ปาดน้ำตาทิ้งไปเมื่อใครทิ้ง
ไปหาปลามาปิ้งหรือเลือกเผา
ตามเพื่อนฝูงโป๊งชึ่งสักหนึ่งเมา
ลืมความเศร้าชั่วขณะระยะนึง

เป็นเรื่องเหนือคาดหมายหรือก็เปล่า
แค่ละครบทเก่าเคยเช้าถึง
เปลี่ยนตัวเอกสุดท้ายจบคล้ายคลึง
ไม่ดื้อดึงทัดทานเพราะด้านชา

ถึงเรื่องราวซ้อนซ้ำฟ้ากำหนด
รับได้หมดประโคมและโถมถา
จะเวียนวนหลอกหลอนวอนเช้ามา
เผชิญหน้าองอาจเลิกหวาดกลัว

เพื่อยืนหยัดอีกหนพ้นป้อแป้
หนทางแก้ปรับใหม่มีในหัว
ลองกำกับอีกทีต้องดีชัวร์
ปล่อยความวัวความควายกับสายลม!!!