เรื่องคือ วันนั้นทะเลาะกับแม่หนักมาก เรื่องแม่ไม่เข้าใจ แล้วเราก็ฟุ่งซ่าน นั่งร้องไห้อยู่ในครัว แม่อยู่ข้างบนบ้าน เราก็บอกตัวเอง ทำไมไม่ตายๆไปซ่ะ แม่ก็ไม่เข้าใจ เบื่อ เราเลยคิดจะทำร้ายตัวเอง เลยหยิบมีดมาจะกีดข้อมีด เลือดชั่วๆจะได้ออกไป อยากรู้ถ้าเราเป็นอะไรไป แม่จะทำยังไง จะรู้สึกยังไง ก็เลยเอามีดมากีดแขน แต่ไม่เป็นไร เลือดไม่ซึมเลย จะไม่ลับมีดให้คมก็ไม่ได้ เดี๋ยวแม่ได้ยิน ก็เลยกีดไปแรงๆแต่ก็ไม่เกิดไรขึ้น เป็นแค่รอย กีดเรื่อยๆ เริ่มเหนื่อยแล้ว เพราะร้องไห้มาเป็นชั่วโมงแล้ว ก็หลับไป หลับในครัวเลย พอตื่นก็หิวหาไรกิน กิน กิน กินเข้าไป  ก็เริ่มคิดว่าทำไรลงไป
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การกินทำให้ให้ทุกอย่างดีขึ้น
ปล.พอเช้ามาก็คุยกับแม่ดี ทุกอย่างเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังไงแม่คือแม่ แต่ก็ไม่มีใคร เข้าใจเรา นอกจากตัวเราเอง