แต่ก่อนพ่อไม่เคยเป็นแบบนี้เลย
แต่พอทำงานไม่ค่อยสำเร็จตามเป้าหมาย ได้ตำแหน่งดีๆ อย่างที่ตั้งใจไว้
พ่อก็เริ่มอายที่จะเดินข้างๆ มีปัญหาอะไรในที่ทำงาน ทั้งๆที่เป็นความผิดของอีกฝ่ายก็จะโทษว่าเป็นเพราะเราโง่
บอกว่าน้ำหน้าอย่างเรา ไม่มีปัญญาทำได้หรอก ชอบบอกว่าชีวิตเราจะไม่มีวันสำเร็จ วันเจริญ พูดบ่อยมากๆ ทุกๆครั้ง
ตอนนี้เครียดมากๆเลยค่ะ เหมือนตัวเองไม่มีค่าอะไรเลย ทำอะไรก็ผิดทุกอย่าง ไม่ทำให้พ่อภูมิใจได้เลย
บางครั้งเวลาเหนื่อยล้าก็อยากได้คำปรอบโยนบ้าง แต่ก็ไม่เคยมีเลย ทั้งๆที่ก่อนนี้เราก็จบปริญญามาได้แล้ว2ใบ  
แต่ก็ไม่เคยภูมิใจในตัวเราเลย กลับอายด้วยซ้ำ ไม่มีแรงจะทำอะไรแล้วค่ะ เครียดมาก