เขาคิดมาตั้งแต่แรกว่าจะตั้งเธอเป็น Queen ซึ่งการจะเป็น Queen ได้ จำต้องมีกองทัพ เขามีแผนที่สรรสร้างกองทัพที่ดีที่สุดให้เธอ แต่เธอก็ต้อง work on กับมันด้วย บททดสอบจึงมีมาหาหยูถังเป็นระลอก ๆ จริง ๆ แล้วก็คงพอจะเดาได้ว่าเขามีแผนให้เธอได้ก้าวเดินอยู่แล้ว ถ้าเธอจะเชื่อฟังเขา "ขุนกับเบี้ย" เหมือนสิ่งที่เคยเกิดขึ้นตอนสมัยมัธยม เวลานั้นเขาคือเบี้ย เธอคือขุน ส่วนวันนี้เขาคือขุน เธอคือเบี้ย หากเธอเดินตามเขาไป เชื่อฟัง ให้ทุกอย่างดำเนินไปเหมือนแผนที่วางที่ละขั้นทีละสเตป เธอคงได้เป็น Queen สีชมพูเหมือนตัวต่อไม้ในห้องทำงานที่เขานั่งดูอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันในเวลาอันใกล้
และเรื่องราวคงไม่ชุลมุนวุ่นวายเท่านี้ แต่ถ้าหากเป็นอย่างนั้นจริง ... เขาก็คงไม่ประทับใจอะไรเธอนักหรอกใช่ไหม ? เพราะเธอเป็นนักสู้ .... เธอถึงได้สร้างรอยประทับเอาไว้ในใจเขาถึงขนาด 10 ปีก็ไม่มีลืม นักตกปลาย่อมชอบปลาที่สู้เบ็ด ... ตัวเขาก็เหมือนกัน ใจนึงเขาก็หวังว่าเธอจะฟังเขา เขาอยากให้เธอลำบาก อยากให้เธอล้มบ้าง แต่ก็ไม่ได้อยากให้เธอเจ็บ และ มีน้ำตา คนที่ทำความลำบากทำให้เธอล้ม มันจะต้องไม่ใช่ใครอื่นด้วย มันจะต้องเป็นเขาคนเดียวที่ทำเช่นนั้นได้ เขาถึงพยายามกล่อมเธอให้อยู่ในแผน ถ้าจะต้องเจ็บก็ควรเจ็บเพราะเขา และ ต้องเจ็บให้น้อยที่สุดจบเรื่องให้เร็วที่สุด เพราะ เขาจะจับตาดูแลเธอทุกฝีก้าว
แต่ก็ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะไม่เป็นไปดังที่ใจเขาคาดคิดเลยซักนิด
หยูถังทำอะไรที่ดูจะผิดแผนไปหมด .... เธอทำเกินกว่าที่เขาได้คาดหมายไว้
แผนที่เขาวางไว้ เพื่อให้เธอต้องสิ้นหนทาง เธอกลับหาทางอื่นเพื่อให้ได้ผลลัพธ์มา ถึงมันจะดูโง่ดูสิ้นคิดเพียงไร เหวินข่ายก็ต้องยอมรับในความกล้าและบ้าบิ่นของหยูถัง ในขณะที่เขาใช้เส้นสายกรุยทางเอาไว้เธอ เธอก็ไม่ยอมจำนนรอรับความช่วยเหลือจากใคร ก็ถางทางไปด้วยสมองและความสามารถของตัวเอง ตัวละครใหม่อย่างจื่ออวี้จึงโลดแล่นให้เขาต้องอารมณ์เสียอีกครั้ง ถึงมันจะล้มลุกคลุกคลานขนาดไหน อาจมีเสียงร่ำรำพัน ร้องไห้ หรือ ท้อแท้ แต่ชีวิตมีวันพรุ่งนี้นี่ หยูถังเริ่มต้นใหม่ในวันพรุ่งนี้ได้เสมอ คงเป็นเพราะแบบนี้นี่เองเหวินข่ายจึงกล้าเดิมพันกับเธอ และ รู้สึกกับเธออย่างไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน
ในวันนี้อีกเช่นกันที่เหวินข่ายคำนวณพลาด ด้วยความหึงหวงออกนอกหน้า เขาอยากรู้ว่าหวังจื่ออวี้จะช่วยเธอได้ซักเพียงไหน เขาจึงไม่บอกว่าเธอควรจะทำอะไร ควรจะโฟกัสกับสิ่งไหน แต่ปล่อยให้เธอวิ่งไปตามเกมส์ของตัวเอง โดยที่ไม่รู้ว่าส่งเนื้อเข้าปากเสือเสียแล้ว หยูถังพาตัวเองเข้างานเลี้ยงสมาพันธ์เลขาฯไปจนได้ หวังใจว่าจะต้องได้พูดคุยกับหัวหน้าเลขาฯจางแห่ง YOURS คนที่เคยคิดจะสานสัมพันธ์และตามตื๊อเธอแต่เธอปฏิเสธไป แต่ที่ร้ายคือผู้ชายคนนี้ผูกใจเจ็บกับเธออยู่และมีแผนการเล่นสนุกเอาไว้ต้อนรับเธอ เป็นต้นกว่า การให้เธอก้มเช็ดรองเท้า เป็นต้นว่ามอมเหล้าให้ดื่มค็อกเทลล์บอม
นั่นเป็นสิ่งที่เหวินข่ายรู้สึกผิดที่สุด .... เขาไม่ควรจะเอาแต่อารมณ์ และ ปล่อยเธอไปเผชิญหน้ากับหมอนั่นเพียงลำพัง ไม่ว่าฉากหน้าจะปะทะคารมกันแค่ไหน เมื่อยามเมามายด้วยฤทธิ์เหล้าหลายขนานบวกแชมเปญอีกหนึ่งแก้ว ความจริงในใจก็ค่อย ๆ ลอยตัวออกมา ถ้าฉันรู้สักนิดว่าเธอจะต้องไปเจอกับไอ้คนนั้น .... ฉาก และ ภาพต่าง ๆ ไหลวนเข้ามาในสมองของหยูถัง เมื่อมัธยมก็เป็นแบบนี้ ก็เป็นเขาที่เธอมองหา และ เป็นเขาอีกเช่นกันที่เข้ามาทันเวลายามที่เธอต้องการ แต่เธอก็ไม่ทันคิดให้รอบอีกเช่นกันว่าความรู้สึกเช่นนี้มันคืออะไร หากแต่มันก็ผลักดันให้ความในใจของเธอลอยตัว ก็คงรู้เหมือนกันว่าการกระทำในอดีตมันเหมือนบูมเมอแรงที่ย้อนรอยกลับมา ว่าที่จริงแล้วเธอไม่ควรจะร้ายกาจกับเขากดดันเขาขนาดนั้น แต่สำหรับเธอแล้ว เหวินข่ายคือคนที่เก่งที่สุดและฉลาดที่สุดเท่าที่เธอเคยพบเจอ ถ้าเพียงแต่เขาจะใช้ศักยภาพไปให้ได้สุดทาง
จะเรียกมันว่า tough love ก็คงไม่ผิดนัก
แล้วที่เขาทำกับเธอล่ะ .... สิ่งนี้หยูถังก็คงไม่ทันคิด
ไม่ทันคิดว่าเพื่อนรักเพื่อนร้ายวัยเด็กที่กลายมาเป็นเจ้านายในวัยผู้ใหญ่ คิดอย่างไรกับเธอ และ ตัวเธอเองล่ะคิดอย่างไรกับเขา ทุกวันที่ต้องยุ่งวุ่นวายกับงานขายก็หนักหนา เธอจึงไม่ได้คิดอะไรเกินไปกว่าความทรงจำที่ดีที่ลอยผ่านมาเป็นพัก ๆ ผิดกับเหวินข่ายที่ออกจะเก็บความในใจได้ยากขึ้นไปทุกที โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจื่ออวี้เข้ามา ด้วยภาพลักษณ์ที่เป็นต่อในทุกทาง ไม่มีอะไรที่ด้อยไปกว่าเขา ดูจะใจดีกว่า เอาใจกว่า และ แสดงทีท่าชัดเจนด้วยว่าสนใจ ในจุด ๆ หนึ่งเหวินข่ายก็ไม่รู้แล้วว่าจะต้องวางตัวอย่างไร ที่จะประสานงานกับเรื่องของหัวใจไปพร้อมกัน นาทีนึงเขาดีกับเธออ่อนหวานกับเธอดูแลเธอ ทำทีสนิทสนมชิดใกล้ แต่อีกนาทีหนึ่งก็โหวกเหวกโวยวาย สั่ง และ หาเรื่องได้ไม่เว้นวรรค เธอตามอารมณ์เขาไม่ทันก็เพียงแต่คิดว่าคงจะหาไม้เด็ดใหม่ ๆ มาแกล้งเธอเล่นอีกละมัง
แล้วในอีกนาทีนึงก็ทำตัวเป็นนายตักเตือนสั่งสอนเธอ แต่ก็เป็นเพราะเหตุการณ์นั้นแหละ การเช็ดรองเท้าในตำนาน ทำให้แผนกขาย 3 ได้เกิดใหม่จากเถ้าถ่านอีกครั้ง ประกอบกับแรงกระตุ้นของเหวินข่าย ว่าถ้าอยากจะปกป้องหยูถังก็อย่าเป็นเพียงแค่ลมปาก ควรจะต้องลงมือทำ ทุกสิ่งอย่างเหมือนจะลงล็อกแผนกขาย 3 ร่วมแรงร่วมใจกันทำงาน ดูเหมือนว่าการกระทำที่ดูง่าย ๆ โง่ ๆ อย่างที่เขามอง มันกลายเป็นแรงขับ กลายเป็นตัวอย่างของความพยายาม การเป็นผู้นำและความไม่ยอมแพ้ ท้ายที่สุดเขาก็อดยิ้มมุมปากไม่ได้ .... Queen ของเขา ได้แม่ทัพนายกองยอดฝีมือกลับมาอย่างครบถ้วนแล้ว แต่เกมส์ยังไม่ตบจนกว่าจะจบเกมส์ หัวหน้าเลขาฯจางยังเป็นก้างชิ้นมหึมา presentation กับ YOURS ผลออกมาไม่ดีนัก หากแผนกขาย 3 คืนชีพแล้วไงล่ะอย่างที่ว่า เมื่ออกทางนี้ไม่ได้ก็ไปออกทางอื่น .... ก็ต้องถามใจ หัวหน้าเลขาฯ กับ เมียประธานบริษัท ใครใหญ่กว่ากัน หอ หึ หึ
อย่างไรก็ถามคำถามเด็ดกว่านั้นน่าจะอยู่ที่อ้ายซา
เคลวิน ... คุณรู้สึกตัวไหมว่า คุณน่าจะ "ชอบ" จงหยูถัง
จะตอบ "ใช่" หรือ "ไม่" ถึงคราวเหวินข่ายต้องถามใจตัวเอง
後菜鳥的燦爛時代 Refresh Man (กึ่งรีวิวตอนที่ 6) : Sale Team#3 Reborn ... และ ขอสยบดราม่าไว้ในกระทู้นี้พร้อมกัน
เขาคิดมาตั้งแต่แรกว่าจะตั้งเธอเป็น Queen ซึ่งการจะเป็น Queen ได้ จำต้องมีกองทัพ เขามีแผนที่สรรสร้างกองทัพที่ดีที่สุดให้เธอ แต่เธอก็ต้อง work on กับมันด้วย บททดสอบจึงมีมาหาหยูถังเป็นระลอก ๆ จริง ๆ แล้วก็คงพอจะเดาได้ว่าเขามีแผนให้เธอได้ก้าวเดินอยู่แล้ว ถ้าเธอจะเชื่อฟังเขา "ขุนกับเบี้ย" เหมือนสิ่งที่เคยเกิดขึ้นตอนสมัยมัธยม เวลานั้นเขาคือเบี้ย เธอคือขุน ส่วนวันนี้เขาคือขุน เธอคือเบี้ย หากเธอเดินตามเขาไป เชื่อฟัง ให้ทุกอย่างดำเนินไปเหมือนแผนที่วางที่ละขั้นทีละสเตป เธอคงได้เป็น Queen สีชมพูเหมือนตัวต่อไม้ในห้องทำงานที่เขานั่งดูอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันในเวลาอันใกล้
และเรื่องราวคงไม่ชุลมุนวุ่นวายเท่านี้ แต่ถ้าหากเป็นอย่างนั้นจริง ... เขาก็คงไม่ประทับใจอะไรเธอนักหรอกใช่ไหม ? เพราะเธอเป็นนักสู้ .... เธอถึงได้สร้างรอยประทับเอาไว้ในใจเขาถึงขนาด 10 ปีก็ไม่มีลืม นักตกปลาย่อมชอบปลาที่สู้เบ็ด ... ตัวเขาก็เหมือนกัน ใจนึงเขาก็หวังว่าเธอจะฟังเขา เขาอยากให้เธอลำบาก อยากให้เธอล้มบ้าง แต่ก็ไม่ได้อยากให้เธอเจ็บ และ มีน้ำตา คนที่ทำความลำบากทำให้เธอล้ม มันจะต้องไม่ใช่ใครอื่นด้วย มันจะต้องเป็นเขาคนเดียวที่ทำเช่นนั้นได้ เขาถึงพยายามกล่อมเธอให้อยู่ในแผน ถ้าจะต้องเจ็บก็ควรเจ็บเพราะเขา และ ต้องเจ็บให้น้อยที่สุดจบเรื่องให้เร็วที่สุด เพราะ เขาจะจับตาดูแลเธอทุกฝีก้าว
หยูถังทำอะไรที่ดูจะผิดแผนไปหมด .... เธอทำเกินกว่าที่เขาได้คาดหมายไว้
แผนที่เขาวางไว้ เพื่อให้เธอต้องสิ้นหนทาง เธอกลับหาทางอื่นเพื่อให้ได้ผลลัพธ์มา ถึงมันจะดูโง่ดูสิ้นคิดเพียงไร เหวินข่ายก็ต้องยอมรับในความกล้าและบ้าบิ่นของหยูถัง ในขณะที่เขาใช้เส้นสายกรุยทางเอาไว้เธอ เธอก็ไม่ยอมจำนนรอรับความช่วยเหลือจากใคร ก็ถางทางไปด้วยสมองและความสามารถของตัวเอง ตัวละครใหม่อย่างจื่ออวี้จึงโลดแล่นให้เขาต้องอารมณ์เสียอีกครั้ง ถึงมันจะล้มลุกคลุกคลานขนาดไหน อาจมีเสียงร่ำรำพัน ร้องไห้ หรือ ท้อแท้ แต่ชีวิตมีวันพรุ่งนี้นี่ หยูถังเริ่มต้นใหม่ในวันพรุ่งนี้ได้เสมอ คงเป็นเพราะแบบนี้นี่เองเหวินข่ายจึงกล้าเดิมพันกับเธอ และ รู้สึกกับเธออย่างไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน
ในวันนี้อีกเช่นกันที่เหวินข่ายคำนวณพลาด ด้วยความหึงหวงออกนอกหน้า เขาอยากรู้ว่าหวังจื่ออวี้จะช่วยเธอได้ซักเพียงไหน เขาจึงไม่บอกว่าเธอควรจะทำอะไร ควรจะโฟกัสกับสิ่งไหน แต่ปล่อยให้เธอวิ่งไปตามเกมส์ของตัวเอง โดยที่ไม่รู้ว่าส่งเนื้อเข้าปากเสือเสียแล้ว หยูถังพาตัวเองเข้างานเลี้ยงสมาพันธ์เลขาฯไปจนได้ หวังใจว่าจะต้องได้พูดคุยกับหัวหน้าเลขาฯจางแห่ง YOURS คนที่เคยคิดจะสานสัมพันธ์และตามตื๊อเธอแต่เธอปฏิเสธไป แต่ที่ร้ายคือผู้ชายคนนี้ผูกใจเจ็บกับเธออยู่และมีแผนการเล่นสนุกเอาไว้ต้อนรับเธอ เป็นต้นกว่า การให้เธอก้มเช็ดรองเท้า เป็นต้นว่ามอมเหล้าให้ดื่มค็อกเทลล์บอม
นั่นเป็นสิ่งที่เหวินข่ายรู้สึกผิดที่สุด .... เขาไม่ควรจะเอาแต่อารมณ์ และ ปล่อยเธอไปเผชิญหน้ากับหมอนั่นเพียงลำพัง ไม่ว่าฉากหน้าจะปะทะคารมกันแค่ไหน เมื่อยามเมามายด้วยฤทธิ์เหล้าหลายขนานบวกแชมเปญอีกหนึ่งแก้ว ความจริงในใจก็ค่อย ๆ ลอยตัวออกมา ถ้าฉันรู้สักนิดว่าเธอจะต้องไปเจอกับไอ้คนนั้น .... ฉาก และ ภาพต่าง ๆ ไหลวนเข้ามาในสมองของหยูถัง เมื่อมัธยมก็เป็นแบบนี้ ก็เป็นเขาที่เธอมองหา และ เป็นเขาอีกเช่นกันที่เข้ามาทันเวลายามที่เธอต้องการ แต่เธอก็ไม่ทันคิดให้รอบอีกเช่นกันว่าความรู้สึกเช่นนี้มันคืออะไร หากแต่มันก็ผลักดันให้ความในใจของเธอลอยตัว ก็คงรู้เหมือนกันว่าการกระทำในอดีตมันเหมือนบูมเมอแรงที่ย้อนรอยกลับมา ว่าที่จริงแล้วเธอไม่ควรจะร้ายกาจกับเขากดดันเขาขนาดนั้น แต่สำหรับเธอแล้ว เหวินข่ายคือคนที่เก่งที่สุดและฉลาดที่สุดเท่าที่เธอเคยพบเจอ ถ้าเพียงแต่เขาจะใช้ศักยภาพไปให้ได้สุดทาง
แล้วที่เขาทำกับเธอล่ะ .... สิ่งนี้หยูถังก็คงไม่ทันคิด
ไม่ทันคิดว่าเพื่อนรักเพื่อนร้ายวัยเด็กที่กลายมาเป็นเจ้านายในวัยผู้ใหญ่ คิดอย่างไรกับเธอ และ ตัวเธอเองล่ะคิดอย่างไรกับเขา ทุกวันที่ต้องยุ่งวุ่นวายกับงานขายก็หนักหนา เธอจึงไม่ได้คิดอะไรเกินไปกว่าความทรงจำที่ดีที่ลอยผ่านมาเป็นพัก ๆ ผิดกับเหวินข่ายที่ออกจะเก็บความในใจได้ยากขึ้นไปทุกที โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจื่ออวี้เข้ามา ด้วยภาพลักษณ์ที่เป็นต่อในทุกทาง ไม่มีอะไรที่ด้อยไปกว่าเขา ดูจะใจดีกว่า เอาใจกว่า และ แสดงทีท่าชัดเจนด้วยว่าสนใจ ในจุด ๆ หนึ่งเหวินข่ายก็ไม่รู้แล้วว่าจะต้องวางตัวอย่างไร ที่จะประสานงานกับเรื่องของหัวใจไปพร้อมกัน นาทีนึงเขาดีกับเธออ่อนหวานกับเธอดูแลเธอ ทำทีสนิทสนมชิดใกล้ แต่อีกนาทีหนึ่งก็โหวกเหวกโวยวาย สั่ง และ หาเรื่องได้ไม่เว้นวรรค เธอตามอารมณ์เขาไม่ทันก็เพียงแต่คิดว่าคงจะหาไม้เด็ดใหม่ ๆ มาแกล้งเธอเล่นอีกละมัง
แล้วในอีกนาทีนึงก็ทำตัวเป็นนายตักเตือนสั่งสอนเธอ แต่ก็เป็นเพราะเหตุการณ์นั้นแหละ การเช็ดรองเท้าในตำนาน ทำให้แผนกขาย 3 ได้เกิดใหม่จากเถ้าถ่านอีกครั้ง ประกอบกับแรงกระตุ้นของเหวินข่าย ว่าถ้าอยากจะปกป้องหยูถังก็อย่าเป็นเพียงแค่ลมปาก ควรจะต้องลงมือทำ ทุกสิ่งอย่างเหมือนจะลงล็อกแผนกขาย 3 ร่วมแรงร่วมใจกันทำงาน ดูเหมือนว่าการกระทำที่ดูง่าย ๆ โง่ ๆ อย่างที่เขามอง มันกลายเป็นแรงขับ กลายเป็นตัวอย่างของความพยายาม การเป็นผู้นำและความไม่ยอมแพ้ ท้ายที่สุดเขาก็อดยิ้มมุมปากไม่ได้ .... Queen ของเขา ได้แม่ทัพนายกองยอดฝีมือกลับมาอย่างครบถ้วนแล้ว แต่เกมส์ยังไม่ตบจนกว่าจะจบเกมส์ หัวหน้าเลขาฯจางยังเป็นก้างชิ้นมหึมา presentation กับ YOURS ผลออกมาไม่ดีนัก หากแผนกขาย 3 คืนชีพแล้วไงล่ะอย่างที่ว่า เมื่ออกทางนี้ไม่ได้ก็ไปออกทางอื่น .... ก็ต้องถามใจ หัวหน้าเลขาฯ กับ เมียประธานบริษัท ใครใหญ่กว่ากัน หอ หึ หึ
เคลวิน ... คุณรู้สึกตัวไหมว่า คุณน่าจะ "ชอบ" จงหยูถัง
จะตอบ "ใช่" หรือ "ไม่" ถึงคราวเหวินข่ายต้องถามใจตัวเอง