป็นตอนสั้น ไม่เกิน10ตอน ก่อนจะมาเจอกับเรื่องยาวอีกครั้ง บอกใบ้ให้ว่า ตอนหน้าจะเป็นพาร์ทย้อนอดีตครับผม ใครอ่านแล้วถูกใจก็คอมเม้นมาได้นะครับ อยากได้ความเห็นเรื่องปมเรื่องมากๆ ว่ามันไม่เคลียร์ตรงไหนบ้าง
ตอนต่อไป
http://ppantip.com/topic/35199583
GHost Detective File 2-21 พิธีกรรมสยองขวัญ
"เย็นนี้เลยเหรอ"ครูพิลาวรรณถามดาว เพราะที่เธอรู้พิธีปัจฉิมลับนั้นจะทำในช่วงก่อนปัจฉิมนิเทศของชั้นม.6 ซึ่งเวลานี้ถือว่าเร็วผิดปกติ
ทั้งสองคนจึงใช้เวลาช่วงพักเที่ยงคบคิดหาวิธีหยุด หรืออย่างน้อยก็ต้องเลื่อนออกไปก่อน
"ไม่คิดว่าข่าวลือมันจะแพร่สะพัดได้เร็วขนาดนี้ เราจะทำยังไงต่อไปดีคะ" เมื่อคิดจนหมดสมอง ดาวจึงถามครูพิลาวรรณอย่างไร้ความหวัง
"ครูก็ยังไม่มีวิธีดีๆเลย อย่างน้อยก็น่าจะขวางไว้ก่อน เพราะตามที่ทำๆกันมามันก็ยังไม่ถึงเวลา"ครูพิลาวรรณตอบ แม้ดาวจะเห็นด้วย แต่ข่าวลือว่าหากไม่ทำพิธีนั้น ม.6หรืออาจจะรวมไปถึงนักเรียนทั้งโรงเรียนจะไม่ปลอดภัย ซึ่งหากทำอะไรผิดพลาดขึ้นมา ผลลัพท์ที่น่ากลัวอาจจะเกิดขึ้นก็ได้
"หรือเราจะบอกความจริงไปดีว่ามันเกิดอะไรขึ้น"ครูพิลาวรรณคิดว่าหากบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับโรงเรียนโดยอ้างจากข้อสรุปเมื่อวานนี้ พวกม.6อาจจะเชื่อ หรืออย่างน้อยอาจจะเลื่อนไปได้บ้าง
แต่ในความเป็นจริงๆเรื่องที่เล่าต่อๆกันมาจนหาต้นทางไม่ได้ มันยังมีน้ำหนักกว่าเรื่องจากคนสองคนที่เอาเรื่องอะไรไม่รู้ไปบอก
สุดท้าย แม้จะไม่มีวิธีการดีๆแต่ ทั้งสองก็ตกลงที่จะไปห้ามให้ได้ ส่วนข้ออ้างนั้นค่อยไปด้นสดตามน้ำเอา
..................................
ช่วงบ่าย ทางตำรวจได้ส่งคนมาดูดน้ำออกจากสระเพื่อหาหลักฐาน ภูและผู้กองต้อมในฐานะที่เจ้าของพื้นที่
"ทำหน้าเครียดอะไรตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"ผู้กองต้อมสังเกตสีหน้าที่ดูเหมือนกับคิดอะไรอยู่ของภูเลยเอ่ยปากถาม
"มันสังหรณ์อะไรพิกลน่ะ สัญชาตญาณมันบอกว่า ข้อสรุปเมื่อคืนมันผิด แต่ผมก็หาข้อสันนิฐานที่ดีกว่าไม่ได้ หลักฐาน ข้อมูลมันน้อยเกินไป"
"ฉันก็คิดว่ามันง่ายไปเหมือนกัน แต่นายสงสัยเรื่องไหนเหรอ"ผู้กองต้อมก็รู้สึกเหมือนกันว่ามันต้องมองข้ามอะไรไปซักอย่าง
"พี่ต้อม คิดตามผมนะ ถ้าปีศาจมันอยู่ในต้นไทร ทำไมต้องเสียเวลาทำพิธีผนึก ทำไมไม่ตัดออกไปจากบ้านให้รู้แล้วร฿้รอดไปเลยล่ะ"ภูตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับต้นไทรหลังโรงเรียน อันที่จริงภูก็ติดประเด็นนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่ไม่มีข้อมูลสนับสนุนเพียงพอ
"ต้นไทรนะเว้ย ตัดไม่ได้หรอก คนโบราณเค้าถือ ต้นโพธิ์ต้นไทร เค้าไม่ตัดกันหรอกมันไม่ดี" ตามคำโบราณที่ผู้กองต้อมบอกว่าไม่ควรตัดต้นไทร แต่หากต้นไทรเป็นปีศาจจะสู้ตัดไปเลยไม่ดีกว่าหรือ
"หรือต้นไทรนั่นไม่ใช่ตัวการ"ภูพูดขึ้นมาเบาๆ แต่ถึงอย่างนั้นผู้กองต้อมก็ได้ยินอยู่ดี
"ถ้าไม่ใช่ตัวการ แล้วตะปูที่ทำพิธีตรึงวิญญาณนั้นไว้ล่ะหมายความว่ายังไง" ผู้กองต้อมแย้ง ซึ่งข้อแย้งนี้ภูก็รู้ดี แต่ก็หาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้
"งั้นเรามาลองคิดเล่นดูมั้ยพี่ ถ้าไม่ใช่ต้นไทรแล้วจะเป็นอะไร"คำถามของภุเหมือนจะเป็นเรื่องเล่นๆ แต่บางทีมันอาจจะนำไปสู่คำตอบก็ได้
"เจ้าที่รึเปล่า เจี๊ยบเคยบอกว่าในหมู่วิญญาณที่ยึดติดกับอาณาเขต เจ้าที่ถือว่ามีอำนาจที่สุด นอกจากป้องกันไม่ให้วิญญาณอื่นเข้ามา ยังปกครองวิญญาณในอาณัติได้ด้วย"คำตอบเล่นๆของผู้กองต้อม ทำให้ภูฉุกคิดขึ้นมาได้
"เจ้าที่ ใช่แล้ว ปีศาจนั่นคือเจ้าที่"
"แต่ที่ฉันรู้เจ้าที่เป็นเทวดานี่นา จะทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง"ผู้กองต้อมถามด้วยความสงสัยจนภูต้องอธิบายให้ฟัง
"ไม่จำเป็นหรอกพี่ บางที่ เจ้าที่เป็นเปรต หรือปีศาจอสุรกายก็ได้ ทางเหนือ ที่ดินบางที่เรียกว่าที่ผีกะ เพราะมีผีกะเป็นเจ้าที่ที่ดิน และในกรณีนี้อาจจะเป็นไปได้ที่ปีศาจนั่นคือเจ้าที่" แต่ผู้กองต้อมก็ยังงงอยู่
"แต่ถ้าเป็นเจ้าที่ ต้นไทรหลังโรงเรียนก็น่าจะใช่ไม่ใช่เหรอ" แต่ผู้ก็แย้งพร้อมกับข้อสันนิฐานที่บ่งชี้ว่าต้นไทร ไม่ใช่ตัวการอย่างแน่นอน
"เพราะเรื่องลึกลับที่บอกว่าเห็นคนผูกคอตายที่ต้นไทรยังไงล่ะ ถ้าเป็นวิญญาณอาฆาตที่ผูกขอตาย แน่นอนว่ามันอาจจะกลายเป็นปีศาจได้ แต่จะมีอำนาจขนาดที่เป็นเจ้าที่ของทั้งโรงเรียนได้ มันเป็นไปไม่ได้"
ข้อสันนิฐานของภูยิ่งชัดขึ้น เมื่อตำรวจสูบน้ำจนแห้ง ปลาในสระลดลงไป ส่วนหนึ่งจากที่ผู้ตายมาเอาไป แต่มันไม่น่าจะเยอะเมื่อเทียบกับจำนวนที่หายไป
"ภูนายมาดูอะไรนี่สิ"ผู้กองต้อมเรียกภู เพื่อมาดูร่องรอยอะไรบางอย่างที่มุมของสระ มันเป็นเหมือนรอยมือคนกำลังตะกุยอะไรบางอย่าง ซึ่งเดาได้ทันทีว่ารอยตะกุยนี่เป็นสาเหตุที่เล็บมือของผู้ตายมีเศษดินติดอยู่
"พี่ต้อมผมขอดูอะไรหน่อยนะ หลังจากถ่ายภาพเก็บไว้ ภูสังเกตอะไรบางอย่างที่ฝังตัวอยู่ที่รอยตะกุยนั้น ภูดึงมันออกมา
มันเป็นแท่งหินขนาดประมาณขวดน้ำอัดลม รอบสลักอักขระประหลาดไว้จนเต็มทั้งก้อน ภูขออนุญาตผู้กองต้อมนำกลับไปให้หลวงพ่อที่วัดดู บางที่หลวงพ่ออาจจะพอรู้อะไรบ้าง
"มันก้ได้นะที่นายจะเอาไป แต่ถ้ามันเป็นของลงอาคมมันจะไม่แย่เหรอ"ผู้กองต้อมถามด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรพี่ ถ้ามันลงอาคมจริง ผมจับมัน มันก็หายไปหมดแล้ว ผมยืมคืนเดียวพรุ่งนี้ผมจะเอามาคืน แล้วก็นะ อย่าเพิ่งปล่อยน้ำลงนะพี่" เมื่อได้หลักฐานมาภุก็ขอตัวกลับทันที
..................................
ตอนเย็นหลังเลือกเรียน ที่หอประชุม ตามข่าวที่อุ๊แจ้งมา ม.6ได้แอบทำพิธปัจฉิมลับ ขณะที่พิธีกำลังดำเนินไป ครูพิลาวรรณจึงเดินออกมา พร้อมกับดาวที่เดินมาข้างๆ จนทำให้ผู้ร่วมพิธีทั้งหมดตะลึง เพราะมีครูเข้ามาและดาวที่ยังอยู่ชั้นม.5อยู่
"ครูอยากให้ทุกคนหยุดทำพิธีนี่ก่อน"ครูพิลาวรรณคว้าไมค์จากรุ่นพี่ที่จบไปมา เพื่อประกาศหยุดพิธี ซึ่งมีเสียงโห่ ดังมาเป็นระยะๆจากนักเรียน ดาวได้แต่ยืนก้มหน้า หมดท่านักเรียนดีเด่น
"เพื่อนผมตาย ถ้าไม่ทำพิธีนี้ แล้วถ้ามีคนตายครูจะรับผิดชอบไหวเหรอ" เสียงนักเรียนคนเหนึ่งตะโกนขึ้นมา ทำให้ครูดาวต้องตะคอกผ่านไมค์ว่าให้เงียบทั้งน้ำตา
พวกเธอไม่รู้หรอกว่ากำลังทำอะไรลงไป ที่เธอทำมันอาจทำให้เรื่องแย่ลง ครูกับอิงดาวจึงอยากขอร้องให้พวกเธอหยุด หรืออย่างน้อยก็เลือดไปก่อน
เสียงโห่ของม.6ก็ดังมาอีกครั้งคราวนี้มีเสียงด่าทออิงดาวด้วยที่เป็นม.5แต่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง
"ครูบอกให้หยุดไง" ครูพิลาวรรณตะคอกอีกครั้ง
"มีปีศาจอยู่ในโรงเรียนเรา มันอยู่มานานแล้วโดยที่เราไม่รู้ตัว มันเคยฆ่าอาของครู และมันอาจจะฆ่าทิวเมฆ สิ่งที่เราทำมารุ่นแล้วรุ่นเล่า อาจจะเป็นการเพิ่มอำนาจให้มัน ครูจึงอยากให้เธอหยุดก่อน ครู ตำรวจกับทีมงานของอิงดาวกำลังสืบหาตัวตนของมันอยู่ และหลายคนอาจจะไม่เชื่อ ถ้าเราทำมันได้ เราจะจำ7เรื่องลึกลับ กับพิธีนี่ไปตลอดเลยก็ได้ และหากเธอยังดื้อดึง ครูจะใช้ความเป็นครูหยุดกิจกรรมนี้ซะ" ครูพิลาวรรณพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทั้งห้องประชุมเงียบกริบ บางคนเริ่มทะยอยออกไป พร้อมกับคำๆ
"เราจะคอยดู ถ้ามีคนตายอีก พวกครูต้องรับผิดชอบ"
ทุกคนออกไปจนหมด เหลือเพียงครูพิลาวรรณ ดาว และอุ๊ที่รออยู่
"ขอบใจมากนะที่เอาเรื่องมาบอกอิงดาว ไม่อย่างนั้นคงเกิดเรื่องแน่ๆ" ครูพิลาวรรณบอกพร้อมกับกอดอุ๊
"ขอบคุณด้วยนะคะพี่อุ๊" ดาวที่ยินตัวแข็งทื่อเมื่อซักครู่ก้เดินเข้ามากอด
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูฟังเรื่องของครูจากอิงดาวแล้ว หนูก็ไม่อยากให้เพื่อนคนสำคัญของหนูต้องมีชะตากรรมที่น่าเศร้าเหมือนกัน" อุ๊เหลียวมองไปด้านหลังที่มีตุ๊กตาวางอยู่บนโต๊ะ
.................................
ช่วงหัวค่ำ ที่กุฏิหลวงพ่อ หลังจากที่ภูเอาก้อนหินลงอักขระที่ได้มาจากริมสระน้ำให้หลวงพ่อดู ก็ได้ความว่าน่าจะเป็นก้อนหินที่ใช้ในพิธีผนึกอะไรซักอย่างซึ่งเป็นศาสตร์เฉพาะ ซึ่งหมายความว่ารอบๆสระนั้นก็น่าจะมีก้อนหินแบบนี้อยู่ แต่ที่น่าห่วงคือ การที่ภูไปเอาก้อนหินนี่ออกมามันจะเป็นเพียงการทำให้ผนึกอ่อนลง หรือจะทำลายผนึกทั้งหมดกันแน่
มีโทรศัพท์ฺมาหาภูจากครูพิลาวรรณ เธอแจ้งเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเย็นให้ภูทราบ ทั้งสองคุยเรื่องที่พบใจในวันนี้ให้แต่ละฝ่ายทราบ เพราะดาวก็อยู่กับครูพิลาวรรณด้วย วึ่งดาวที่ฟังอยู่ข้างๆก็แอบเจ็บใจที่ภูสามารถหาสมมติฐานมาหักล้างแนวคิดของเธอได้
"คุณภูคะ คือปู่หลงออกจากโรงพยาบาลแล้ว ปู่เค้าบอกว่าพรุ่งนี้อยากให้ฉันพาคุณภูไปเจอที่บ้านปู่เค้าหน่อย ไม่ทราบว่าตอนบ่ายคุณภูไปกับฉันได้มั้ยคะ"
"ได้ครับ ผมก็มีเรื่องอยากถามปู่เค้าเรื่องหินนี่เหมือนกัน"
.........................................................................
ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ
file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก http://ppantip.com/topic/34830541
file 2-1 http://ppantip.com/topic/34973254
file 2-2 http://ppantip.com/topic/34986577
file 2-3 http://ppantip.com/topic/34998149
file 2-4 http://ppantip.com/topic/35006186
file 2-5 http://ppantip.com/topic/35014982
file 2-6 http://ppantip.com/topic/35027231
file 2-7 http://ppantip.com/topic/35052016
file 2-8 http://ppantip.com/topic/35060989
file 2-9 http://ppantip.com/topic/35069737
file 2-10 http://ppantip.com/topic/35083926
file 2-11 http://ppantip.com/topic/35090371
file 2-12 http://ppantip.com/topic/35098552
file 2-13 http://ppantip.com/topic/35109804
file 2-14 http://ppantip.com/topic/35118251
file 2-15 http://ppantip.com/topic/35125839
file 2-16 http://ppantip.com/topic/35137869
file 2-17 http://ppantip.com/topic/35145948
file 2-18 http://ppantip.com/topic/35164685
file 2-19 http://ppantip.com/topic/35173137
file 2-20 http://ppantip.com/topic/35180790
ป.ล. ใกล้จบแล้วนะครับ ตอนต่อไปจะเป็นตอนสั้น ไม่เกิน10ตอน ก่อนจะมาเจอกับเรื่องยาวอีกครั้ง บอกใบ้ให้ว่า ตอนหน้าจะเป็นพาร์ทย้อนอดีตครับผม ใครอ่านแล้วถูกใจก็คอมเม้นมาได้นะครับ อยากได้ความเห็นเรื่องปมเรื่องมากๆ ว่ามันไม่เคลียร์ตรงไหนบ้าง
ตอนต่อไป http://ppantip.com/topic/35199583